مدائن: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Ehsanf2018 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز تمیزکاری یادکردها (وظیفه ۱۹) |
||
خط ۱:
{{Coord|33|06|N|44|35|E|type:city|display=title}}
'''مدائن''' چنانچه تاریخ‌نویسان اسلام یاد کرده‌اند، از هفت شهر به نام‌های مشخص که در تلفظ آن‌ها اختلاف وجود دارد، تشکیل می‌شده‌است. گویا پنج شهر آن در زمان [[یعقوبی]] ([[سده ۳ (قمری)|سده ۳ق]]) وجود داشته که از این قرار بوده: شهر کهنه یعنی [[تیسفون]] و یک میل در جنوب آن [[اسبانبر]] و مجاور آن [[ویه اندیو خسرو|رومیه]]، هر سه در جانب خاوری [[دجله]] و در جانب دیگر [[ماحوزا|بهرسیر]] که ریشهٔ آن اردشیر است و یک فرسخ زیر آن [[ساباط، شهر|ساباط]] که به گفتهٔ [[یاقوت حموی]]، ایرانیان آن را بلاس‌آباد می‌نامیدند.<ref name="خلافت شرقی">{{یادکرد |کتاب=جغرافیای تاریخی سرزمین‌های خلافت شرقی |نویسنده=لسترنج |ناشر=شرکت انتشارات علمی و فرهنگی |ترجمه=محمود عرفان
پیش از روی کار آمدن شاهنشاهان[[اشکانی]]، [[سلوکیان]] در طرف راست رود [[دجله]] شهری ساخته بودند که آن را [[سلوکیه]] نام نهاده بودند. در زمان نخستین پادشاهان اشکانی، وقتی باقی‌مانده‌های یادگارهای [[اسکندر مقدونی]] بکلی از مرزهای ایران بیرون رانده شد، شهر سلوکیه به صورت نیمه ویرانه‌ای بود. شاهنشاهان اشکانی در طرف چپ رودخانه دست به احداث ساختمان‌های جدیدی زدند و تا اواخر دوران ساسانی ایجاد این ساختمان‌ها در دوطرف رود دجله ادامه یافت. به طوری که وقتی اعراب بر ایران مستولی شدند در این مکان هفت شهر وجود داشت و به همین سبب آن را مداین یعنی مدینه‌ها، شهرها، نام نهادند. چهل کیلومتر پایین‌تر از تیسفون [[خلفای عباسی]] شهر [[بغداد]] را که به مفهوم بغ داد، (یعنی خداداد، زیرا بغ به زبان فارسی به معنای خداست و در زبان روسی و بعضی زبان‌های دیگر هند و اروپایی نیز همین مفهوم را دارد) است و قبلاً نیز به صورت آبادی کوچکی در آن مکان وجود داشت بنا نمودند و آن را به‌عنوان دارالخلافه تعیین کردند.
| |||