فارسی‌زبانان: تفاوت میان نسخه‌ها

فارسی [[زبان رسمی]] ایران، افغانستان و تاجیکستان است و البته در تاجیکستان به نام [[فارسی تاجیکی]] و در افغانستان به نام [[فارسی دری]] شناخته می‌شود و فارسی‌زبانان در ایران بزرگ‌ترین [[گروه زبانی]] به‌شمار می‌آیند. دربراساس نتایج سرشماری هایسال ۱۳۷۵ دربارهٔ ترکیب قومی ملّت ایران، کلیه‌یجمعیت اقوامفارس‌ها راحدود بدلیل۷۳ رسمیتا بودن۷۵ زباندرصد فارسی،جمعیت فارسایران شمردن؛است. آمار سرشماری سال ۱۳۷۵ نشان می‌دهد که ۸۲ تا ۸۳ درصد چونکهمردم فارسی زبانصحبت دومشانمی‌کنند استو ۸۶ درصد از آن‌ها فقط فارسی را می‌فهمند.<ref>[http://www.ir-psri.com/Show.php?Page=ViewArticle&ArticleID=914 مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی ایران]</ref>
فارسی‌زبان نخست ۲۰ میلیون تن در افغانستان، ۵ میلیون تن در تاجیکستان،<ref name=ToolAutoGenRef2>۸۰٪ از جمعیت ۷ میلیونی این کشور: [https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/ti.html منبع]</ref> و در ازبکستان حدود ۷ میلیون است.<ref name=ToolAutoGenRef11>Carlson, "Uzbekistan: Ethnic Composition and Discriminations", Harvard University, August 2003</ref><ref>The Tajiks of Uzbekistan, Central Asian Survey (1996), 15(2), 213-216</ref> زبان فارسی گویش‌ورانی نیز در [[هند]] و [[پاکستان]] دارد (نگاه: [[زبان فارسی در شبه‌قاره هندوستان]]). با توجه به رسمی بودن زبان فارسی در ایران، افغانستان و تاجیکستان و تسلط گویشوران سایر زبان‌ها بدان به عنوان زبان دوم،دوم همه‌یروی زبان ها و اقوام دیگر را فارس طبقه بندی کرده‌اند وهم‌رفته نمی‌توانمی‌توان شمار فارسی‌گویان جهان را حدود ۱۱۰ میلیون تن برآورد کرد.

[[علی بن حسین مسعودی]] در [[التنبیه و الاشراف]] می‌نویسد پارسیان قومی بودند که قلم‌روشان دیار جبال بود از ماهات ([[ماد]]) و غیره و آذربایجان تا مجاور ارمنیه و اران و بیلقان تا دربند که باب و ابواب است و ری و طبرستان و مسقط و شابران و گرگان و ابرشهر که نیشابور است و هرات و مرو و دیگر ولایت‌های خراسان و سیستان و کرمان و فارس و اهواز با دیگر سرزمین عجمان که در وقت حاضر به این ولایت‌ها پیوسته‌است، همهٔ این ولایت‌ها یک مملکت بود، پادشاه‌اش یکی بود و زبان‌اش یکی بود، فقط در بعضی کلمات تفاوت داشتند، زیرا وقتی حروفی که زبان را بدان می‌نویسند یکی باشد، زبان یکی است وگر چه در چیزهای دیگر تفاوت داشته باشد.باشد، چون پهلوی و دری و دیگر زبان‌های پارسی.<ref>{{عربی|التنبیه و الاشراف المسعودی :فالفرس أمة حد بلادها الجبال من الماهات وغیرها وآذربیجان إلی ما یلی بلاد أرمینیة وأران والبیلقان إلی دربند وهو الباب والأبواب والری وطبرستن والمسقط والشابران وجرجان وابرشهر، وهی نیسابور، وهراة ومرو وغیر ذلک من بلاد خراسان وسجستان وکرمان وفارس والأهواز، وما اتصل بذلک من أرض الأعاجم فی هذا الوقت وکل هذه البلاد کانت مملکة واحدة ملکها ملک واحد ولسانها واحد، إلا أنهم کانوا یتباینون فی شیء یسیر من اللغات وذلک أن اللغة إنما تکون واحدة بأن تکون حروفها آلتی تکتب واحدة وتألیف حروفها تألیف واحد، وإن اختلفت بعد ذلک فی سائر الأشیاء الأخر کالفهلویة والدریة والآذریة وغیرها من لغات الفرس}}</ref>