ابلیس: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏ابلیس در قرآن: دستور زبان اصلاح شد
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه ویرایش با برنامهٔ اندروید
Gharouni (بحث | مشارکت‌ها)
جز خنثی‌سازی به نسخهٔ 25612450 4nn1l2 (بحث). (T)
برچسب: خنثی‌سازی
خط ۴:
[[پرونده:GustaveDoreParadiseLostSatanProfile.jpg|بندانگشتی|[[گوستاو دوره]]، ''نگاره‌ای از شیطان'' ضد قهرمان کتاب [[بهشت گمشده]] [[جان میلتون]] c.۱۸۶۶.]]
 
در کتاب [[تاریخ طبری]] در روایاتی از [[ابن‌عباس]] نقل شده: ابلیس از [[فرشتگان]] بود و نامش [[عزازیل]] بود و در زمین ساکن بود. فرشتگان ساکن در زمین [[جن]] نام داشتند. ابلیس به عبادت همی کوشید و در دانش از همه پیش بود و به همین سبب مغرور شد و در برابر فرمان خدا عصیان نمود.<ref>تاریخ طبری- جلد ۱ - ص ۵۳</ref>
بر طبق آجوزه های ادیان ابراهیمی , اِبلیس نام [[جن]] یا [[فرشته]] ای است که از فرمان [[خدا]] در سجده کردن بر آدم سرپیچی کرد و از درگاه خدا رانده شد . بیشتر مفسران او را از جنیان دانسته و اندکی نیز او را فرشته‌ شمرده‌اند.
 
ابلیس پس از نافرمانی از سجده بر آدم، مورد لعن [[خدا]] قرار گرفت و رانده شد، سپس درخواست کرد که تا [[روز قیامت]] زنده بماند ولی خدا وعده داد تا وقتی معین به او مهلت دهد. ابلیس قسم یاد کرد که همه تلاش خود را تا روزی که مهلت دارد برای انحراف فرزندان [[آدم]] به کار گیرد. تنها کاری که او در این راه می‌کند دعوت به بدیها است و کسی را مجبور به این کار نمی‌کند. سرانجام او و پیروانش دوزخ خواهد بود.
 
== ابلیس در قرآن ==
ابلیس در قرآن از نوع [[جن]] شناخته شده‌است .<ref name="autogenerated1">[[قرآن ۱۸:۵۰]]</ref> ابلیس از نزدیکان درگاه خداوند بود تا آنجا که در میان فرشتگان آمد و شد می‌کرد . خداوند اجنه را آفرید ولی آن‌ها گرایش زیادی به کارهای ناپسند داشتند پس خداوند گروهی از فرشتگان را فرستاد تا آن‌ها را برای انجام کار خوب پیش خود ببرند . یکی از این جن‌ها که به دست فرشتگان افتاد ابلیس بود . او آنقدر نزد آن‌ها آموزش دید تا وقتی که همه او را به عنوان یک فرشته شناختند. پس از آفرینش آدم ،آدم، خدا به همهٔ فرشتگان و همچنین به ابلیس دستور داد تا بر [[آدم]] سجده کنند .<ref>[[قرآن ۲:۳۴]]</ref> ابلیس به خاطر کبر از این کار سر باز زد.<ref>[[قرآن ۳۸:۷۵]]</ref> و خدا او را از خویش راند.<ref>[[قرآن ۱۵:۳۴]]</ref> سوره کهف آیه ۵۰: کانَ مِنَ الْجِنّ: «ابلیس از طائفه جنّ بود». ابلیس از خدا درخواست مهلت تا [[روز حساب|روز قیامت]] کرد.<ref>[[قرآن ۱۵:۳۶]]</ref> و خدا به او تا روز مشخصی وقت داد.<ref>[[قرآن ۱۵:۳۸]]</ref> ابلیس به عزت خدا قسم یاد کرد که همه آدمیان مگر بندگان مخلصش را گمراه می‌کند.<ref>[[قرآن ۳۸:۸۲]]</ref> و خدا نیز وعده داد که [[جهنم]] را از او و همهٔ کسانی که از او پیروی می‌کنند پر خواهد کرد.<ref>[[قرآن ۳۸:۸۵]]</ref>
 
ابلیس، فرزندان و یارانش که [[شیطان]] نیز خوانده می‌شوند بارها در قرآن به عنوان دشمن آشکار آدمیان خطاب شده‌اند.<ref name="autogenerated1" /><ref>[[قرآن ۳۶:۶۰]]</ref> آن‌ها می‌توانند از جایی که آدمیان آن‌ها را نمی‌بینند، آن‌ها را ببینند.<ref>[[قرآن ۷:۲۷]]</ref> و انسان‌ها را به کارهای ناپسند وسوسه کنند، ولی با یاد خدا و پناه بردن به خدا آن‌ها از انسان‌ها دور می‌شوند.<ref>[[قرآن ۷:۲۰۰]]</ref> «الا بذکرالله تطمئن القلوب:دلها آرام گیرد بیاد خدا».