شبکه‌های بی‌سیم موردی: تفاوت میان نسخه‌ها

الگوریتم‌های مسیریابی چند مسیری در واقع چندین مسیر را بین مبدأ و مقصد کشف می‌کنند، که استفاده از این مسیرها معمولاً به دو صورت انجام می‌شود. در رویکرد اول همواره یکی از این مسیرهای به عنوان مسیرِ اصلی جهت ارسال اطلاعات انتخاب می‌شود و ارسال اطلاعات به سمت مقصد، فقط از طریق مسیرِ اصلی صورت می‌گیرد و مابقی مسیرها به عنوان مسیر جایگزین نگهداری می‌شوند تا در صورت ناکارآمد شدن یا از بین روفتن مسیر اصلی، از یکی از آن‌ها جهت ارسال اطلاعات استفاده شود. به این ترتیب در صورت خرابی، تأخیر بسیار کمتری به شبکه تحمیل می‌شود. اما در رویکرد دیگر، مبدأ هم‌زمان از چندین مسیر برای ارسال اطلاعات به سمت مقصد استفاده می‌کند که در این صورت می‌توان به مزایایی از قبیل متعادل کردن بار در شبکه و کنترل ترافیک و ازدحام دست یافت. در نهایت در این رویکرد نیز به خاطر ارسال موازی داده‌ها، تأخیر انتها به انتها به شدت کاهش می‌یابد.<ref>ن. طاهری جوان، افزایش تحمل پذیری خطا در شبکه‌های سیار موردی به کمک مسیریابی چند مسیری، پایان‌نامه کارشناسی ارشد مهندسی کامپیوتر، گرایش معماری کامپیوتر، شماره M9 353، دانشکده مهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات، دانشگاه صنعتی امیرکبیر</ref>

 

 

== محدودیت‌های سخت‌افزاری یک گره حسگر ==