وینگ‌چون: تفاوت میان نسخه‌ها

مهم‌ترین هدف وینگ‌چون واقع‌گرایی در سیستم دفاع شخصی است . وینگ‌چون به جای تأکید بر تکنیک‌های مبارزه،مبارزه ، بر روی اصول انرژی و مبارزه تکیه می‌کند .

ایدهٔ اصلی این است که زیر فشار و استرس مبارزه، غیرممکن است که فقط از «راهِ دیدن» , جهتِ دقیق و سرعتِ یک حمله را تشخیص داده و تصمیمی هوشمندانه با استفاده از روشی مؤثر در مقابل حمله حریف گرفت و باید بر [[لامسه|حسِ لامسه]] و تماس‌ها با بدن تکیه کرد . این تصمیم باید در زمانی کوتاه و قبل از فرودآمدنِ حملهٔ حریف گرفته شود . ترجیحاَ شخص باید بلافاصله حمله‌ای را مستقیماً و محتاطانه طراحی کند . این واکنش‌های غیرارادی است که تعیین می‌کند در صورتی که حملهٔ حریف در ادامه خطرساز شود، واکنش چگونه باشد. [[چی سائو]] یا «دستان چسبان» به هنرجو یاد می‌دهد که چگونه به‌طور غیرارادی در برابر سرعت، نیرو و جهتِ یک حمله بر مبنای حسِ لامسه (حسی که بسیار سریع تر از حس بینایی و تصميم ، پس از پردازش مغز ) واکنش نشان دهد.