سلیمان یکم: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
{{جعبه اطلاعات سلطان عثمانی
| نام سلطان = سلیمان قانونی
| عنوان = امپراتورپادشاه{{سخ}}قانونی{{سخ}}خادم عثمانیالحرمین الشرفین
| پرتره = EmperorSuleiman.jpg
| طغرا = Tughra of Suleiman I the Magnificent.svg
خط ۱۶۴:
== میراث ==
[[پرونده:Ottoman empire.svg|300px|انگشتی|گسترش قلمرو عثمانی تا سال ۱۶۸۳ ادامه یافت. فتوحات سلیمان در تصویر با رنگ صورتی مشخص شده‌است.]]
در زمان مرگ سلیمان، امپراتوری عثمانی یکی از قدرتمندترین امپراتوری‌های جهان بود. فتوحات سلیمان کنترل شهرهای مهم دنیای اسلام ([[مکه]]، [[مدینه]]، [[بیت‌المقدس]]، [[دمشق]]، و [[بغداد]])، بسیاری از ولایات [[بالکان]] (امروزه تا سر حدات [[کرواسی]] و [[اتریش]])، و باریکه‌های بزرگی از [[شمال آفریقا]] را به دست دولت عثمانی سپرده بود. پیشروی او در اروپا به ترکان عثمانی فرصت داده بود تا در موازنهٔ قدرت در اروپا نقش چشمگیری داشته باشند. در آن زمان، [[بوسبک]]، سفیر امپراتوری مقدس روم در قسطنطنیه، چنان تهدیدی از جانب امپراتوری عثمانی احساس می‌کرد که هشدار فتح قریب‌الوقوع اروپا را داد: «آن‌ها [ترک‌ها] ویژگی‌های یک امپراتوری مقتدر را دارند: قدرت و توان تحلیل‌نرفته، خو گرفتن به پیروزی، تحمل مشقت و کار سخت، اتحاد، نظم، صرفه‌جویی، و هوشیاری. . . آیا شکی می‌ماند که چه نتیجه‌ای رقم خواهد خورد؟. . . وقتی ترکان با ایرانیان به توافق برسند، به ما حمله خواهند کرد در حالی که کل شرق را در حمایت از خود دارند و ما چقدر برای آن روز ناآماده‌ایم، حتی تصورش نیز هول‌انگیز است». حتی [[ویلیام شکسپیر]] سی سال پس از مرگ سلطان سلیمان، در نمایشنامهٔ ''[[تاجر ونیزی]]'' از او به عنوان اعجوبه و نابغهٔ جنگی یاد می‌کند.
 
با این وجود میراث سلیمان تنها به کشورگشایی و لشکرکشی محدود نمی‌شود. [[ژان دو تونو|ژان دو تِونو]]، جهانگرد فرانسوی، یک سده پس از مرگ سلطان در سفرنامه‌اش از «پایه‌ها و زیرساخت‌های مستحکم کشور در زمینهٔ کشاورزی، رفاه رعایا، وفور کالاهای اساسی، و وجود نظم و سازمان در دولت سلیمان» می‌نویسد. اصلاحاتی که سلیمان در سیستم حکومتی و قضایی کشورش به اجرا درآورد، بقای دولت عثمانی را تا مدت‌ها پس از مرگ او تضمین کرد؛ دستاوردی که سال‌ها طول کشید تا «جانشینان عیاش و مفسد او بر بادش دهند».