زندیان: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۱۷۴ ه.ش) نام یکی از سلسله‌های [[لر]] تبار ایرانی بود که پس از فروپاشی [[افشاریان]] تا برآمدن [[قاجار]] به درازای ۴۵ سال در [[ایران]] حکومت کردند. زندها [[ لر ]] تبار بودند . این سلسله به سردمداری [[کریم‌خان زند]] در سال ۱۱۶۳ هجری قمری در [[ایران]] به قدرت رسید. کریم‌خان، ایلخان [[طایفه زند]] بود. پدرش «ایناخ خان» نیز ایلخان بود. کریم خان در آغاز یکی از سرلشکران سپاه [[نادرشاه افشار]] بود که پس از مرگ نادر با همراهانش بازگشت. او فردی مدبر<ref>طباطبایی، جواد. ''تأملی دربارهٔ ایران، جلد نخست، دیباچه‌ای بر نظریهٔ انحطاط ایران''. نشر نگاه معاصر. تهران. چاپ پنجم. ۱۳۸۵</ref> بود. او خود را[[وکیل الرعایا]] نامید و از لقب [[شاه]] پرهیز کرد. او بطور موقت، شهر [[ملایر]] را پایتخت و مقر فرماندهی خود نمود توانست بر کل ایران مسلط شود و سپس<ref>کتاب خواجه تاجدار</ref><ref>تاریخ اجتماعی سیاسی زندیه</ref> شهر [[شیراز]] را پایتخت خود گردانید. [[ارگ کریم‌خان]]، [[بازار وکیل]]، [[حمام وکیل (شیراز)|حمام وکیل]] و [[مسجد وکیل]] در شهر شیراز از جمله بناهایی است که از وی به یادگار مانده‌است.