روزنامهنگاری (ژورنالیسم): تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
به نسخهٔ 25865756 ویرایش 5.119.33.204 برگردانده شد. (توینکل) برچسب: خنثیسازی |
||
خط ۱:
{{روزنامهنگاری منوی کنار}}
'''روزنامهنگاری''' یا '''ژورنالیسم''' {{فرانسوی|Journalisme}}<ref>معادل Journalism روزنامهنگاری بر گرفته از فرهنگ آریانپور</ref> رشتهٔ گردآوری، تجزیه و تحلیل، تأیید و ارائهٔ [[خبر]] مربوط به [[حوادث طبیعی|حوادث جاری]]، [[روند (خوی)|روندها]]، مسائل و [[مردم]] است. افرادی را که به این حرفه اشتغال دارند [[روزنامهنگار]] میگویند.
از خبرنگاری [[خبر]]-محور، گاهی اوقات، تحت عنوانِ «نخستین پیشنویس تاریخ» (به گفته [[فیل گراهام]]) یاد میشود. چرا که خبرنگارها اغلب حوادث مهم را ثبت میکنند، و از این طریق در مهلتی اندک، مقالات خبری تولید میکنند. [[رسانهها]] در حالی که تحت فشار هستند تا پیش از دیگران اخبار خود را منتشر کنند، با تکیه بر معیارهای دقت، کیفیت و سبک سازمان خود، معمولاً پیش از انتشار گزارشهای خود، آنها را [[ویرایش]] و [[نمونه خوانی]] میکنند.
بسیاری از سازمانهای خبری، از اینکه مقامات و [[سازمان دولتی|موسسات دولتی]] را پاسخگوی عموم میدانند، به خود افتخار میکنند. در حالیکه منتقدان مطبوعات، مسائلی در مورد مسئول بودن خود مطبوعات، مطرح کردهاند.
== گزارشگری ==
موضوع خبرنگاری هر چیزی میتواند باشد، و خبرنگارها به نگارش در مورد حوزهٔ وسیعی از مسائل اشتغال دارند ازجمله:▼
مهمترین فعالیت خبرنگاری ارائه [[شرح|گزارش]] از [[خبر|حوادث]] است؛ که در آن مسائلی همچون '''چه کسی؟'''، '''چه چیزی؟'''، '''چه هنگامی؟'''، '''کجا؟ '''، '''چرا؟''' و '''چگونه؟''' و '''شرحِ اهمیت''' و '''تأثیر حادثه'''، ذکر میشود.
* اقتصاد و تجارت ▼
* بهداشت و پزشکی ▼
خبرنگاری در شماری از رسانهها دیده میشود:
* [[روزنامه]]ها
* [[تلویزیون]]
* تفریح و سرگرمی▼
* [[رادیو]]
* شیوه زندگی ▼
* [[مجله]]ها
* [[شبکه وب جهانی|شبکهٔ وب جهانی]] در [[اینترنت]].
* مسائل جنسی و...▼
▲موضوع خبرنگاری هر چیزی میتواند باشد، و خبرنگارها به نگارش در مورد حوزهٔ وسیعی از مسائل اشتغال دارند
: '''سیاست''' در چهار سطح: ۱. بینالمللی ۲. کشوری ۳. استانی ۴. محلی
: '''آموزش'''
: '''ورزش'''
: '''خوراک'''
: '''پوشاک'''
: '''تفریحات'''
خبرنگارها میتوانند برای خروجیهای خبری عمومی همچون روزنامهها، مجلات خبری و رادیو تلویزیون؛ نشریات تخصصی کثیرالانتشار همچون مجلات تجاری و سرگرمی، یا برای نشریات و خروجیهای خبری که دارای گروه خاصی از مشترکین هستند گزارش کنند.
معمولاً از خبرنگارها خواسته میشود برای گردآوری اطلاعات جهت تهیه گزارش خود در صحنه وقوع ماجرا حضور یابند، و اغلب ممکن است آنان گزارش خود را در محل تهیه کنند. آنان همچنین برای گردآوری اطلاعات از تلفن ، رایانه و اینترنت نیز استفاده میکنند. با این وجود، اغلب اوقات این گزارشها در (اتاق اخبار) یعنی دفتری تهیه میشود که خبرنگارها و سردبیری برای تهیه محتوای خبر در آن مشغول به کار هستند.▼
▲معمولاً از خبرنگارها خواسته میشود برای گردآوری اطلاعات جهت تهیه گزارش خود در صحنه وقوع ماجرا حضور یابند، و اغلب ممکن است آنان گزارش خود را در محل تهیه کنند. آنان همچنین برای گردآوری اطلاعات از [[تلفن
خبرنگارها، خصوصاً آنهایی که موضوع یا حوزه خاصی را پوشش میدهند باید روابط گستردهای با منابع، یعنی افراد فعال در حوزه مورد نظر داشته باشند، تا بتوانند یا به منظور شرح جزئیات یک حادثه، یا ارائه سرنخهایی در مورد دیگر موضوعاتی که باید گزارش شود، از آنها استفاده کنند. آنان همچنین باید برای تحقیق و گزارش بهتر ماجرا مهارتهای تحقیقی خود را تقویت کنند.▼
▲خبرنگارها، خصوصاً آنهایی که موضوع یا حوزه خاصی را پوشش میدهند (یک ''حوزه'') باید روابط گستردهای با منابع، یعنی افراد فعال در حوزه مورد نظر داشته باشند، تا بتوانند یا به منظور شرح جزئیات یک حادثه، یا ارائه سرنخهایی در مورد دیگر موضوعاتی که باید گزارش شود، از آنها استفاده کنند. آنان همچنین باید برای تحقیق و گزارش بهتر ماجرا مهارتهای تحقیقی خود را تقویت کنند.
=== روزنامهنگاری ===▼
روزنامهنگاری به گروههای متعددی تقسیم میشود: روزنامهها ، مجلات خبری ، مجلات عمومی ، مجلات تجاری ، مجلات سرگرمی ، خبرنامه ها ، نشریات خصوصی ، صفحات خبری آنلاین و... هر یک از اینگونهها شرایط خاص خود برای تحقیق و نگارشِ گزارش را، داراست.▼
:''برای اطلاعات بیشتر در مورد نگارش خبر، به [[سبک خبر]] رجوع کنید''
▲روزنامهنگاری به گروههای متعددی تقسیم میشود:
مثلاً، روزنامهنگاران ایالات متحده آمریکا از سبک هرم وارونه برای نگارش گزارش خود، استفاده میکردند. گرچه این سبک بیشتر برای نگارش گزارشهای خبری صریح و جدی استفاده میشده و نه مقالات اصلی. گزارشهای مکتوب خبری جدی باید به صورت خلاصه نوشته شده، و مهمترین اطلاعات را در همان ابتدا بیاورد، تا چنانچه در صورت کمبود فضا، داستان خلاصه شد، کماهمیتترین مسائل، از انتهای داستان حذف شود. سردبیران معمولاً اطمینان حاصل میکنند که گزارشها تا حد امکان موجز نوشته شود.▼
مقالات اصلی اغلب با توجه به موضوع گزارش آزادانه تر نوشته میشوند، و عموماً فضای بیشتری به آنها اختصاص داده میشود.▼
▲مثلاً، روزنامهنگاران [[ایالات متحده آمریکا]] سابقاً از سبک [[هرم وارونه]] برای نگارش گزارش خود، استفاده میکردند. گرچه این سبک بیشتر برای نگارش گزارشهای خبری صریح و جدی استفاده میشده و نه مقالات اصلی. گزارشهای مکتوب خبری جدی باید به صورت خلاصه نوشته شده، و مهمترین اطلاعات را در همان ابتدا بیاورد، تا چنانچه در صورت کمبود فضا، داستان خلاصه شد، کماهمیتترین مسائل، از انتهای داستان حذف شود. سردبیران معمولاً اطمینان حاصل میکنند که گزارشها تا حد امکان موجز نوشته شود.
▲مقالات اصلی اغلب با توجه به موضوع گزارش آزادانه تر نوشته میشوند، و عموماً فضای بیشتری به آنها اختصاص داده میشود (رجوع شود به نوشتن مقاله اصلی در ذیل).
مقالات مجلات خبری و مجلات عمومی معمولاً به سبکی متفاوت نوشته میشوند، و در آنها تأکید کمتری بر هرم وارونهاست. نشریات تجاری بیشتر حول محور اخبار تهیه میشوند، در حالی که نشریات سرگرمی بیشتر بر مبنای مقالات اصلی تدوین میشوند.
:''برای اطلاعات بیشتر در مورد خبرنگاری رادیو تلویزیونی، به [[پخش اخبار]] رجوع کنید''
'''خبرنگاران رادیو''' باید '''حقایق''' را جمعآوری کرده و آن را با دقت و قاطعیت ارائه کنند، اما در همین حین باید جلوههای صوتی جالبی نیز به گزارش خود بیفزایند که این امر از طریق مصاحبه با افراد درگیر در ماجرا و موسیقی پس زمینه که به توصیف ماجرا کمک میکند فراهم میشود. گزارشگران [[رادیو]] ممکن است مقدمهای بر خبر بنویسند که توسط گوینده خوانده میشود، آنان همچنین ممکن است به صورت زنده به سئوالات گوینده خبر نیز پاسخ دهند.
'''خبرنگاران تلویزیون''' برای شرح و توضیح گزارش خود به اطلاعات تصویری، از جمله [[مصاحبه|مصاحبه زنده]] با افراد درگیر در ماجرا، تصاویری از صحنه وقوع ماجرا، و [[تصاویر|تصاویر گرافیکی]] که اغلب در [[ایستگاه تلویزیون]] برای قالب ریزی [[خبر]] تهیه شده متوسل میشوند. گزارشگران تلویزیون نیز ممکن است مانند گزارشگران رادیو مقدمهای بر خبر بنویسند که توسط گوینده [[تلویزیون]] در آغاز خبر خوانده میشود. معمولاً گزارشگران رادیو و تلویزیون از فضایی که [[مطبوعات]]، برای ارائه اطلاعات در اختیار دارند، برخوردار نیستند.
در دههٔ ۱۹۰۲ که خبرنگاری نوین در حال پا گرفتن بود، نویسنده [[والتر لیپمن]] و [[فیلسوف]] آمریکایی [[جان دووی]] در مورد نقش خبرنگاری در [[دموکراسی]] با یکدیگر مباحثاتی داشتند. فلسفه بحث آنان هنوز مشخصه بحث در مورد ''نقش روزنامهنگاری در جامعه و دولت ملی'' است.
سطر ۴۵ ⟵ ۶۱:
عموم از هوشیاری کافی برای درک مسائل پیچیده سیاسی برخوردار نیست. علاوه بر این، عموم آنقدر در زندگی روزمره خود غرق است که توجه چندانی به سیاستهای پیچیده دولت ندارد؛ بنابراین آنان نیاز به فردی دارند که تصمیمات و نگرانیهای نخبگان را تفسیر کرده و اطلاعات را ساده و قابل فهم کند. این نقش یک خبرنگار است.
لیپمن معتقد بود که عموم از طریق رای خود بر [[تصمیمگیری]] نخبگان تأثیر میگذارند. در همین حین، نخبگان (یعنی سیاستمداران، سیاست گزاران، مأموران
«دووی»، از سوی دیگر، معتقد بود که:
سطر ۵۹ ⟵ ۷۵:
برای مثال شهروندان آمریکایی ممکن است بسیاری از عملکردهای افراطی خبرنگاران را مورد نکوهش قرار دهند، اما از خبرنگاران این انتظار را دارند که با دقت، ناظر دولت، شرکتهای تجاری و دیگر فعالان حاضر در صحنه باشند و مردم را قادر سازند تا در مورد مسائل روز جامعه، تصمیمات آگاهانه اتخاذ کنند.
از خبرنگاران انتظار میرود که اصول خاص این حرفه را به درستی رعایت کنند. قسمتی از این اصول عبارتاند از:
* استفاده از منبع اصلی اطلاعات، شامل مصاحبه با افرادی که مستقیماً در یک موضوع نقش دارند، اسناد اصل و دیگر منابع مستقیم اطلاعاتی تا حد امکان و نقل منابع اطلاعات در خبرها؛
** ''برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی استفاده از منابع رجوع شود به [[نقل منبع در خبرنگاری]]''
* در صورت عدم وجود منابع اصلی انتساب کامل تمامی اطلاعات گردآوری شده از دیگر منابع منتشر شده (عدم انجام این کار [[سرقت ادبی]] محسوب
* استفاده از چندین منبع اطلاعاتی مرجع، مخصوصاً در مواردی که موضوع گزارش جنجالبرانگیز باشد؛
* بررسی دقیق هر مطلبی که به عنوان واقعیت عنوان میشود؛
سطر ۷۳ ⟵ ۹۰:
* جلوگیری از تهیه گزارش یا شرکت در تحقیق و نگارش در مورد موضوعی که خود خبرنگار نسبت به آن نفع شخصی یا تعصبی دارد که کنار گذاشتن آن برایش امکانپذیر نیست.
تبعیت کامل از این اصول حرفهای، در دنیای واقعی، میتواند مشکل باشد. حتی خبرنگارانی که عقیده دارند در کار خود منصف و واقع گرایانه عمل میکنند ممکن است خلاف آن عمل کنند
درحالیکه گزارشگران سعی میکنند تبعیضات را کنار بگذارند، ممکن است براحتی بدون آنکه متوجه باشند، آنها را اعمال کنند. گزارشگران جوان ممکن است نسبت به مسائلی که بر روی افراد مسن جامعه تأثیر میگذارد، غافل باشند. شخصی با سابقه ۲۰ ساله در «نیروی ضربت بلیس» ممکن است از شایعهها در مورد فساد سازمانی بیاطلاع بماند. انتشاراتیهایی که مختص حومه نشینان مرفه هستند، ممکن است مشکلات شهری را نادیده بگیرند؛ و البته گزارشگران و سردبیران ساده لوح و بیاطلاع نیز ممکن است شکار روابط عمومیها، تبلیغات یا اطلاعات غلط ارائه شوند.
سازمانهای خبری از ویراستار، تولیدکننده و مسئول خبری استفاده میکنند که کارشان بررسی کار گزارشگران در مراحل مختلف انجام کار میباشد. اما ویراستاران هم خسته، تنبل، مغرور و متعصب میشوند. در این صورت این ویراستاران ممکن است نسبت به حذفیات، تبعیضات و موارد ساختگی خبرنگاران محبوب خود بیتوجه باشند. (رجوع شود به جیسون بلیر) ویراستاران منطقهای نیز ممکن است فاقد توانایی لازم برای بررسی دیدگاه (یا چک کردن حقایق) خبرنگاری که از یک شهر دور یا کشور دیگر گزارش میکند، باشند. (رجوع شود به [[مدیریت خبر]].)
بطور حتم بودجه یک ستیزمان خبری بر تصمیمگیری در مورد انواع خبرهایی که مورد بوشش قرار داده میشوند، بر مخاطبان مورد نظر و میزان بوشش خبرها تأثیر خواهد گذاشت. چنین تصمیماتی ممکن است متأثر از تعصبات آگاهانه یا نا آگاهانه باشد. در زمان کسر بودجه، ممکن است ویراستاران خبرنگاران در ادارات خبری دور دست را فدا کنند یا اینکه تعداد کارکنان درمناطق کم درآمد را کم کنند یا انتشارات خود در برخی جوامع را به کلی قطع کنند.
سطر ۸۴ ⟵ ۱۰۱:
ناشران، مالکان یا سایر مدیران اجرایی خصوصاً مقامات اجرایی تبلیغات فروش میتوانند از قدرت خود بر خبرنگاران برای تأثیر بر نحوه گزارش و انتشار خبرها استفاده کنند. خبرنگاران معمولاً با استفاده از مدیریتی عالی «فایروال» بین بخش خبر و سایر بخشهای یک سازمان خبری ایجاد میکنند تا بدین نحو مانع تأثیر ناخواسته سایر بخشها بر بخش خبری شوند. مجلهای خبری به نام Columbia Journalism Review مثالهایی از میرانی که سعی کردهاند بر نحوه بوشش خبری تأثیر گذارند یا آن دسته از مدیرانی که در صدد استفاده از قدرت خود برای تأثیر بر خبرنگاران نیستند و همچنین از خبرنگارانی که در مقابل این فشارها مقاومت کردهاند ارائه دهد.
عموماً ناشران و خوانندگان خبر میان گزارش «صرف حقایق» و «نوشتن نظرات شخصی» تمایز قایلند و این کار را اغلب با محدود کردن ستون نظرات به صفحه ویراستاری و صفحه مقابل آن یا «op-ed» (صفحه مقابل ویراستاری) انجام میدهند. [[سرمقاله]]های امضا نشده عموماً در بر گیرنده نظرات رسمی هیئت ویراستاری است، درحالیکه صفحات
op-ed میتواند ترکیبی از ستونهای مشترک و دیگر مطالب باشد که غالباً در آنها سعی شدهاست توازنی میان نظرات سیاسی و اجتماعی مختلف ایجاد کند.
سطر ۹۰ ⟵ ۱۰۷:
با این وجود ممکن است تفاوت میان گزارش و نظر از بین برود. داستانهای بیچیده غالباً نیازمند خلاصه کردن و توضیح و تفسیر حقایق میباشند خصوصاً در مواقعی که زمان و مکان اختصاصی به داستان مورد نظر محدود است. داستانهایی که دارای تفاسیر و توضیحات زیادی میباشند غالباً «تحلیل خبر» نامیده میشوند، ولی با این وجود در ستون صفحات خبری گنجانده میشوند. در مورد گزارشها رسانهای با توجه به زمان محدود چنین تمایزاتی به ندرت امکانپذیر است.
به معنای روشهای تهاجمی و جسورانهای است که خبرنگاران برای مواجه کردن افراد با سؤالاتی که تمایلی برای صحبت کردن در مورد آنها ندارند بکار میگیرند. این روش خصوصاً مورد استفاده خبرنگاران یا گزارشگران تلویزیونی از جمله کارکنان CBS-TV ۶۰ دقیقه و توسط [[جرالد ریورا]] و هماکنون در شبکه [[فاکسنیوز]] و توسط صدها گزارشگر محقق آمریکایی در [[شبکههای محلی]] قرار میگیرد.
این روش شدیداً مورد انتقاد برخی گزارشگران و دیگر افراد است که استفاده از این نوع خبرنگاری را [[غیراخلاقی]] و [[جنجالی]] میدانند، درحالیکه دیگران آن را تنها راه نقد گزارش برای کسانیکه مخاطب آن هستند، میدانند. در ایالات متحده خبرنگاری غافلگیرانه غیرقانونی محسوب نمیشود.
{{اصلی|حبرنگاری مغرضانه}}
[[خبرنگاری مغرضانه]]، به معنای دستکاری عامدانه در ارائه حقایق در گزارش است تا شخص یا سازمانی را به گونهای نمایش
خبرنگاری مغرضانه از انواع خبرنگاری بسیار [[غیراخلاقی]] محسوب میشود. بسیاری از اشخاصی که از آنها گزارش تهیه شدهاست، اذعان کردهاند که در معرض این نوع خبرنگاری قرار گرفتهاند. برخی از تولیدات رسانهای نیز متهم به خبرنگاری مغرضانه هستند.
|