درجه نظامی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Tanhabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: جراحی پلاستیک و زیباسازی عمومی
خط ۲۱:
این ده امیر با هم برابر بودند و [[سلسله مراتب]] خاصی بین آن‌ها برقرار نبود. با این حال شکل ساده‌ای از دموکراسی برقرار بود: برای مثال در [[جنگ ماراتون]] در سال [[۴۹۰ (پیش از میلاد)|۴۹۰ پیش از میلاد]] این امرا با اکثریت آرا طرح نبرد را آماده کردند. البته مأموریت‌های خاصی نیز ممکن بود به هر کدام از ایشان واگذار شود و به ناچار لازم بود که بین ایشان تقسیم مسئولیت وجود داشته باشد.
 
درجه‌ای که بعد از امیر وجود داشت، درجه‌ی ''تاکسیارخوس'' یا ''[[تاکسیارهوس]]'' بود که می‌توان آن را با [[سرتیپ]] امروزی مشابه دانست. در [[اسپارت]] به این درجه پولمارکوس می‌گفتند. یک درجه پایین‌تر از آن ''[[سینتاگماتارخیس]]'' قرار داشت که آن را به صورت «فرمانده [[هنگ]]» (''سینتاگما'') ترجمه کرده‌اند و علی‌القاعده می‌توان آن را با [[سرهنگ]] برابر دانست. پس از آن ''[[تاگماتارخیس]]'' قرار داشت که فرماندهی یک ''تاگما'' را (که نزدیک به [[گردان]] امروزی است) بر عهده داشت. این درجه تقریباً برابر با درجه‌ی ''[[لگاتوس]]'' در [[لژیون روم]] است. یک درجه پایین‌تر ''[[لوخاگوس]]'' قرار داشت که [[افسری|افسری]] بود که یک واحد [[پیاده‌نظام]] به نام ''لوخوس'' به استعداد ۱۰۰ نفر را فرماندهی می‌کرد. لوخوس را می‌توان شبیه به [[گروهان]] امروزی دانست که توسط یک [[سروان]] یا [[ستوان]] هدایت می‌شود.
 
یک هنگ [[سواره‌نظام]] [[یونان|یونانی]] ''هیپارکیا'' نامیده می‌شد که توسط یک ''هیپارکوس'' یا ''هیپارک'' فرماندهی می‌شد اما یک سواره‌نظام [[اسپارت]] ''هیپارموستس'' نام داشت. ''هیپوتوکسوتس'' نام یک [[کماندار سواره]] بود. فرمانده یک گروهان سواره‌نظام نیز ''تتراکس'' یا ''[[تترارک]]'' نامیده می‌شد.
خط ۶۸:
درجه‌ی فرمانده یک ''اِسکواد'' (جوخه یا گروه) ''کورپورال'' (Corporal = [[سرجوخه]]) بود. کمکِ سرجوخه‌ها فردی بود که درجه‌ی ''لَنسِپِساد'' (lancepesade) داشت. ''لَنسِپِسادها'' از میان کهنه‌سربازان انتخاب می‌شدند و وظیفه‌شان کمک‌رسانی به سرجوخه یا انجام وظایف وی بود. اصل واژه‌ی ''لَنسِپِساد'' از [[زبان ایتالیایی]] و به معنای سپرشکسته بود که به تجربه‌ی بالای ایشان در [[جنگ]] اشاره داشت. اولین ''لنسپسادها'' سربازان باتجربه‌ای بودند که به سرجوخه کمک می‌کردند یا وظایف وی را انجام می‌دادند. همین عملکرد دوم ایشان بود که باعث شد ارتش‌ها به دید یک سرجوخه به ''لنسپسادها'' نگاه کنند. به همین جهت درجه‌ی ''لنس کورپورال'' (Lance Corporal = بالاتر از [[سرباز یکم]] و پایین‌تر از سرجوخه) ابداع شد که از ترکیب درجات ''لنسپساد'' و سرجوخه به وجود آمد.
 
پادشاهان همزمان با پایان یافتن قرون وسطی به طور گسترده‌تری رو به سربازان با تجربه آوردند تا از آن‌ها به جای سربازان غیرحرفه‌ای در سطوح پایین ارتش خود استفاده کنند. هر کدام از این سربازان حرفه‌ای شغل خود را از یک ''پرایوِت'' (Priavate = به معنای محرمانه و به اصطلاح سرباز) آغاز می‌کردند. یک ''پرایوت'' کسی بود که شغل خود را با امضای یک قرارداد محرمانه با فرمانده گروهان به منظور انجام وظیفه در برابر دریافت پول شروع می‌کرد. افزایش [[دستمزد]] ایشان با دریافت [[مالیات]] از مردم میسر می‌شد؛ [[دهقان|دهقانان]] و خرده‌مالکان فقیر که خدمت وظیفه‌ی خود را که ۴۰ روز در سال بود تکمیل نمی‌کردند مجبور به پرداخت مالیات بودند. این مالیات از خزانه‌ی پادشاهی به فرمانده گروهان داده می‌شد تا وی به استخدام و عقد قرارداد با سربازان حرفه‌ای بپردازد.
 
==== منشأ درجه‌های بالاتر ====
خط ۱۰۹:
 
==== افسران رزمی یا ارشد ====
[[افسر ارشد|افسران ارشد]] یا افسران رزمی به آن دسته از افسران گفته می‌شود که بر یگان‌هایی فرمان می‌رانند که انتظار می‌رود بتوانند تا مدت زمان کوتاهی به تنهایی عمل کنند (مانند گردان‌های پیاده، هنگ‌های زرهی یا توپخانه، کشتی‌های جنگی یا اسکادران‌های هوایی). همچنین افسران رزمی معمولاً شغل‌های ستادی را پر می‌کنند.
 
درجه‌هایی که غالباً افسر ارشد خوانده می‌شوند عبارتند از: [[سرهنگ]]، [[سرهنگ دوم]] و [[سرگرد]]. در [[نیروی زمینی بریتانیا]] سروانی که دارای شغل [[آجودانی]] باشد نیز جزو افسران ارشد به شمار می‌رود. در بسیاری از کشورهای مشترک‌المنافع درجه‌ی رزمی سرتیپ به عنوان افسر ارشد به کار می‌رود هر چند که وی شغل یک سرتیپ را در مقایسه با کشورهای دیگر انجام می‌دهد.
خط ۱۸۰:
به طور سنتی در سطح بعدی [[تیپ]] قرار می‌گیرد که توسط یک [[سرتیپ]] فرماندهی می‌شود و معمولاً دارای دو یا چند هنگ است. اما این ساختار امروزه دیگر منسوخ شده است. امروزه در [[نیروی زمینی آمریکا]] یک تیپ از نظر اندازه تقریباً برابر با هنگی است که بین سه تا هفت گردان داشته باشد. استعداد آن معمولاً در حدود ۱۵۰۰ تا ۳۵۰۰ نفر است. اما تیپ‌ها در سپاه تفنگداران دریایی آمریکا تنها به منظور انجام مأموریت‌های خاص شکل می‌گیرند. همچنین این تیپ‌ها از لحاظ اندازه بزرگتر و دارای گردان‌های متنوع‌تری نسبت به هنگ هستند. به این صورت این تیپ‌ها می‌توانند نقش سنتی خود را به عنوان کوچکترین آرایشی که می‌تواند به طور مستقل و بدون دریافت پشتیبانی خدماتی- تاکتیکی از بیرون عمل کند در میدان نبرد پیاده کنند. تیپ‌ها هم معمولاً شماره‌گذاری می‌شوند.
 
سطح بالاتر از هنگ و تیپ، [[لشکر]] نام دارد که توسط یک [[سرلشکر]] فرماندهی می‌شود و دارای ۱۰،۰۰۰ تا ۲۰،۰۰۰ نفر نیرو است. برای مثال لشکر یکم تفنگدار دریایی از چهار هنگ تفنگدار دریایی (از همان نوع فوق‌الذکر)، یک گردان هجومی [[یگان آبخاکی|آبخاکی]]، یک [[گردان شناسایی]]، دو گردان شناسایی زره‌سبک، یک گردان [[مهندسی رزمی]]، یک گردان [[تانک]] و یک گردان [[ستاد لشکر|ستادی لشکر]] که جمعاً به اندازه ۱۹،۰۰۰ نفر می‌شوند تشکیل شده است. (درون گردان ستادی لشکر، یک گروهان ستادی، یک گروهان خدماتی، یک گروهان [[دژبان]]، یک گروهان [[مخابرات نظامی|مخابرات]] و یک [[گروهان ترابری]] قرار دارند.) از یک یگان مشابه درون نیروی اعزامی تفنگدار دریایی (MEF) می‌توان گروه پشتیانی (MLG) را نام برد که یک یگان در حد هنگ نیست بلکه یگان پشتیبانی بسیار بزرگتری است که دارای چندین گردان از پرسنل خدماتی است. لشکرها را معمولاً شماره‌گذاری می‌کنند اما ممکن است آن‌ها را بر اساس نوع مأموریت یا نام یک شخصیت برجسته نام‌گذاری کنند.
 
لشکر یکم تفنگدار دریایی بخشی از نیروی اعزامی تفنگدار دریایی است. این نیرو همچنین دارای یگان‌های نظیر گروه هوایی سوم تفنگدار دریایی، گروه اول پشتیبانی تفنگدار دریایی، تیپ اول اعزامی تفنگدار دریایی (در صورت نیاز)، سه یگان اعزامی تفنگدار دریایی (که دارای گروه‌های بالگرد هستند) و یک گروه مأموریت هوانیروز تفنگدار دریایی در حد گردان است. در سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده کلاً سه [[نیروی اعزامی تفنگدار دریایی آمریکا|نیروی اعزامی تفنگدار دریایی]] وجود دارد.
خط ۱۸۶:
در نیروی زمینی ایالات متحده سطح بالاتر از لشکر، [[سپاه]] نام دارد اما این سطح در تفنگداران دریایی نیروی اعزامی تفنگدار دریایی گفته می‌شود. فرمانده آن نیز یک سپهبد است. در بسیاری از نیروهای زمینی جهان، یک سپاه دارای ۶۰،۰۰۰ نفر نیرو است که معمولاً به سه لشکر تقسیم می‌شود. سپاه (و دیگر سازمان‌های مشابه آن) معمولاً توسط [[اعداد رومی]] مشخص می‌شوند و اگر این سپاه‌ها در قالب نیروهای مشترک (بین‌المللی) باشند ملیتشان نیز به آن اعداد اضافه می‌شود. برای مثال V (US) Corps (سپاه پنجم آمریکا), VIII (ROK) Corps (سپاه هشتم بریتانیا), II MEF (سپاه دوم تفنگدار دریایی), I Canadian Corps (سپاه یکم کانادا).
 
در طول [[جنگ جهانی دوم]]، به دلیل حجم گسترده‌ی نبرد، چندین سپاه در نیروهای زمینی گنجانده می‌شد و در تئوری یک ژنرال یا [[ارتشبد]] (چهار ستاره) ولی در عمل یک سپهبد (سه ستاره) بر آن نیرو که بالغ بر ۲۴۰،۰۰۰ نفر داشت فرماندهی می‌کرد. نیروها به وسیله‌ی شماره‌ی حروفی یا عناوین مأموریت، نام‌گذاری می‌شوند و اگر در قالب نبردهای مشترک بین‌الملی باشند نام ملیتشان هم به آن عنوان اضافه می‌شود. مثال: نیروی زمینی هشتم (آمریکا) (Eighth (US) Army)، نیروی زمینی سوم بریتانیا (Third (ROK) Army)، نیروی زمینی بریتانیا در راین (British Army of the Rhine (BAOR)).
 
این نیروها نیز در قالب [[گروه نیرو]] (یا [[گروه ارتش]]) دسته‌بندی می‌شوند. این گروه بزرگترین [[سازمان نظامی|سازمان]] رزمی است که در جنگ‌های نوین توسط یک فرمانده اداره می‌گردد. گروه‌های نیرو تا به حال بین ۴۰۰،۰۰۰ تا ۱،۵۰۰،۰۰۰ نیرو داشته‌اند. برای شناسایی گروه نیرو از اعداد رقمی استفاده می‌شود و اگر این یگان در قالب گروه‌های بین‌المللی باشد از نشان بین‌المللی کشورها نیز در عنوان استفاده می‌گردد. مثال: 12 (BR) Army Group (گروه ارتش ۱۲ بریتانیا).
خط ۱۹۷:
== منابع ==
*[http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Military_rank&oldid=317474071 Military rank در ویکی‌پدیای انگلیسی]
*[http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Decimation_(Roman_army)&oldid=317369056 Decimation در ویکی‌پدیای انگلیسی]
== پانویس ==
{{پانویس}}