اتابک: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اتابک''' در اصل لغت [[زبان ترکی|ترکی]] است که از زمان سلجوقیان رواج داشت و معنی آن پدربزرگ بود. لغت اتابک مرکب از دو کلمه ''آتا'' و ''بک'' مخفف ''بیوک''، به معنی بزرگ است، این اصطلاح در دربارهای [[ایران]] معمول به معنی آموزگار سلطان و گاهی به معنی بزرگ ایل استفاده شده است. <ref>لغت‌نامه دهخدا [http://www.loghatnaameh.org/dehkhodaworddetail-d45570f5f37a43109b72ab38d7377bd0-fa.html]</ref>