[[سایریل الگود|سیریل الگود]] در کتاب ''[[تاریخ پزشکی در ایران|تاریخ پزشکی ایران]]،'' برزویه را‌‌را همان [[بزرگمهر]] طبیب، وزیر [[خسرو انوشیروان|انوشیروان]] می‌داند و می‌گوید: فرمول برخی از دارو‌هاداروها که در کتاب ''تریاق'' [[سراپیون]] آمده است،آمده‌است، مربوط به اوست. از جمل‍ۀجمل‍هٔ این داروها،داروها، قرص برزویه (پیلوله برزویتیس ساپی نیتیس: pillulae barzuiatis sapinitis) است که در ترجم‍ۀترجم‍هٔ لاتینی کتاب فوق وجود دارد.
به گفت‍ۀگفت‍هٔ الگود، رازی نیز از بزرگمهر یا برزویه اطلاع داشته و در ''[[الحاوی]]'' از آن‌ها نام برده.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=نکته‌هایی از پزشکی در شاهنام‍ه فردوسی|نشانی=http://www.mazdaknameh.ir/Publish/PublishID/ArticleId/256|وبگاه=www.mazdaknameh.ir|بازبینی=2019-05-15|نویسنده=|کد زبان=fa|تاریخ=}}</ref>
از کارهای دیگر برزویه پزشک، برگرداندن نسکی به نام [[پنجه تنتره]] از [[سانسکریت]] به [[زبان پهلوی]] است. کتاب دیگری به نام حکمت هندی، که در سال ۱۰۷۰ میلادی (۴۶۲ هجری قمری) بدست [[شمعون انتاکی]] از [[تازی]] به [[زبان یونانی|یونانی]] برگردانده شد را هم از برزویه می‌دانند.
