آشوریان ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
جز تمیزکاری یادکردها (وظیفه ۱۹)
خط ۲:
[[پرونده:Nestorian (Assyrian) Christian family making butter, Mawana, Persia.jpg|بندانگشتی|Assyrians producing butter in Persia]]
 
جمعیت [[آشوریان]] ایران در میانهٔ قرن نوزدهم میلادی به ۱۳۸،۰۰۰ نفر می‌رسید<ref name="IBTRa">{{یادکرد|کتاب= '''ایران بین دو انقلاب'''|نویسنده = [[ارواند آبراهامیان]]|ترجمه= احمد گل‌محمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی|ناشر =نشر نی|چاپ= اوّل |فصل=بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی|صفحه=ص ۱۶|سال=۱۳۷۷|شابک=964-312-363-4}}</ref> که عمدتاً در [[آذربایجان غربی]] ساکن بودند و به دو گروه عمدهٔ مذهبی [[نستوری]] و [[کاتولیک]] تقسیم می‌شدند.<ref name="IBTRb">{{یادکرد|کتاب= '''ایران بین دو انقلاب'''|نویسنده = [[ارواند آبراهامیان]]|ترجمه= احمد گل‌محمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی|ناشر =نشر نی|چاپ= اوّل |فصل=بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی|صفحه=ص ۲۱|سال=۱۳۷۷|شابک=964-312-363-4}}</ref> جمعیت آسوریان ایران در میانهٔ قرن بیستم میلادی به ۲۰،۰۰۰ نفر کاهش پیدا کرد.<ref name="IBTRa"/> در سال ۱۳۸۷ نیز جمعیت آشوریان ایران حدود ۲۰،۰۰۰ نفر برآورد شد. <ref name=ToolAutoGenRef1>http://www1.jamejamonline.ir/newstext.aspx?newsnum=100951754043</ref>
 
پس از [[انقلاب مشروطه]]، با تشکیل [[مجلس شورای ملی]]، در [[قانون اساسی مشروطه]] برای اقلیت‌های دینی هم نمایندگانی درنظر گرفته شد. از جمله، یک نماینده برای مسیحیان آشوری و [[کلدانی]]. این موضوع پس از [[انقلاب ۱۳۵۷]] هم در [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|قانون اساسی]] باقی ماند.<ref name="قانون اساسی">{{یادکرد وب|عنوان=قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اصل شصت و چهارم|نشانی=http://www.shmoton.ir/PDF/Poor/4.pdf|تاریخ بازبینی=۳۰ ژوئیه ۲۰۱۳|صفحه=۱۷}}</ref> مقر [[اتحادیه جهانی آشوری‌ها]] نیز به همراه رئیس این مرکز [[یوناتن بت کلیا]] در تهران مستقر هست.<ref name=ToolAutoGenRef1/>