شهرستان کلیبر: تفاوت میان نسخه‌ها

|سال‌شهرستان‌شدن=<ref name="Ministry of Interior">{{یادکرد وب| نشانی = http://portal2.moi.ir/Portal/Home/Default.aspx?CategoryID=acba9e9d-33d8-4823-88df-8b02d009eb2e| عنوان = بانک اطلاعات تقسیمات کشوری| تاریخ بازدید = آبان ۱۳۸۹|ناشر = وب‌گاهوبگاه رسمی وزارت کشور ایران}}</ref>

|جمعیت = ۸۹٫۶۹۸ نفر<ref name="آمار">{{یادکرد وب| نشانی = http://www.amar.org.ir/DesktopModules/FTPManager/upload/upload2360/newjkh/newjkh/Q11.xls| عنوان =نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵، جمعیت تا سطح آبادی بر حسب سواد| تاریخ بازدید = آبان ۱۳۸۹| ناشر = وب‌گاهوبگاه رسمی مرکز آمار ایران | زبان = فارسی}}</ref>

تا قبل از [[انقلاب اسلامی]]، اقتصاد منطقه نوعی خود کفایی محلی داشت؛ تمام غذا در محدوده روستاها تولید می‌شد، و محصول مازاد در شهر [[کلیبر]] با اضافه محصول عشایر معاوضه می‌شد. به‌علاوه تعدادی زیاد از فروشندگان دوره گرددوره‌گرد به روستاها و ییلاقها سرّ کشیده و نقش چشمگیری در مبادله کالا ایفا می‌کردند. بعد از انقلاب نظم اجتماعی دگرگون شد؛ شغلهایی مانند چوپانی تحقیر شدند و در نتیجه دامپروری تنزل کرد. از طرفی دیگر تغییرات آب و هوایی و کشت دیم در زمین‌های شیب دار باعث فرسایش شدید خاک شده و بازدهی زمین‌ها را به تدریج کاهش داد. مردم مجبورشدند بخش عمده درآمد خود را از کارگری فصلی در [[تهران]] تأمین کنند. از اواخر دهه ۶۰ دولت مرکزی سختگیری بر سخت و سازهای غیرقانونی در اطراف [[تهران]] کنار گذاشت. این کار به مهاجرت گسترده اهالی شهرستان به حاشیه تهران منجر شد. مهاجرین عموماً در کارهای ساختمانی، مخصوصاً نقشی ساختمان، مشغول شدند. در سال‌های اخیر، زنبور داری به صورت یک شغل سودآور درآمده، اما، رقابت با عسل‌های تقلبی در بازار آینده زنبور داری را در ابهام برده استبرده‌است. آثار گردشگری در اقتصاد محل هنوز آشکار نشده‌است. متأسفانه، محدود بودن زمان گرشگری به فصل گرم تابستان امکان سود دهی در این صنعت را محدود کرده‌است. در سال‌های اخیر فرمانداری کلیبر با برگزاری جشنواره انار و زغال اخته برای ترویج تولید تجاری و بازاریابی این میوه‌ها تلاش کرده‌است. در اخبار منتشره اغلب بر جنبه‌های جذب گردشگری این جشنواره‌ها تأکید می‌شود. در حال حاضر معدود شغل‌های موجود کارگری در پروژه‌های تأمین برق، گازو آب‌رسانی می‌باشد.