موسیقی هیپ هاپ: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: ایده‌آلیست⟸ایدئالیست، بطور⟸به‌طور، بوجود⟸به‌وجود، اعتراضي⟸اعتراضی، ‌زیرسبک‌های⟸‌زیر سبک‌های، زیرسبک⟸زیر سبک
جز ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:
خط ۱۸:
|سایر_مطالب =
}}
'''موسیقی هیپ هاپ''' {{انگلیسی|Hip hop music}} (با [[رپ]] اشتباه نشود) یکی از ‌زیرزیر سبک‌های موسیقی است که به‌طور موازی با فرهنگ هیپ‌هاپ رشد کرده‌است. این نوع موسیقی، از دو بخش اصلی تشکیل شده‌است: [[رپ]] ([[ارباب جشن‌ها|MC]]) و [[دی‌جی|DJ]] (میکس‌صدا و اسکرچ). این موارد به همراه [[رقص برک]] و [[گرافیتی]] (یا [[دیوارنگاری]]) چهار بخش خرده‌فرهنگ [[فرهنگ هیپ هاپ|هیپ هاپ]]، یک نهضت فرهنگی که توسط جوانان شهری به خصوص توسط [[سیاهان آمریکا]] ایجاد شد را تشکیل می‌دهد.<ref>{{ذکر وب‌گاهوبگاه|عنوان=اظهارات بامباتا|آخرین=بامباتا|نخستین=آفریکا|لینک نگارنده=آفریکابامباتا|url=bbamstat.html http://www.daveyd.com/|تاریخ دسترسی=۱۰/۰۶/۲۰۰۶}}</ref> در شهر [[نیویورک]]، در اوایل دهه ۱۹۷۰. در سال ۲۰۰۶، موسیقی رپ پس از [[موسیقی کلاسیک]] دومین موسیقی محبوب در ایالات متحده آمریکا بود.<ref>هالادی، ران (۲۰۰۶). «انقلاب بزرگ رپ--هیپ هاپ در جامعه سفید پوستان.» دس مونز، آیووا: انتشارات مونارک.</ref>
 
موسیقی هیپ هاپ، عموماً از یک یا چند خواننده رپ که داستان‌های شبه خود زندگی‌نامه تعریف می‌کنند تشکیل شده‌ است،شده‌است، این داستان‌ها اغلب مربوط به یک همتای خیالی، و به صورت اشعار بسیار ریتمیک پر از تکنیک‌هایی همچون [[همگونی مصوت‌ها]]، [[تجانس آوایی]]، و [[قافیه]] است. خواننده رپ با یک قطعه‌سازی که اغلب از آن تحت عنوان «بیت» یاد می‌شود همراهی می‌شود، این ساز توسط یک دی جی نواخته شده، و توسط یک [[تهیه‌کننده]]، یا یک یا چند نوازنده خلق شده‌است. اغلب بیت با استفاده از یک [[(موسیقی) ترکیبی|ترکیب]] از [[وقفه کوبه‌ای]] از یک آواز دیگر، که معمولاً یک ترانه [[فانک]] یا [[موسیقی سول]] است ساخته می‌شود. علاوه بر طبل دیگر صداها نیز اغلب به صورت ترکیبی، الکترونیکی، یا اجرایی هستند. گاهی اوقات یک بخش می‌تواند [[هیپ هاپ سازی|سازی]]، نشانه مهارت دی جی یا سازنده باشد.
 
هیپ هاپ در محلهٔ [[برانکس]]، واقع در شهر [[نیویورک]]، زمانی که DJ بریک ضربه‌ای را از آوازهای [[فانک]] و [[دیسکو]] جدا کردند، شکل گرفت. نقش اولیه رئیس تشریفات معرفی [[دی‌جی|DJ]] و موسیقی و تشجیع حضار بود. رؤسای تشریفات با صحبت کردن در بین آوازها، به رقص شور و هیجان می‌دادند، با حضار احوالپرسی می‌کردند یا برای آنان لطیفه و حکایت تعریف می‌کردند. سرانجام این رویه شکل بندی بهتری گرفت و «رپ» نام گرفت. تا سال [[(میلادی)|۱۹۷۹]] هیپ هاپ از نظر تجاری تبدیل به یک نوع موسیقی محبوب شد و شروع به وارد شدن به جریان غالب در آمریکا کرد. در دهه [[۱۹۹۰]]، یک نوع از هیپ هاپ به نام [[رپ گنگستا]] تبدیل به بخش عمده [[موسیقی ایالات متحده آمریکا|موسیقی آمریکا]] شد، و جنجال بسیاری بر سر ترانه‌هایی که گفته می‌شد به تبلیغ [[خشونت]]، [[بی بند و باری]]، استفاده از [[مواد مخدر]] و [[زن ستیزی]] می‌پردازد شکل گرفت. با این وجود تا آغاز [[دهه ۲۰۰۰]]، موسیقی هیپ هاپ در صدر فهرست موسیقی‌های [[محبوب]] قرار گرفت و به سبک‌های مختلف در گوشه و کنار جهان نواخته می‌شد...می‌شد…
 
== مشخصات ==
هیپ هاپ یک جنبش فرهنگی است که [[موسیقی]] بخشی از آن است. موسیقی خود از دو بخش تشکیل شده‌است، رپ، یعنی ارائه (آوازهای سریع، بسیار آهنگین ،آهنگین، تغزلی و اعتراضی.) [[دی‌جی|DJ]]، که یا از طریق [[پخش‌کننده صفحه]] {{انگلیسی|turntable}}، [[ساز]] یا تولید صدای [[ساز ضربی]] با دهان ساخته می‌شود یکی دیگر از جنبه‌های مهم موسیقی هیپ هاپ مدی است که در کنار موسیقی شکل گرفته‌است.
 
=== ساختار آهنگین ===
خط ۴۳:
گرچه موسیقی هیپ هاپ اولیه صرفاً مرکب از بیت‌های بریک دی جی و دیگر قطعات [[قطعه وینیل]] بود، ظهور [[طبل برقی]] به آهنگسازان هیپ هاپ اجازه داد تا حدودی پارتیتورهای اولیه را به دست آورند. مجموعه طبل را می‌توان همراه با موسیقی قطعات وینیل یا به تنهایی نواخت. اهمیت توالی طبل‌های کیفی تبدیل به مهم‌ترین کانون توجه آهنگسازان هیپ هاپ شد چرا که این ریتم‌ها (جمله‌ها) بهترین بخش برای رقص بودند. متعاقباً، طبل‌های برقی برای تولید صدای قوی [[طبل باس]] تجهیز شدند. این امر به پیشی جستن تک نوازی طبل بر فانک قدیمی، آلبوم‌های سول و R&B مربوط به اواخر [[دهه ۱۹۶۰]] و اوایل تا اواسط [[دهه ۱۹۷۰]] منجر شد. طبل‌های برقی مجموعه محدودی از صداهای از پیش تعیین شده، از جمله [[های هت]]، [[طبل کوچک]]، [[طبل تام تام|تام]]، و طبل باس در اختیار داشتند.
 
آغاز استفاده از [[سینث‌سایزر|ترکیب‌کننده]] نحوه ساخت موسیقی هیپ هاپ را تغییر داد. یک [[سینث‌سایزر|ترکیب‌کننده]] می‌تواند کلیپ‌های صوتی کوچک را از هر گونه ابزار ورودی، همچون صفحه گردان بازسازی کند. سازندگان می‌توانستند الگوهای طبل شبیه به هم را ترکیب کنند. مهم ترمهم‌تر اینکه، آنان می‌توانستند مجموعه‌ای از سازها را با هم ترکیب کنند تا در کنار طبل خود بنوازند. سرانجام موسیقی هیپ هاپ دسته کامل خود را گرد هم آورد.
 
بسیاری از سازندگان و شنوندگان افتخار می‌کنند که برخی قطعات از سنت‌های هیپ هاپ است و بنابراین منبع خوبی از ترکیب‌ها و وقفه هاست. تا به امروز، تولیدکنندگان از تجهیزات مرموزی برای بازسازی صدای خشن مورد استفاده در قطعات قدیمی استفاده می‌کنند. این امر به قطعات اعتبار بخشیده و خاطره پیشینه هیپ هاپ را در ذهن شنوندگان تداعی می‌کند.
خط ۵۶:
در دهه ۱۹۸۰، هیپ هاپ تنوع بیشتری یافت و تبدیل به نوع پیچیده تری از موسیقی شد. هم‌زمان، فنون پیچیده تری ایجاد شد، که از آن جمله می‌توان به[[اسکرچ]]، و ضبط الکترونیکی اشاره کرد. در اواخر دهه ۱۹۸۰، با افزایش محبوبیت این ژانر از موسیقی شماری از سبک‌ها و زیر گونه‌های جدید هیپ هاپ پا به عرصه گذاشت. آهنگسازان هیپ هاپ شروع به همکاری با دسته‌های راک کردند و ژانرهای جدیدی همچون [[هیپ هاپ خودآگاه]]، [[جاز رپ]] و [[رپ گنگستا]] را به وجود آوردند.
 
در دهه ۱۹۹۰، رویارویی طولانی میان رپهای گنگستا در وست کوست و ایست کوست آغاز شد. این امر منجر به فنای هر دوی [[توپاک شکور]] و [[بی. آی. جی بدنام]]، به ترتیب در سال‌های ۱۹۹۶ و ۱۹۹۷ شد. در سال ۱۹۹۶، گروه رپ کلیولند [[بون تاگز-ان-هارمونی]] با آهنگ «[[چهار راه تا]]» رکورد ۳۲ ساله [[بیتلیها]] برای سریعترین رشد را پشت سر گذاشت، و در سال ۲۰۰۰، آلبوم [[مارشال مترز ال پی]] ساخته اولین خواننده سفیدپوست رپ ‍امینمامینم بیش از نه میلیون نسخه فروش داشت و [[جایزه گرمی]] را به خود اختصاص داد.
 
== تأثیر موسیقی هیپ هاپ ==
خط ۸۷:
در سال ۱۹۹۵ [[راجر ابرت]] می‌نویسد:<ref>Ebert, Roger (Aug. ۱۱, ۱۹۹۵) بازنگری «ذهن‌های خطرناک». ''Chicago Sun-Times''. بر گرفته شده از سایت:http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=/19950811/REVIEWS/508110301/1023در تاریخ [[July ۹]], ۲۰۰۶..</ref>
<blockquote>
«رپ در محافل سفید پوستان از وجهه بدی برخوردار است. بسیاری بر این باورند که موسیقی رپ در بر گیرنده الفاظ مستهجن، خشن، ضد سفید پوستسفیدپوست و توهین‌آمیز نسبت به زنان است. در حقیقت برخی از این الفاظ همین گونه‌اند. اما بیشتر آن‌ها این‌گونه نیستند. این در حالیست که بسیاری از سفید پوستان اهمیتی نمی‌دهند. آن‌ها صدای سیاه پوستان را ناخشنود و نا هماهنگ می‌دانند. با این حال رپ اکنون همان نقشی را بازی می‌کند که [[باب دیلن]] در سال ۱۹۶۰ بازی می‌کرد. رپ آرزوها و خشم‌های یک نسل را بیان می‌کند و قسمت اعظم آن در غالب نوشته‌های رسا موجود است.»</blockquote>
 
== دنیای هیپ هاپ ==
خط ۹۷:
در [[سئول]]، سن [[هیپ هاپ کره‌ای]] به نوعی از یک پدیده فرهنگی تبدیل شده بود. برخی از هواداران اظهار می‌کنند که هنرمندان هیپ هاپ کره‌ای دارای مهارت‌هایی هستند که با مهارت‌های همتایان آمریکایی خود برابری می‌کند. [[جو پی دی]]، [[ببر مست]]، [[پسی]] و [[حماسه برجسته]] جزء اجراکنندگان شهیر آن هستند. برخی بر این باورند که موسیقی هیپ هاپ کره به عنوان آنتی تز قابل احترام و آگاه از جامعه در برابر ژانر پاپ که اغلب مصنوعی و گیج‌کننده‌است و بر صنعت موسیقی کره حاکم است، ایستاده‌است.
 
موسیقی هیپ هاپ در اواسط دهه نود قرن بیستم در [[کره جنوبی]] محبوبیت یافت. اجراکنندگان اصلی و مشهور هیپ هاپ کره اغلب شبیه موسیقی آر اند بی یا موسیقی پاپ هستند که در آن هنرمندان سبکهای آواز (و رقص) حرکات رپ را از ایالات متحده تقلید می‌کنند. اجراکنندگان اولیه که به ندرت آهنگ هایشانآهنگ‌هایشان را خودشان می‌نوشتند، شامل [[کیم گان مو سئو تایجی]]، و بویز، دئوکسو دی جی داک هستند. برخلاف دیگر آهنگ‌های هیپ هاپ کره‌ای که در آن زبان کره‌ای با زبان انگلیسی شکسته بسته‌ای آمیخته می‌شود، در این نوع موسیقی در ابتدا منحصراً زبان کره‌ای مورد استفاده قرار می‌گرفت. سئو تایجی که دارای پیشینه موسیقی هوی متال سؤال برانگیزی بود، گیتارهای هوی متال را اغلب در میکسهای خود به کار می‌برد و سایر هنرمندان نیز برخی قسمت‌های تکنو را در آثار خود تلفیق می‌کردند.
 
تعداد کمی از هنرمندان، از جمله سئو تایجی و ام سی اسنیپر نیز قسمت‌هایی از موسیقی سنتی کره مانند پانسوری یا نانگک (موسیقی کشاورزان) را با آثار خود آمیختند. کاملاً واضح بود که اولین حرکات تقلیدی از حرکات محبوب آمریکایی بود. به عنوان مثال، سبک آوازی یا تولیدی «به خانه برگرد» سئو تایجی شبیه سبک سیپرس هیل بود. اولین آلبوم «رپ» که تمامی مشخصات موسیقی رپ را داشت، آلبوم اول کیم جین پیو در سال ۱۹۹۷ بود. بر اساس رپر تابلو حماسه برجسته، فرم هیپ هاپ کره‌ای، دست کم تاکنون تحت تسلط قرار گرفته‌است— واقعاً نمی‌توان ضربها، ریتمها، اجراها، ظاهر —آن را از صحنه‌های آمریکایی تمیز داد، اما در مورد ارتباط اجتماعی باید گفت این موسیقی در این زمینه راه زیادی برای پیمودن دارد. پیغام به کندی در حال رسیدن به حد میانه‌است.»
خط ۱۱۱:
پس از نمایش این فیلم نوازندگان خیابانی در پارک یویوگی به رقص بریک پرداختند. در فاصله بسیار کمی، کریزی ای به عنوان یک بی- بوی مطرح شد و او خود سرانجام راک استدی کرو ژاپن را تأسیس کرد و این در حالی است که دی جی برخورد که از صحنه پارک یویوگی برخاسته بود، تبدیل به یک دی جی شناخته شده جهانی شود. دی جی‌های بیشتری متعاقب آن مطرح شدند و شروع ظهور دی جی‌ها ۱۹۸۵ بود. یک سال بعد، باشگاهی برای تمامی هیپ هاپها در شیبویا افتتاح شد. در آن زمان شکی وجود داشت در این خصوص که زبان ژاپنی با توجه به نداشتن هجاهای تکیه بر و نیز به سبب آنکه پایان افعال آن بسیار متفاوت بود، برای ژانر رپ مناسب نباشد. با وجود این تعدادی از هنرمندان رپ، از جمله ایتو سیکو، چیکادو هارو، تینی پانکس و تاکاگی کان ظهور کردند.
 
در دهه نود، موسیقی جی رپ نوجوانان ظهور کرد و هیپ هاپ به جریان اصلی موسیقی [[ژاپن]] راه پیدا کرد. اولین کار موفق «Kon'ya wa Boogie Back» شا دارا پار بود. در سال بعد از آن، «دا.یو.نی.» و «مایکاً توسط ایست اند ایکس عرضه شدند. سرانجام هیپ هاپ در ژاپن به دو شکل تقسیم شد: هیپ هاپ ژاپنی نرمال و» سکسی «و یک شکل» ضعیف تری «که بیشتر تحت تأثیر موسیقی آر اند بی قراربی‌قرار داشت و نام آن [[جی-اربن]] بود. گروهی که اغلب از آن به عنوان مبدع موسیقی جی-اربن یاد می‌شود، گروه‌ام-فلو (ای کی ای» مدیریت فو) بود. آن‌ها که در ابتدا از یک دی جی تنهای ژاپنی (دی جی تاکو) و یک ام سی (کلامی) کره‌ای- ژاپنی تشکیل شده بودند، یک خواننده دیگری به نام لیزا که نژاد پرویی- ژاپنی داشت، را به جمع خود اضافه کردند. آلبوم اول آنها، درخشش سیاره، در سال ۲۰۰۰ پخش شد و از آن زمان تاکنون برنامه‌های جی-اربن زیادی از جمله [[کریستال کی]]، ای وان، هارتس دیلز و نیز کارهای مشترکی با ستاره‌های پاپ ازقبیل نامی آمور، و بوآ پخش شدند. سایر برنامه‌های محبوب جی-اربن، مانند آر آی پی اسلای مینیز با ام-فلو کار شده‌است.
 
برای هنرمندان هیپ هاپ آسیایی دشوار است که بتوانند وارد جریان اصلی [[ایالات متحده آمریکا]] بشوند، اما در سال ۲۰۰۲ یک هنرمند رپ چینی- آمریکایی به نام جین آئو- یونگ (که اغلب او را جین یا ام سی می‌شناسند) حادثه هیجان انگیزی را رقم زد. او در هفت هفته متوالی جایزه فری استایل فرایدی را در بت ۱۰۶ و پارک که برنامه‌ای مختص هیپ هاپ بود، از آن خود کرد و از مسابقات کناره‌گیری کرد. جین اعلام کرد که پس از پیروزی در نبرد در آخرین هفته با نشان راف رایدرز امضا می‌کرده‌است. توجه‌ها به او بیشتر شد و این یک موفقیت بزرگ برای هنرمندان آسیایی-آمریکایی محسوب می‌شد. دو سال پس از آن، او آلبومی را به نام ئیرجین/راف رایدر تحت عنوان «مابقی رفتنی است» عرضه کرد. جین اولین آسیایی-آمریکایی بود که می‌توانست یک آلبوم تک نوازی را در جریان اصلی به اجرا بگذارد، هر چند که آلبوم چندان موفقیتی در برنداشت. بسیاری از هواداران هیپ هاپ کمبود تبلیغات و به تعویق افتادن آلبوم به مدت هفت ماه را از جمله دلایل اصلی ناکامی آلبوم مزبور می‌دانند. درهای ورود آسیایی-آمریکایی‌ها به جریان اصلی اندکی باز بود، اما این اتفاق هنوز به‌طور کامل رخ نداده بود.
 
=== خاورمیانه ===
هیپ هاپ [[اسرائیل]] در پایان دهه به تدریج شهرت و محبوبیت یافت، ستاره‌های زیادی از دو طرف [[فلسطینی]]‌ها تامر نافر و زیرزمینی‌ها یهودی پدیدار شدند؛ اگر چه برخی از آنها، از قبیل موک ای. به تبلیغ صلح و مدارا می‌پرداختند، دیگران احساسات خشونت گرایانه و [[ملی‌گرایی|ملی‌گرا]] را سر می‌دادند.
 
== ایران (رپ‌رپ فارسی) ==
جستار اصلی : [[رپ فارسی|رپ‌ فارسی]]
 
در ایران، هیپ‌هاپ در [[ایران]] در دهٔ ۹۰ میلادی متولد شد؛ به‌طوری‌که جوانان ایرانی ابتدا تنها با [[رقص]] هیپ‌هاپ آشنا شدند و سپس با [[موسیقی]] و رشته‌های ورزشی هنری مرتبط دیگر مانند [[اسکیت‌برد|اسکیت‌بورد]]. همچنین با مرور زمان نقاشی [[گرافیتی]] نیز در ایران ظهور کرد، اما پر رونق‌ترین بخش از این [[خرده‌فرهنگ]] در ایران شامل موسیقی می‌باشد. این سبک پس از از ترور [[توپاک شکور]] (۱۹۹۶) و رسانه‌ای شدن نکات مثبت و معضلات این سبک، به صورت گسترده‌تری به نسل جدید جوانان ایران معرفی شد.
 
شاید اولین آهنگ [[رپ]] فارسی با گرایشی [[عامه‌پسند]]، توسط [[حسن شماعی‌زاده]] در اوایل دهه ۶۰ شمسی به همراه فرزندش با مطلع «شعر می‌دونم که دروغ میگی وقتی میگی که دوسم میداریمی‌داری» تولید شده باشد. همچنین در اوایل دهه ۷۰ شمسی، [[سندی|گروه سندی]] با آهنگ مشهور «پری» به این نوع موسیقی را به گونه‌ای مؤثرتر در دسترس طرفداران ایرانی قرارداد. متعاقبا،متعاقباً، در اواخر دهه ۱۳۷۰ خورشیدی موسیقی با این حال و هوا در یک [[برنامه تلویزیونی|برنامهٔ تلویزیونی]] به نام «اکسیژن» در ایران پخش شد. این قطعه توسط [[شهاب حسینی]] مجری برنامه خوانده شد و تاحدودی مورد توجه قرار گرفت.<ref name="badnam">غضنفری، نوید؛ بابازاده، بهمن. «بدنام». ''همشهری جوان''، ۱۱ آبان ۱۳۸۷، شماره ۱۸۷ ص ۴۵.</ref> تقریباً دو سال بعد از این رخداد، اولین آلبوم رسمی رپ فارسی در ایران توسط [[شاهکار بینش‌پژوه]] با نام [[اسکناس (آلبوم)|اسکناس]] منتشر شد. این آلبوم که در سبک رپ طنز بود و اولین آلبوم رپ فارسی بود که در ایران با مجوز رسمی [[وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی]] منتشر شد، چندان مورد استقبال واقع نشد.<ref name="badnam" />
 
در مورد فعالیت گروه‌های زیرزمینی رپ فارسی در ایران به دلیل پیچیدگی شرایط و تحت فشار بودن هنرمندان این سبک از موسیقی زیرزمینی، منابع موثقی دال بر تاریخچهٔ اصلی برنامه‌های ملاقات و نحوه شکل‌گیری گروه‌های ابتدائی هنرمندانی که در داخل مرزهای ایران شروع به کار کردند، برای عموم پخش نمی‌شود. در اواخر دههٔ هفتاد خورشیدی رپ فارسی شکل جدی‌تری به خود گرفت، گروه دونفرهٔ یاشاروشایان و [[سروش لشکری]] با نام مستعار هیچ‌کس و همینطورهمین‌طور گروه [[زدبازی]] در داخل ایران (که گفته می‌شود بیشترین تأثیر را بر این سبک موسیقی داشته‌است و باعث ماندگاری و تداوم این سبک تا به امروز شده‌است زبرا که تا قبل از آن افراد به ندرت به صورت رسمی از عنوان خوانندهٔ رپ فارسی برای معرفی خود استفاده می‌کردند؛ شاید به همین دلیل [[هیچ‌کس]] را پدر رپ فارس نیز می‌نامند)، یاسر بختیاری با نام مستعار [[یاس (خواننده)]]، بهنام مهرخوان با نام مستعار دیو سپید در آمریکا از اولین خوانندگان و گروه [[زد بازی]] (در ابتدا شامل [[سامان ویلسون|سامان رضا پور]] و [[مهراد هیدن|مهراد مستوفی راد]]) و سپس [[عرفان (خواننده)|عرفان]]، «[[حصین|حسین رحمتی]]، [[رضا پیشرو|رضا ناصری آزاد]]، از اولین گروه‌ها و یا اشخاصی هستند که به رپ فارسی پرداختند.{{مدرک}} لازم است تا در این قسمت نامی از گروه دونفرهٔ یاشار و شایان داشته باشیم که با پخش آلبوم نسبتانسبتاً ارزشمند خود در اواخر دههٔ ۷۰ خورشیدی قدم مهمی در پیشرفت این زیر سبک هنری داشتند، گروه فوق پس از آن زمان به صورت کاملاً زیرزمینی به فعالیت پرداخته و دستخوش تغییراتی در فهرست اعضای خود شده‌اند، به‌طوری‌که هم‌اکنون با اسم [[واژخنیا]] و با ترکیبی پر تعدادپرتعداد ولی بدون حاشیه و البته میل به برگزاری اجراهای عموم و پخش رسمی آلبوم فعال هستند. پس از رواج این سبک در دههٔ ۸۰ و ۹۰ شمسی، انبوهی از خوانندگان آماتور و مستعد به این نوع موسیقی می‌پردازند و روزانه تعداد کثیری موسیقی در این سبک تولید می‌شود که البته کمتر جنبهٔ رقابتی داشته و تعداد هنرمندان ثابت، حرفه‌ای و فعال این سبک، از تعداد معدودی تجاوز نمی‌کند.
 
اولین کتاب ترجمه شده‌شده در مورد هیپ‌هاپ توسط تیم هیپ‌هاپا و به ترجمهٔ مهران محمودی و مهرداد جمشیدی‌ها در سال 1395۱۳۹۵ تحت نام مقدمه‌ای بر هیپ‌هاپ منتشر شد که ترجمهٔ An Introduction to Hip Hop از KRS-One بود.
یک سال بعد کتاب نسل هیپ‌هاپ نوشتهٔ نصیر مشکوری نیز منتشر شد که به دلیل برخی از مسائل از جمله سختی در تهیهٔ کتاب در دسترس عموم قرار نگرفت و عدهٔ معدودی به آن دست یافتند. هرچن قبل از این کتاب کتاب‌های تألیفی دیگری از جمله کتاب ابراهیم نبوی در مورد هیپ‌هاپ منتشر شده بودند، ولی این کتاب‌ها از لحاظ منابع و اطلاعات کتب قابل اطمینانی نبودند و اشتباهات زیادی داشتند.
مستند تکامل هیپ‌هاپ در ابتدای سال 1396۱۳۹۶ توسط تیم هیپ‌هاپا ترجمه شد و در کانال تلگرام این تیم به صورت رایگان قرار گرفت.
 
== انتشار در اروپا ==
خط ۱۹۲:
=== زلاند نو ===
{{اصلی|هیپ‌هاپ نیوزیلندی}}
بسیاری از ستاره‌های بزرگ هیپ‌هاپ زلاند نو[[مائوری]] یا [[جزیره‌نشینان اقیانوس آرام]] هستند. هنرمندان شاخص هیپ‌هاپ این کشور از دهه ۹۰ عبارت‌اند از[[(رپی) وحشی|وحشی]]، [[چه فو]]، [[نسیان میستیک]] و [[(رپی) کاتب|کاتب]] که آلبوم‌ها یا آهنگ‌های همگی آن‌ها در سال ۲۰۰۴ در صدر جدول قرار داشت و برنامه‌های آنان نیز که توسط بزرگ‌ترین [[تهیه کنندگانتهیه‌کنندگان]] این عرصه ساخته شده، جز مشهورترین‌هاست؛ و رپ وحشی در این کشور متولد شد
 
== رسانه‌ها ==
چند مجله بزرگ آمریکایی کار خود را به هیپ‌هاپ اختصاص داده‌اند که از جمله آن‌ها می‌توان به «[[سورس Source ]] »، «[[دابل اکس ال XXL]]» و «[[وایب Vibe]]» اشاره کرد. در گذشته، [[تلویزیون سرگرمی سیاه‌پوستان|BET]] برای مدت‌ها تنها تلویزیونی بود که برنامه‌های هیپ‌هاپ را پخش می‌کرد، اما در سال‌های اخیر کانال‌های جاز همچون [[وی اچ ۱]] و [[ام تی وی]] بیش از هر ژانر دیگری به پخش برنامه‌های هیپ‌هاپ پرداخته‌اند. بسیاری از شهرها به‌طور مستقل خبرنامه‌های هیپ‌هاپ دارند و این در حالیست که در تعدادی از کشورها مجله‌های هیپ‌هاپ در سطح تیراژ ملی منتشر می‌شوند. قرن بیست‌ویکم با ظهور رسانه‌های آن‌لاین همراه شده‌است و امروزه سایت‌های طرفدار هیپ‌هاپ هر روزه خبرهای دنیای هیپ‌هاپ را به‌طور جامع پوشش می‌دهند.
 
== پی نوشتپی‌نوشت ==
{{wikiquote}}
<div class="references-small">
{{پانویس}}
</div>