امتیازنامه دارسی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
جز ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:
خط ۲:
 
از طرف ایران [[مظفرالدین‌شاه]]، [[میرزا علی‌اصغر اتابک|امین‌السلطان]]، [[نصرالله مشیرالدوله|میرزا نصرالله مشیرالدوله]] و [[مهندس‌الممالک]] (نظام‌الدین غفاری) قرارداد را امضا کردند. شرکت نفت دارسی، پس از هفت سال، سرانجام در ۲۶ مه ۱۹۰۸ میلادی در منطقه [[مسجد سلیمان]] به نفت رسید.
براساس این قرارداد، امتیاز استخراج و بهره‏ برداریبهره‌برداری از نفت در سراسر ایران به استثنای ایالات شمالی شامل گیلان، مازندران، گرگان، خراسان و آذربایجان برای مدت ۶۰ سال به دارسی واگذار گردید.
هم‏چنینهم‌چنین بر اساس این قرارداد، دارسی متعهد گردید ظرف دو سال، شرکت و یا شركت‏هایىشرکت‌هایی برای بهره‏ برداریبهره‌برداری از این امتیازات تأسیس نماید و سالیانه مبلغ ۲۰ هزار لیره وجه نقد و معادل همین مبلغ از سهام شرکت و نیز ۱۶ درصد از منافع خالص خود را به دولت ایران بپردازد.<ref>http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=211783</ref>
 
در سال ۱۳۱۰ و در زمان [[رضاشاه]]، طرف انگلیسی به تعهدات خود کامل عمل نکرد و تنها سه‌چهارم مبلغ تعهد شده را به ایران پرداخت کرد. [[رضاشاه]] در واکنش به این موضوع قرارداد را یکسویه لغو کرد و آن را آتش زد. دولت انگلستان با ارسال نامه‌ای به این موضوع شکایت و تهدید کرد که به [[دیوان بین‌المللی دادگستری|دیوان لاهه]] شکایت خواهد برد؛ اما ایران با توجه به اینکه موضوع را خارج از دستور این دیوان می‌دانست به این تهدید توجهی نکرد. در نهایت موضوع به [[جامعهٔ ملل]] کشیده شد و در آنجا وزیر خارجهٔ [[چکسلواکی]] مأمور حل و فصل مناقشه شد و با پیشنهاد او دو کشور به گفتگو نشستند و قرارداد جدیدی را تنظیم کردند. مذاکرات در ۱۳۱۲ آغاز شد و به [[قرارداد ۱۹۳۳]] انجامید.<ref>{{یادکرد کتاب |کتاب=تاریخ معاصر ایران | ناشر=شرکت چاپ و نشر کتاب‌های درسی ایران |سال=۱۳۸۳ |شابک=9640510041 | ص=۱۰۰ و ۱۰۱}}</ref>
خط ۱۱:
* [[امتیازات و قراردادها در دوره قاجار]]
 
== پانویس ==
{{پانویس}}