عمعق بخاری: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز حذف از رده:شاعران اهل ایران ردهانبوه |
جز اصلاح یادکردها (وظیفه ۱۹) |
||
خط ۸:
او نه تنها به لفظ ملقب به امیر الشعرا است، بله، به معنای [[فئودال]]ی، واقعاً شایسته چنین منصبی بود و همه شاعران دربار [[ایلگ خان]] را در بخارا به تجلیل و تکریم خود وامیداشت. در پرتو عنایات امیری که مخدومش بود، مال و منال و بردگان بیشمار به دست آورد.
دیوان این شاعر، نخستین بار در سال 1307 در چهل و چهار صفحه به گونهای بازاری در تبریز به چاپ رسید . پس از این چاپ، استاد سعید نفیسی برخی از اشعار این شاعر را از مجموعهها و تذکرههای مختلف جمعآوری کرد و در 806 بیت از سوی کتابفروشی فروغی به چاپ رسانید . از آنجا که این دیوان، بر اساس تذکرهها و کتب تاریخ ادبیات فراهم گردیده و مصحح نسخههای متأخر و بعضاً مغلوط در دست داشته و نسخهای معتبر و مستند به عنوان نسخه اساس در دسترس نداشته، برخی از اشعار این دیوان به صورت مبهم و تحریف شده در متن دیوان ضبط گردیده است. یکی از نسخههای نفیس و نسبتاً قدیمی از دیوان این شاعر، نسخهای است که در کتابخانه ملی پاریس به شماره S.P.799 نگهداری میشود . این نسخه به خط خوش نسخ در 204 برگ کتابت شده و در آغاز این نسخه، ( از ص 1 تا 8 ) شرح حال عمعق بخاری به نقل از خلاصه الاشعار تقیالدین محمد کاشانی آمده و این امر، حاکی از آن است که این نسخه از سده دهم به بعد کتابت گردیده و ظاهراً در سده یازدهم هجری ، استنساخ شدهاست.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=احمدرضا يلمه ها|کد زبان=|تاریخ=|
او مدیحهسرایی ممتاز بود؛ ولی، با این همه، شهرتش بیشتر در سرودن شکواییه بود. یک مثنوی تألیف کرده که متأسفانه به دست نمانده. تاریخ نگارش آن پس از [[ابوالمؤید]] و [[امانی]] و موضوعش سرگذشت [[یوسف و زلیخا]] بوده. در سرودنش فنون فوقالعاده متصنع شاعری به کار رفته بود؛ چنانکه هر بیتش به دو بحر مختلف خوانده میشد.
|