ناصرالدین‌شاه: تفاوت میان نسخه‌ها

تأسیس مدرسه‌های خارجی در ایران از زمان محمدشاه قاجار و با فعالیت گروه‌های [[میسیونر]] آغاز شده بود. در اواخر دوره ناصرالدین‌شاه مدرسه‌های خارجی گسترش بیشتری در ایران یافتند. ناصرالدین شاه که در نخستین سفر اروپا با [[آدولف کرمیو]] رئیس [[اتحاد جهانی آلیانس]] ملاقات کرده بود، به او قول داد که اجازه فعالیت این مؤسسه در ایران و تأسیس مدارس را بدهد. در سال ۱۳۰۶ قمری دو شعبه از مدرسه آلیانس در تهران و شیراز تأسیس شد. ناصرالدین‌شاه پس از چند سال به سبب شایعاتی که پیرامون فعالیت‌های ضدسلطنتی و ضدمذهبی این مدرسه به وجود آمده بود، مجوز فعالیت آلیانس را لغو کرد. برای جلب اعتماد شاه، مدیر مدرسه، ریاست عالی مدرسه را به شاه اهداء کرد و شاه بازگشایی دوباره آلیانس را پذیرفت.<ref>[https://tarikhema.org/contemporary/iranc/21727/نخستین-مدارس-خارجی-ایران/ نخستین مدارس خارجی ایران]</ref> شمار مدارس میسیونری آمریکایی در دوران ناصرالدین شاه افزایش یافت و در تهران و سایر شهرهای ایران مدارس بیشتری تأسیس شد به‌طوری‌که در سال ۱۲۷۴ خورشیدی، تنها ۱۱۷ مدرسه در شمال غربی ایران (آذربایجان) فعالیت می‌کردند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ معماری آذربایجان از حجر تا قجر|نام خانوادگی=اوریا|نام=محمود|ناشر=اختر|سال=1394|شابک=0 -653-517-964-978|مکان=تبریز|صفحات=23}}</ref><ref>[https://books.google.ca/books?id=SLlcCgAAQBAJ&pg=PA186&lpg=PA186&dq=naser+al+din+shah+american+school&source=bl&ots=1WxTsl9MF-&sig=fW9GdVnUkwpRT6IOCkbCu16aunc&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwjo9_uvubvZAhVmw4MKHdEUBUkQ6AEIPTAJ#v=onepage&q=naser%20al%20din%20shah%20american%20school&f=false Iran and the Surrounding World: Interactions in Culture and Cultural Politics]</ref>