وینگ‌چون: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
افزودن مكانهاي آموزش جهت بالا بردن سطح توانايي انسانهاي در حال رشد و توسعه.
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
ويرايش متن و به روز رساني
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۸:
[[نیکلاس تسه]]
}}
'''وینگ‌چون''' {{به چینی|:咏春拳}} وینگ چون یکی از سبک‌های رزمی چینی(کنگ فو)می‌باشد. این سبک دارای فلسفه ویژه و قدمت حدوداً ٤۵۰ ساله است و بیشتر بر روی مبارزه به کمک ذهن، احساس، روح و جسم تأکید دارد.
 
این روش مبارزه که ابتدا به نام سئولیم تائو یا سئونیم تائو (به معنی روش ایده کوچک) معروف بود، ابتدا توسط اساتید ارشد معبد شائولین طراحی و ایجاد شده بود، که بر خلاف سبک‌های دیگر شائولین بر اساس آناتومی بدن و قوانین ریاضی و اشكال هندسي برای حملات ساده، سریع و کاربردی و دفاع کردن توسط زاویه‌های خاص به خصوص زاویه ۴۵ درجه و گارد بر اساس خط مستقیم و عدد طلایی بود.
 
(نوع مشت زدن و روش آن کمی متفاوت از بقیه رشته‌های رزمی دیگر است)
خط ۴۲:
مهم‌ترین هدف وینگ‌چون واقع‌گرایی در سیستم دفاع شخصی است. وینگ‌چون به جای تأکید بر تکنیک‌های مبارزه، بر روی اصول انرژی و مبارزه تکیه می‌کند.
 
ایدهٔ اصلی این است که زیر فشار و استرس مبارزه، غیرممکن است که فقط از «راهِ دیدن» جهتِ دقیق و سرعتِ یک حمله را تشخیص داده و تصمیمی هوشمندانه با استفاده از روشی مؤثر در مقابل حمله حریف گرفت و باید بر [[لامسه|حسِ لامسه]] و تماس‌ها با بدن تکیه کرد. این تصمیم باید در زمانی کوتاه و قبل از فرودآمدنِ حملهٔ حریف گرفته شود. ترجیحاَ شخص باید بلافاصله حمله‌ای را مستقیماً و محتاطانه طراحی کند. این واکنش‌های غیرارادی است که تعیین می‌کند در صورتی که حملهٔ حریف در ادامه خطرساز شود، واکنش چگونه باشد. [[چی سائو]] یا «دستان چسبان» به هنرجو یاد می‌دهد که چگونه به‌طور غیرارادی در برابر سرعت، نیرو و جهتِ یک حمله بر مبنای حسِ لامسه (حسی که مغز بسیار سریع تر از حس بینایی آنو راتصميم ، پس از پردازش می‌کندمغز ) واکنش نشان دهد.
 
== شاخه‌ها ==
یکی از شاخه‌های [[وینگ چون]] که به دستِ دكتر [[لئونگ تینگ]] گسترش داده شده به جای آوانویسی مرسوم Wing Chun از آوانویسی Wing Tsun (که همان وینگ چون خوانده می‌شود) به منظور متمایزسازی این شاخه از دیگر شاخه‌ها استفاده می‌کند. اولين و همچنان بزرگترين و به روز ترين هنرجوي ايشان گرند مستر كرنشپشت مي باشند كه پس از اخذ مدرك بزرگترين استاد سازمان جهاني وينگ چون EWTO “ را ثبت و قصر شائولين اروپا را پايه گذاري نمودند. هم اكنون پس از گذشت ساليان سال، تنها نماينده رسمي سازمان جهاني وينگ چون ايران، جناب سيفو شيرويه حسن زاده مي باشند كه با آموزش پيشرفته و به روز جهاني، در آكادمي وينگ چون تهران، دردشت نارمك مشغول به آموزش به كليه سنين و رده هاي بالاي كشوري هستند.+ و

شماره تلفن دفتر مركزي ٧٧٩٣٠١٩٨
 
شماره همراه ٠٩١٢٣٠٤١٦١٠
 
== اصول مبارزه ==
اصول هشت‌گانهٔ وینگ‌چون، سنگ بنای یک سیستم دفاع شخصی تهاجمی را تشکیل می‌دهد که به فرد اجازهٔ تطبیق با اندازه، قدرت و سبکِ مبارزه‌ایِ حریف را می‌دهد.
# '''برو جلو''': فوراً به منظور تماس با اندام حریف به جلو پیشروی کن (به منظور بکار افتادن رفلکس‌هایی که در [[چی سائو]] آموزش دیده می‌شود) یا حتی فرای آن برای اول ضربه زدن به حریف. این انفعال غیرمنتظره ابتدایی حریف را اغلب متعجب می‌کند و مبارزه را به فاصله نزدیک تبدیل می‌کند جاییکه عکس العمل‌های حسی بر عکس العمل‌های بینایی حکمفرماییحکم فرمایی می‌کند و صد البته جاییکه وینگ چون کار حرفه‌ای احتمالاً در آن منطقه بر حریفش برتری دارد.
# '''به حریفت بچسب''': اگر در ابتدا نتوانستی به حریفت ضربه‌ای وارد کنی و او را از کار بیندازی، به جای تماس برقرار کردن با بدن حریف (غیر از سر و گلو) سعی کن به او بچسبی. غالباً اولین عضوی که با آن تماس پیدا می‌کنید دست حریف است. حالا که با دست حریف تماس پیدا کرده‌اید او چگونه می‌تواند بدون اطلاع شما حمله‌ای را با دستش اجرا کند؟
# '''در برابر نیروی بزرگ‌تر تسلیم شو''': از آنجا که هیچ‌کس نمی‌تواند مطمئن باشد که از هر حریفی که در پیش رو دارد قوی تر است، شخص باید به شیوه‌ای آموزش ببیند که حتی در برابر حریف قوی تر پیروز باشد. ''چی سائو'' مانند یک معلم حرفه‌ای یاد می‌دهد که چگونه در برابر حملهٔ حریف واکنش‌های لازم را نشان دهید. وقتی که حقیقتاً حمله حریف از شما قدرتمندتر است، آموخته‌های شما در [[چی سائو]] به بدن شما می‌گوید که از مسیر حمله حریف کنار بروید و زاویهٔ دیگری را برای حمله پیدا کنید.
سطر ۱۱۶ ⟵ ۱۱۹:
 
'''درجات ۱ تا ۴'''، یادگیری مهارتهای پایه‌ای در سه فاصله مبارزاتی
* درجه یک - مبانی اصولی سبک و مهارتهای حرکتی، درگیر شدن در فاصله دور، شروع سیو نیم تائو " شروع تمرين دستها با لات سائو"
* درجه دوم - مبارزه در فاصله دور به همراه پل زدن‌ها، کل «سیو نیم تائو»
* درجه سوم -گذار از فاصله حملاتی دور به فاصله میانی در تماريت لات سائو به صورت آزادتر و روتين
* درجه چهارم -گذار از از فاصله حملاتی میانی به فاصله نزدیک و شروع فرم «چام کیو» و " تمارين لامسه دستها به نان پون سائو و دانچي"
 
'''درجات ۵ تا ۸'''،
* درجه پنجم - حملات در فاصله کوتاه و مبارزه هم‌زمان با هر دو دست
* درجه ششم -شروع چی سائو
* درجه هفتم - تكنيكهاي گرفتن و قفل دست و پاها
* درجه هشتم - تكنيكهاي كشيدن و هل دادن
 
'''درجات ۹ تا ۱۲'''، کاربردها
* درجه نهم - در مقابل تک مهاجم و كاربرد تكنيكهاي كلاسيك
* درجه ده - در مقابل دو مهاجم و كاربرد به صورتِ تكنيكهاي آزادِ
* درجه یازدهم - در مقابل تک مهاجم مسلح به سلاح سرد به صورت كلاسيك
* درجه دوازدهم - در مقابل دو مهاجم مسلح به سلاح سرد آزاد
 
در درجه ۹ شاگردی هنرجو نه تنها باید سبک را به خوبی بشناسد (همچنین در درجه ۸) بلکه باید به خوبی از کاربردهای آن استفاده کند. مهارت تنها تفاوت مهم بین این دو درجه‌است، که بسته به مدرسه‌ای که هنرجو تحت تعلیم است، درجه ۸ و ۹ می‌تواند با عنوان کمربند مشکی برابری کند. البته هیچ اجماعی روی این مسئله وجود ندارد چون هیچ مقایسه قراردیقراردادی وریمیو ریتمی در این بین وجود ندارد.
 
در بعضی مدارس درجات مختلف با تی شرت‌های مختلف مشخص می‌شوند، مثل لباس با رنگ سفید تا درجه پنجم، خاکستری برای درجه ۵ تا ۸ و مشکی برای درجه ۹ تا ۱۲.