پارک ملی گلستان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۵۷:
یک‌هشتم [[گیاهان|گونه‌های گیاهی]]، یک‌سوم گونه‌های [[پرندگان]] و بیش از ۵۰ درصد از گونه‌های [[پستانداران]] کشور در این پارک زندگی می‌کنند.
 
۶۹ گونه پستاندار وابسته به ۶ [[راسته (زیست‌شناسی)|راسته]]، ۲۱ [[خانواده (زیست‌شناسی)|خانواده]] و ۵۰ [[سرده]] در پارک ملی گلستان شناسایی شده‌است. [[پلنگ]] و [[خرس قهوه‌ای]] از گوشت‌خواران بزرگ پارک ملی هستند. [[سمور جنگلی]] از گوشتخوارانی است که احتمالاً فقط در پارک ملی گلستان زندگی می‌کند و بر ارزش ژنتیکی پارک افزوده‌است. دیگر پستانداران مهم ساکن این جنگل شامل [[مرال]]، [[شوکا]]، [[گراز]]، [[آهوی ایرانی]]، [[گوسفند وحشی]] (قوچ و میش)، [[بز کوهی]] (کل و بز)، [[گربه جنگلی]]، [[تشی]]، [[گرگ]]، [[وشق]]، [[روباه سرخ]] و [[روباه ترکمنی]] می‌شود. از راسته [[خفاش]]ها تاکنون ۱۸ گونه در این پارک شناسایی شده‌است.
 
این منطقه از بهترین زیست‌گاه‌های [[گوسفند وحشی اوریال]] بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین زیرگونهٔ گوسفند وحشی ایران است و یکی از خالص‌ترین جمعیت‌های قوچ و میش اوریال را در خود جای داده‌است. جمعیت این حیوان در جنگل گلستان در دهه ۱۳۵۰ حدود ۱۵۰ هزار رأس برآورد شده‌بود که معادل نزدیک به سه‌چهارم کل جمعیت گوسفندان وحشی اوریال دنیا می‌شد.<ref>[http://www.iucnredlist.org/apps/redlist/details/15739/0 Ovis orientalis] IUCN Red List, 2008</ref>