چارلز داروین: تفاوت میان نسخه‌ها

| پانویس =

}}

 

== از کودکی تا دانشگاه ==

چارلز رابرت داروین در ۱۲ [[فوریه]] ۱۸۰۹ در خانوادهٔ [[پزشک]]ی ثروتمند از [[شروزبری]] در شهرستان [[شروپ‌شر]] در [[انگلستان]] متولد شد. او پنجمین از شش فرزند خانواده بود. پدرش [[رابرت داروین]] و مادرش سوزانا وِجوُود هر دو از خانواده‌های اصیل [[انگلیس]]ی [[یونیتارین|مسیحی یونیتارین]] بودند.<ref>[https://donya-e-eqtesad.com/بخش-اقتصاد-36/1090891-واضع-نظریه-فرگشت چارلز رابرت داروین]</ref> او نوهٔ دو شخصیت مهم مدافع [[لغو برده‌داری در بریتانیا| لغو برده‌داری]]، از طرف پدرش [[اراسموس داروین]] و از طرف مادرش [[جوزایا وج‌وود]] بود.

[[پرونده:Charles Darwin 1816.jpg|بندانگشتی|راست|upright|alt=Three quarter length portrait of seated boy smiling and looking at the viewer. He has straight mid-brown hair, and wears dark clothes with a large frilly white collar. In his lap he holds a pot of flowering plants| نقاشی چارلز داروین هفت‌ساله سال ۱۸۱۶.]]

 

در اکتبر ۱۸۲۵ پس از صرف یک سال کارآموزی در کنار پدرش به همراه برادرش [[اراسموس الوی داروین|اراسموس]] برای تحصیل به دانشکدهٔ [[پزشکی]] [[دانشگاه ادینبرو]] رفت (که در آن زمان بهترین دانشکده پزشکی انگلستان بود). اما خشونت عملیات [[جراحی]] باعث شد که آموختن [[پزشکی]] را رها کند و در عوض نزد یک [[برده|بردهٔ]] [[سیاهپوست|سیاهپوستِ]] آزاد شده به نام [[جان ادمونستن]] که [[چارلز واترتن]] را در [[جنگل بارانی|جنگل‌های بارانی]] [[آمریکای جنوبی]] همراهی کرده بود، در مدت تقریباً ۴۰ جلسهٔ روزانهٔ یک ساعته [[تاکسیدرمی]] بیاموزد.<ref name=eddy>{{harvnb|Darwin|1958|pp=[http://darwin-online.org.uk/content/frameset?viewtype=text&itemID=F1497&pageseq=48 47–51]}}{{سخ}}{{harvnb | Desmond |Moore | 2009 | pp=18–26}}</ref>

 

 

انصراف داروین از تحصیل پزشکی پدرش را ناراحت کرد و او با قاطعیت چارلز را به [[کالج مسیح دانشگاه کمبریج]] فرستاد تا به عنوان اولین گام برای [[پارسون|کشیش]] انگلیکن محلی شدن [[بی‌ای|لیسانس]] بگیرد. چون داروین در امتحان پایانی فاقد صلاحیت لازم تشخیص داده شد، در ماه ژانویه ۱۸۲۸ به دورهٔ عادی پیوست.<ref>{{Harvnb|Browne|1995|pp=47–48, 89–91}}{{سخ}}{{harvnb | Desmond |Moore | 2009 | pp=47–48}}</ref> او [[سوارکاری]] و [[ورزش تیراندازی|تیراندازی]] را به مطالعه ترجیح می‌داد. پسرعمویش [[ویلیام داروین فاکس]] او را به عنوان عاشق دیوانه و مشهور جمع‌آوری سوسک معرفی کرد؛ داروین این کار را مشتاقانه دنبال می‌کرد، تعدادی از یافته‌های او در کتاب ''نقاشی‌هایی از حشرات بریتانیا'' اثر [[جیمز فرانسیس استفنز]] چاپ شد. داروین دوست نزدیک و دنباله‌رو پروفسور [[گیاه‌شناسی]] جان استیونز هنسلو شد و با دیگر [[روحانیون طبیعت‌گرای]] برجسته ملاقات کرد. این روحانیون کار علمی را به عنوان الهیات طبیعی مذهبی می‌پنداشتند. داروین برای [[دانشجویان]] به عنوان «مردی که با هنسلو قدم می‌زند» شناخته شد. داروین زمان نزدیک شدن امتحانات خود را وقف مطالعه کرد و زبان و منطق کتاب «اثبات مسیحیت» نوشتهٔ [[ویلیام پیلی]] (چاپ ۱۷۹۴)او را خشنود ساخت.<ref name=dar57>{{Harvnb|Desmond|Moore|1991|pp= 73–79}}{{سخ}}{{Harvnb|Darwin|1958|pp=[http://darwin-online.org.uk/content/frameset?viewtype=text&itemID=F1497&pageseq=59 57–67]}}</ref> داروین در امتحانات پایانی‌اش در ژانویهٔ ۱۸۳۱ عملکرد خوبی داشت و در بین ۱۷۸ داوطلب دوره عادی نفر دهم شد.<ref>{{Harvnb|Browne|1995|p=97}}</ref>

در [[کیپ‌تاون]] داروین و فیتزروی [[جان هرشل]] ملاقات کردند، او اخیراً نامه‌ای به لایل نوشته و نظریهٔ [[همدیس‌گرایی]] او را تحسین کرده‌بود و آن را گشایش گمانه‌زنی‌های جسورانه در مورد «آن راز رازها»، جایگزینی گونه‌های منقرض شده با دیگر گونه‌ها به عنوان روشی طبیعی در مقایسه با روند معجزه‌آسا» نامیده بود.<ref name=Rascals>{{harvnb|van Wyhe|2007|p=[http://darwin-online.org.uk/content/frameset?viewtype=text&itemID=A544&pageseq=21 197]}}</ref> زمانی که کشتی در حال بازگشت به خانه بود و داروین یادداشت‌هایش را مرتب می‌کرد نوشت: اگر شک در حال افزایش من در مورد مرغ‌های مقلد، لاک‌پشت‌ها و [[گرگ جزیره فالکلند]] صحیح باشد، چنین حقایقی نظریه تثبیت گونه‌ها را تضعیف می‌کند و سپس پیش از تضعیف با احتیاط «خواهد» افزود.<ref name=xix>{{Harvnb|Keynes|2000|pp=[http://darwin-online.org.uk/content/frameset?viewtype=text&itemID=F1840&pageseq=22 xix–xx]}}{{سخ}}{{Harvnb|Eldredge|2006}}</ref> بعدها نوشت: به نظرم چنین حقایقی نوری روی منشأ گونه‌ها بیندازند.<ref>{{Harvnb|Darwin|1859|loc=[http://darwin-online.org.uk/content/frameset?itemID=F373&viewtype=text&pageseq=16 p. 1]}}</ref>

 

[[پرونده:Charles Darwin by G. Richmond.png|بندانگشتی|چپ|upright=0.9|upright|alt=Three quarter length portrait of Darwin aged about 30, with straight brown hair receding from his high forehead and long side-whiskers, smiling quietly, in wide lapelled jacket, waistcoat and high collar with cravat.|داروین در حالیکه هنوز مرد جوانی بود به جامعهٔ نخبگان علمی پیوست.]]

 

[[پرونده:Darwin Tree 1837.png|چپ|بندانگشتی|alt=A page of hand-written notes, with a sketch of branching lines.|در اواسط ژوئیه ۱۸۳۷ دفتر یادداشت شمارهٔ «B» خود را در مورد تراجهش گونه‌ها شروع کرده و در صفحهٔ ۳۶ آن نوشت: «من بالاتر از همه به اولین [[درخت زندگی (زیست‌شناسی)|درخت زندگی‌اش]] فکر می‌کنم.»]]

 

در تمام طول سفر، داروین همواره از حمایت‌های استاد سابقش برخوردار بود. هنسلو ترتیب چاپ نوشته‌های داروین را می‌داد و [[سنگواره]]‌های جمع‌آوری شده را در اختیار [[زیست‌شناسی|زیست‌شناسان]] معتبر می‌گذاشت؛ به‌طوری‌که وقتی در دوم اکتبر ۱۸۳۶ [[اچ‌ام‌اس بیگل|بیگل]] به [[بریتانیا]] بازگشت، داروین در جمع [[دانشمند]] ان شهرتی پیدا کرده بود. او پس از دیداری از خانه و ملاقات با پدر به [[لندن]] رفت و گروهی از بهترین [[زیست‌شناسی|زیست‌شناسان]] را گرد آورد تا بر روی نمونه‌های گیاهی، جانوری و زمین‌شناختی جمع‌آوری شده مطالعه کنند. هنسلو داروین را به [[ریچارد اوون]] [[زیست‌شناس]] معروف معرفی کرد. وقتی اوون در [[کالج]] [[پادشاه]] ی [[جراح]]ان<ref>Royal College of Surgeons</ref> بر روی مجموعه [[سنگواره]]‌های داروین کار کرد با کمال شگفتی متوجه شد که آن متعلق به گونه‌هایی از [[جوندگان]] غول‌پیکر و [[تنبل (جانور)|تنبل‌هاست]] که نسلشان منقرض شده‌است. این کشف بیش ازپیش بر اعتبار داروین افزود.

 

چنان‌که دیده می‌شود، داروین و والاس محیط را علت اصلی [[انتخاب طبیعی]] می‌دانستند، یعنی محیط کم‌کم جانداران دارای صفات نامساعد را از میان می‌برد و جانداران دارای صفات مساعد را حفظ می‌کند. پس از گذشت نسل‌های زیاد و متوالی و تأثیر مداوم انتخاب طبیعی، سرانجام گروهی جاندار یک صفت یا تعدادی صفات جدید و مساعد را به درجه‌ای خواهد رساند که به صورت گونه‌ای جدید، از گونهٔ اجدادی ظاهر خواهد شد.

 

 

نیروی مشاهدهٔ صبورانه و دقیق داروین منتهی به تشخیص این شد که در طبیعت تفاوت‌هایی وجود دارد. در توله‌های یک [[سگ]]، بچه‌های ماهی [[کپور]]، افراد [[کشتی‌چسب]] یا گل [[ثعلبیان|ثعلب]] هیچگاه دو فرد شبیه همدیگر نیستند. جوانه زدن دانه‌های یک گیاه، نهال‌های متفاوتی به وجود می‌آورند. نبوغ داروین در این بود که فهمید این تولیدمثل اضافی به تفاوت‌ها مربوط می‌شود. سرانجام او به این تشخیص رسید که برای به دست آوردن منابع در طبیعت رقابت وجود دارد و این‌که تفاوت‌هایی که بهتر از همه بامحیط خود سازگاری یافته‌اند افرادی را که کمتر سازگاری یافته‌اند از میدان به در می‌کنند.

داروین هیچ اطلاعی از منبع این تغییرات نداشت و هیچ راهی وجود نداشت تا او بفهمد که این تغییراتی را که او در آزمایش‌هایش بر روی پرورش جانوران مشاهده می‌کند اشتباه‌های شیمیایی، یا تغییرهای ناگهانی موروثی در یک ژن ([[جهش]]) هستند.

 

 

 

 

== پانویس ==