مجتهد: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Redintellect (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Redintellect (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۹:
اجتهاد را با توجه به تاریخچه آن در دو معنا به کار می برند:<br>
* اجتهاد از راه نظر<ref>جمال عبدالناصر، موسوعه فقهی، ج3، ص9</ref> یا اجتهاد به معنای خاص<ref>محمدرضا جواهری، اجتهاد در عصر ائمه معصومین، ص34</ref> که منظور از آن همان [[قیاس]] است و در کتب فقهی و اصولی [[شیعه]] با تعبیرهای «'''اجتهاد سنی'''»، «'''اجتهاد باطل'''»، «'''اجتهاد حرام'''»، «'''اجتهاد قیاسی'''»، «'''اجتهاد مذموم'''» و «'''اجتهاد رای'''» از آن یاد و نهی شده است<ref>محمدرضا جواهری، اجتهاد در عصر ائمه معصومین، ص39</ref><ref>محمدباقر صدر، دروس فی علم الاصول، حلقه اول، ص55</ref><ref>شیخ آغا بزرگ تهرانی، تاریخ حصر الاجتهاد، ص78</ref>.
* اجتهاد در دایره نص<ref>جمال عبدالناصر، موسوعه فقهی، ج3، ص9</ref> یا اجتهاد به معنای عام<ref>مرتضی مطهری، ده گفتار، ص81</ref><ref>محمدرضا جواهری، اجتهاد در عصر ائمه معصومین، ص49</ref> که همان کوشش برای استخراج احکام شرعی از ادله شرعی آن است<ref>شیخ آغا بزرگ تهرانی، تاریخ حصر الاجتهاد، ص16</ref><ref>محقق حلی، معارج، ص179</ref> و فقها و اصولییون آن را همراه و یا بدون یکی از قیدهای<ref>محمدرضا جواهری، اجتهاد در عصر ائمه معصومین، ص49</ref> «'''ظن'''»<ref>سیف الدین آمدی، الاحکام من اصول الاحکام، ج4، ص141</ref>، «'''فقیه'''»<ref>حسن بن زین الدین، معالم ادین و ملاذ المجتهدین، ص322</ref>، «'''علم'''»<ref>غزالی، المسصفی، ج2، ص350</ref> و «'''ملکه'''»<ref>امام خمینی، الرسائل، ج2، ص95</ref> تعریف می کنند. این نوع از اجتهاد مورد پذیرش علمای شیعه می باشد<ref>محمدرضا جواهری، اجتهاد در عصر ائمه معصومین، ص62</ref>.