ناصرالدین‌شاه: تفاوت میان نسخه‌ها

در دوران سلطنت ناصرالدین شاه، تحت حمایت شاه [[تعزیه]] به اوج توسعه و شکوه خود رسید.<ref name="beyza1">{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی =بیضایی | نام =بهرام | پیوند نویسنده =بهرام بیضایی | عنوان =نمایش در ایران | سال =۱۳۸۷ | ناشر =روشنگران و مطالعات زنان |مکان =تهران | شابک =۹۶۴–۶۷۵۱–۰۹–۱964-6751-09-1 | صفحه =۱۲۱}}</ref> در این دوره به پیروی از خواسته‌های شاه، تعزیه جنبه‌های تفریحی و تجملی پیدا کرد و وسیله‌ای برای اظهار شکوه و جلال سلطنت شد. بزرگان، شاهزادگان و رجال نیز به شاه تأسی کردند و اهمیت زیادی به تعزیه دادند. در عهد او تعزیه تا حدی گسترش یافت که در [[دهه محرم]] نزدیک به سیصد مجلس تعزیه در تهران تشکیل می‌شد. به دنبال ورود تجمل و اشرافیت به تعزیه، تعزیه نامه‌ها اصلاح شد و مجالسی چون [[تعزیه دره‌ال صدف]]، [[تعزیه امیرتیمور]] و [[تعزیه حضرت یوسف]] و [[عروسی دختر قریش]] در آن‌ها وارد گردید که مربوط به عزاداری نبودند.<ref name="beyza1">{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی =بیضایی | نام =بهرام | پیوند نویسنده =بهرام بیضایی | عنوان =نمایش در ایران | سال =۱۳۸۷ | ناشر =روشنگران و مطالعات زنان |مکان =تهران | شابک =۹۶۴–۶۷۵۱–۰۹–۱964-6751-09-1 | صفحه =۱۲۱}}</ref> ناصرالدین شاه که در تهران و [[نیاوران]] برای خود تکایای مخصوص ساخته بود، در سال ۱۲۴۸ شمسی به مباشرت [[دوستعلی نظام الدوله|دوستعلی‌خان نظام الدوله معیرالممالک]] عظیم‌ترین نمایشخانه همه اعصار تاریخ ایران، یعنی [[تکیه دولت]] را در زاویه جنوب غربی کاخ گلستان ساخت که حدود بیست هزار نفر گنجایش داشت و غرفه‌های مخصوصی برای شاه و اشراف.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی =بیضایی | نام =بهرام | پیوند نویسنده =بهرام بیضایی | عنوان =نمایش در ایران | سال =۱۳۸۷ | ناشر =روشنگران و مطالعات زنان |مکان =تهران | شابک =۹۶۴–۶۷۵۱–۰۹–۱964-6751-09-1 | صفحه =۱۲۲–۱۲۴}}</ref> شاه خود به برخی از گوشه‌های گونه‌ای از تعزیه که [[تعزیه مضحک]] خوانده می‌شد، علاقه خاصی نشان می‌داد. یکی از آن‌ها گوشه [[عروسی بلقیس]] بود که لااقل سالی دو بار در تکیه دولت به نمایش درمی‌آمد و هنگام اجرای آن صدای خنده شاه از پشت پرده غرفه مخصوصش در تکیه دولت به گوش حاضران می‌رسید.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی =بیضایی | نام =بهرام | پیوند نویسنده =بهرام بیضایی | عنوان =نمایش در ایران | سال =۱۳۸۷ | ناشر =روشنگران و مطالعات زنان |مکان =تهران | شابک =۹۶۴–۶۷۵۱–۰۹–۱964-6751-09-1 | صفحه =۱۵۳}}</ref>