میشل فوکو: تفاوت میان نسخه‌ها

== زندگی شخصی ==

فوکو که در یک خانواده متمول به دنیا آمده بود سال‌های جوانی متلاطمی داشت که بخشی از آن را در آسایشگاه روانی گذراند. در آنجا او با [[لوئی آلتوسر]] آشنا شد و آلتوسر او را تشویق کرد که [[مارکسیست]] شود.<ref>[[نایجل راجرز|راجرز، ن]]. ، تامپسون، م. (1393). [[فیلسوفان بدکردار]]. ترجمه احسان شاه قاسمی. تهران: [[انتشارات امیرکبیر]]</ref> فوکو شخصیتی متناقض و پیچیده داشت و به همین دلیل دیدیه اریبون که اولین زندگینامه نویس او بود گفته‌است که پشت هر کدام از ماسک‌های فوکو، باید منتظر فوکوی متفاوتی بود.<ref>Eribon, Didier (1991) [1989]. Michel Foucault. Betsy Wing (translator). Cambridge, MA: Harvard University Press. {{ISBN|978-0-674-57286-7|en}}.</ref> فوکو آشکارا همجنس‌گرا بود و مهم‌ترین شریک جنسی او [[دانیل دفر]] نام داشت.<ref>Miller, J. (1993). The passion of Michel Foucault. New York: Simon & Schuster.</ref> در کتاب [[فیلسوفان بدکردار]] نوشته شده‌است فوکو که بر اثر بیماری [[ایدز]] درگذشت، پیش از مرگ ده‌ها نفر را به ایدز مبتلا کرده بود.<ref>Rogers, N. , & Thompson, M. (2004). Philosophers behaving badly. London: Peter Owen.</ref>

== سال‌شمار زندگی ==

* ۱۹۴۲: مطالعات رسمی او در [[فلسفه]] آغاز می‌شود.

* ۱۹۷۹: فوکو در ایالات متحده جایگاهی اسطوره‌ای یافته بود. او به عنوان استاد مدعو در دانشگاه برکلی در سالهای آخر دربارهٔ حقیقت و سوبژکتویته سخنرانی می‌کرد. مجله [[تایم]] به بحث دربارهٔ فوکو پرداخت.

* ۱۹۸۳:در برکلی به سخنرانی دربارهٔ چیستی روشنگری پرداخت. [[یورگن هابرماس]] در سخنرانی خود دربارهٔ «گفتمان مدرنیته» فوکو را مورد حمله قرار داد. جلد دوم ''تاریخ جنسیت'' با عنوان فرعی ''کاربرد لذت'' منتشر شد. در دوم ژوئن ۱۹۸۳ فوکو در خانه حالش به هم خورده و به کلینیک سن میشل و در ۹ ژوئن از آنجا به سالپتیریر برده شد. در ۲۴ ژوئن تب فوکو شدت گرفت و در ساعت ۱:۱۵ بعد از ظهر درگذشت. پزشکان [[علت مرگ]] وی را عفونت مغزی به دلیل آثار بیماری نقص اکتسابی سیستم ایمنی بدن (یا [[ایدز]]) اعلام نمودند.

 

== جستارهای وابسته ==