آلاشت: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:
خط ۱۴:
|نام‌های‌قدیمی=
|سال‌شهرشدن= ۱۳۵۱
|جمعیت =۱،۱۹۳۱٬۱۹۳
|رشدجمعیت=
|تراکم‌جمعیت=
خط ۳۱:
|پانویس=
}}
'''آلاشْت''' یکی از شهرهای شهرستان [[سوادکوه]] در استان [[مازندران]] و زادگاه [[رضاشاه پهلوی]] است. زبان مردم آلاشت [[زبان مازندرانی|مازندرانی]] است، نام آلاشت نیز در زبان مازندرانی به معنی [[آشیانه]] [[عقاب]] است.<ref>[http://www.iichs.org/index.asp?img_cat=26&img_type=0 مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران]</ref> [[زادگاه]] [[رضا شاه]] در زمان حکومت [[دودمان پهلوی|پهلوی]] با عنوان «زادگاه بنیان‌گذار پهلوی» شناخته می‌شد و پس از آن به عنوان [[موزه]] [[مردم‌شناسی]] '''آلاشت''' پذیرای [[گردشگران]] و [[توریست]]‌ها بود.<ref>http://amordadnews.com/neveshtehNamyesh.aspx?NId=11878</ref> گفته می‌شود پس از [[انقلاب اسلامی]] [[ایران]] تلاش‌هایی برای تخریب این مکان صورت گرفته بود. وجه تسمیه آن نیز احتمالاً وجود [[عقاب]]های فراوان در کوه‌های بلند این منطقه است.<ref name=autogenerated1>[http://www.sharghnewspaper.ir/840617/html/spc13.htm#s294000 روزنامهٔ شرق]</ref>
منطقه آلاشت نیز با طبیعت زیبای خود خالی از آبشار نیست. یکی از این آبشارها به نام [[آبشار نارم]] در روستای [[چرات]] واقع در سی و پنج کیلومتری جنوب غرب آلاشت واقع است. چرات یکی از روستاهای حوالی آلاشت سوادکوه در استان مازندران ایران است.
 
خط ۳۹:
 
== جمعیت ==
بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر برابر با ۱،۱۹۳۱٬۱۹۳ نفر جمعیت بوده استبوده‌است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وب‌گاهوبگاه=|نشانی=https://www.amar.org.ir/سرشماری-عمومی-نفوس-و-مسکن/نتایج-سرشماری/جمعیت-به-تفکیک-تقسیمات-کشوری-سال-1395|عنوان=تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵|ناشر=مرکز آمار ایران}}</ref> مردم آلاشت به [[زبان مازندرانی]] گویش می کنندمی‌کنند.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= نصری اشرافی |نام=جهانگیر | پیوند نویسنده = |کتاب=واژه نامهواژه‌نامه بزرگ تبری |کوشش= حسین صمدی و سید کاظم مداح و کریم الله قائمی و علی اصغر یوسفی نیا و محمود داوودی درزی و محمد حسن شکوری و عسکری آقاجانیان میری و ابوالحسن واعظی و ناصر یداللهی و جمشید قائمی و فرهاد صابر و ناعمه پازوکی |صفحه =صفحه ٣١ جلد اول |ناشر=اندیشه پرداز و خانه سبز |مکان =تهران |سال =١٣٧٧ |شابک=٠-۵-٩١١٣١-٩٦٤}}</ref>
 
== وضعیت جغرافیایی ==
خط ۴۹:
[[پرونده:Museum of Reza Shah Pahlavi.jpg|بندانگشتی|270px|زادگاه رضاشاه]]
 
آلاشت در ۱۹ تیرماه سال ۱۳۴۸ هجری شمسی توسط وزارت فرهنگ و هنر بدلیلبه داشتندلیل شاخصهداشتن هایشاخصه‌های معماری بومی و ارشمند با اسم محله قدیمی آلاشت و با شماره ثبت ۸۶۷ ثبت ملی شد.
 
کوچه هایکوچه‌های تنگ و باریک با مصالح بومیبومی، ، سقف هایسقف‌های تخته پوشپوش، ، جداره هایجداره‌های ارزشمند همه و همه نشانی از اصالت این بافت تاریخی میمی‌باشد، باشد ،بافتبافت قدیمی و کوچه‌های شهر مقیاسی انسانی داشته و دارای ارزش تاریخی می‌باشد، از این منظر می‌توان این شهر کهن را در کنار روستاهای معروف دیگر ایران همچون [[ماسوله]] و [[ابیانه]]، [[میمند]] و … قرار داد.
 
در ۲۴ اسفندماه سال ۱۳۸۸ ۵۷ هکتار از محدوده بافت تاریخی شهر آلاشت توسط رییسرئیس سازمان میراث فرهنگی به وزیر کشور بهمراه ضوابط عمومی حفظ بافت ابلاغ گردید ،گردید، بافت قدیمیقدیمی، ،ملیملی و ارزشمند شهر آلاشت بار دیگر در مهرماه سال ۱۳۹۳ بهمراه ۱۶۷ محدوده بافت تاریخی با سیزده رویکرد عمومی برای حفاظت از آنها توسط شورای عالی معماری و شهرسازی به استانداری ابلاغ گردید.
 
در مازندران محدوده بافت تاریخی ۶ شهر از جمله شهرهای بابل، قائمشهرقائمشهر، ،بابلسر، بابلسرساری، ، ساری،آملآمل و آلاشت در میان ۱۶۸ بافت ارزشمند کشور به شهرداری هاشهرداری‌ها و استانداری ابلاغ گردید، وسعت محدوده بافت تاریخی آلاشت نسبت به کل شهر در مقایسه با پنج شهر دیگر به مراتب بیشتر و نزدیک به ۷۰٪ از بافت شهر بوده ،بوده، همچنین محدوده بافت تاریخی الاشت بدلیلبه دلیل ثبت ملی شدن تنها محدوده بافت تاریخی ثبت شده در میراث کشور می باشدمی‌باشد.
 
== ساختمان هایساختمان‌های ارزشمند شهر ==
آلاشت به دلیل موقعیت جغرافیایی خود، کمتر مورد توجه فاتحین ایران بوده‌است. این شهر کوچک، محل تولد [[رضاشاه]] است. خانه‌ای که رضاشاه در آن به دنیا آمد، در حال حاضر موزه مردم‌شناسی است. این بنا با قدمت ۲۰۰ ساله در دهه ۸۰ و با تلاش شهردار وقت ([[جمشید ابراهیم‌نژاد]]) و شورای وقت از کتابخانه به موزه مردم‌شناسی تغییر کاربری شد و عموم مردم برای بازدید از آن اقدام می‌نمایند. علاوه بر موزهٔ مردم‌شناسی، مسجد امام حسین آلاشت توسط استاد [[حسین لرزاده]] معمار نام آشنا دوره پهلوی دوم نیز نزد مردم از اهمیت خاصی برخوردار است این مسجد در سال ۱۳۵۲ به دستور [[محمدرضا شاه]] پهلوی شاه وقت ایران ساخته شد.<ref>سفرنامه مازندران. رضاشاه پهلوی. تهران ۱۳۳۵</ref> مسجد امام حسین با معماری منحصربه‌فرد، طاق‌نماهای جناغی، پلان درون‌گرا و کشیدگی باسیلیکایی و گنبد ۱۲ وجهی رک یکی از زیباترین مساجد شمال ایران بوده که با مصالح مختص به اقلیم سرد و کوهستانی (عمدتاً سنگ) چشم هر بیننده‌ای را به خود جذب می‌نماید.
 
خط ۶۴:
== صنایع دستی آلاشت ==
{{اصلی|صنایع دستی آلاشت}}
یکی از بزرگترین سرمایه هایسرمایه‌های معنوی سرزمین بزرگ الاشت بانوان هنرمندش هستند ،هستند، از زمان هایزمان‌های قدیمی زنان الاشتی دوش به دوش مردان علاوه بر کار خانه با هنر دستان خود نیز به اقتصاد خانواده کمک میمی‌کرده‌اند، کرده اند ،بزرگترینبزرگترین هنر صنایع دستی در منطقه الاشت یقینایقیناً جاجیم بافی است که دارای شهرت جهانی و در گذشته تولیدات مردم منطقه اعم از خصوصی یا کارگاه صنایع دستی که وابسته به سازمان صنایع دستی بوده علاوه بر استان هایاستان‌های مختلف کشور به کشورهای دیگر نیز صادر می شدمی‌شد.
 
جاجیم الاشت در خرداد ماه سال ۱۳۹۷ به نام الاشت ثبت ملی شد و نشان جغرافیایی ملی دریافت کرد.