خواجه عبدالله انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: تغییر ردهٔ تغییرمسیردادهشدهٔ افراد ایرانیتبار در سده ۱۱ (میلادی) به اهالی ایران در سده ۱۱ (میلادی) |
جز ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار: |
||
خط ۲۷:
}}
'''ابواسماعیل عبدالله بن ابی‌منصور محمد''' (زادهٔ ۲ شعبان ۳۹۶ ه.
وی از اعقاب [[ابوایوب انصاری]] است که صحابهٔ پیغمبر بود. مادرش از مردم [[بلخ]] بود و عبدالله خود در [[هرات]] یکی از شهرهای غربی [[افغانستان]] کنونی متولد شد و از کودکی زبانی گویا و طبعی توانا داشت چنان‌که شعر [[فارسی]] و [[عربی]] را نیکو می‌سرود و در جوانی در علوم ادبی و دینی و حفظ اشعار عرب مشهور بود و مخصوصاً در حدیث قوی بود و آمالی بسیار داشت و در فقه روش [[امام حنبل]] را پیروی می‌کرد.
خط ۴۹:
وی با وجود اینکه استاد علوم اسلامی مانند تفسیر، حدیث، اصول و عقاید بود، با [[علم کلام]] و اهل آن مخالف بود و '''قرآن را یگانه دلیل و مرشد مؤمن می‌شمرد که می‌تواند او را به توحید حقیقی رهنمون شود.'''
هم استاد شریعت بود و هم پیر [[طریقت]]. در حالی که فقیه ضد بدعت بود در زندان پوشنگ [[عشق عرفانی]] وجود اورا تسخیر کرد.<ref>
* {{شعر|نستعلیق}}
{{ب|هرکس که ترا شناخت جان را چه کند|فرزند و عیال و خانمان را چه کند}}
| |||