کیومرث صابری فومنی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۴۵:
'''کیومرث صابریِ فومنی''' (۷ شهریور ۱۳۲۰<ref name=Hamshahri>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.hamshahrionline.ir/details/28053 |عنوان= زندگینامه: کیومرث صابری فومنی (گل آقا) (۱۳۲۰–۱۳۸۳) | ناشر =همشهری |تاریخ =جمعه 12 مرداد 1386 - 11:24:49 |تاریخ بازبینی=}}</ref> -۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۳ خورشیدی)، ناموَر به '''گُل‌آقا'''، پایه‌گذارِ [[مؤسسه گل آقا|مؤسسهٔ گُل‌آقا]]، [[نویسنده]]، [[طنز]]نویس و [[معلم]] [[ایران]]ی بود.
 
او با کارِ خود، میزان تحملِ مسئولان حکومتیِ ایرانِ پس از [[انقلاب ۱۳۵۷ ایران|انقلاب]] را تا حدّی بالا برد؛برد، به‌گونه‌ای که اگر طنزِ او فقط گزنده بود تا این اندازه تأثیرگذار نمی‌بود.<ref name="golagha">[http://www.golaghaweekly.com/saberi/pages/data_show_by_id_memo.asp?input_id=3 قلم گل آقا دیگر نمی‌نویسد] روزنامه مردم سالاری 12/2/1383</ref>
 
== تولد ==
خط ۵۶:
صابری پس از انقلاب در [[دولت موقت]] مهندس [[مهدی بازرگان]] به عنوان مدیر کل بازرگانی وزارت آموزش و پرورش مشغول به کار شد و با تشکیل اولین دولت، به عنوان مشاور فرهنگی نخست‌وزیر [[محمد علی رجایی]] به کار مشغول شد.{{نیازمند منبع}}
 
وی در سال ۱۳۶۲، در حالی که شانس به دست آوردن پست وزارت را نیز داشت {{مدرک}}، ناگهان از همهٔ مسئولیت‌های دولتی خود کناره گرفت و پس از مدتی، از روز ۲۳ دی سال ۱۳۶۳ شروع به نوشتن یادداشت‌های روزانهٔ [[طنز]] با نام مستعار «گل آقاگل‌آقا» و تحت عنوان «[[دو کلمه حرف حساب]]» با محتوای انتقاد از دستگاه‌های دولتی و مشکلات موجود جامعه در صفحهٔ سوم [[اطلاعات (روزنامه)|روزنامه اطلاعات]] کرد، که نقطه عطفی در طنزنویسی ایران و احیاگر [[طنز]] مطبوعاتی بعد از انقلاب بود. {{نیازمند منبع}}
 
یادداشت‌های «دو کلمه حرف حساب» به خاطر شرایط سال ۱۳۶۳ که متأثر از جنگ و بحث‌های ایدئولوژیک و خشونت بود توانست با زبان طنز نوین خود و بهره گرفتن از شخصیت‌های خیالی نظیر «شاغلام»، «غضنفر»، «ممصادق»، و «کمینه عیال ممصادق»، تحولی در جامعه ایجاد سازد که با توجه به جو محدود آن سال‌ها، این کار فقط از گل آقاگل‌آقا برمی‌آمد{{جانبدارانه}}.
 
== هفته‌نامهٔ گل آقاگل‌آقا ==
پس از گذشت شش سال از نوشتن یادداشت‌های دو کلمه حرف حساب، صابری تصمیم گرفت که اولین هفته‌نامهٔ طنز پس از انقلاب را منتشر سازد. وی با هدف تیراژ صد هزار نسخه، در ۱ آبان سال ۱۳۶۹ اولین نسخهٔ هفته‌نامهٔ گل آقاگل‌آقا را به قیمت ۱۵ [[تومان]] منتشر کرد که با نایاب شدن نسخه‌های اولیه مجبور به تجدید چاپ شد. {{نیازمند منبع}}
از همکاران او در روزهای نخست می‌توان از [[مرتضی فرجیان]]، [[مرتضی ناطقیان (معتضدی)]]، [[سید ابراهیم نبوی]]، [[محمدرفیع ضیایی]]، [[احمد عربانی]]، [[ناصر پاک‌شیر]]، [[نیک‌آهنگ کوثر]]، [[منوچهر احترامی]]، [[ابوالفضل زرویی نصرآباد]]، [[رضا رفیع (طنزپرداز)|رضا رفیع]] و [[بزرگمهر حسین‌پور]] نام برد.{{سخ}}هفته‌نامه «گل‌آقا» به مدیریت کیومرث صابری فومنی سرآمد نشریاتی بود که طی دهه‌های ۷۰ و ۸۰ با زبان طنز و کاریکاتور به نقد فضای سیاسی و اجتماعی کشور می‌پرداخت. این نشریه پرطرفدار که با شعار: {{شعر|نستعلیق}}{{ب|یک دهان دارم دوتا دندانِ لق|می‌زنم تا زنده هستم حرفِ حق}}{{پایان شعر}} منتشر می‌شد، مدیران دولت‌های هاشمی رفسنجانی [و در این اواخر دولت خاتمی] را به عنوان سوژه‌هایی همیشگی در طنزهای تصویری روی جلدش مد نظر داشت. طنزهایی که با زبانی ساده، نقدهایی جدی را به سیاست‌های داخلی و خارجی دولت مطرح می‌کرد، آنچنان که به دل نقدشونده هم می‌نشست.<ref name="fararu">[http://fararu.com/fa/news/128183/دولت-هاشمی-به-روایت-20کاریکاتور-گل‌آقا دولت هاشمی به روایت 20کاریکاتور گل‌آقا] وبسایت خبری تحلیلی فرارو</ref>
 
فعالیت‌های گل آقاگل‌آقا منحصر به هفته‌نامه باقی نماند. ماهنامهٔ گل آقا،گل‌آقا، سالنامهٔ گل آقا،گل‌آقا، هفته‌نامهٔ «بچه‌ها… گل آقاگل‌آقا» ، انتشارات گل آقاگل‌آقا برای انتشار کتب طنز و [[کاریکاتور]]، و سرانجام [[خانه طنز ایران|خانهٔ طنز ایران]] جهت پرورش طنز نویسانطنزنویسان جوان، از دیگر فعالیت‌های کیومرث صابری بود. {{نیازمند منبع}}
 
== پایان کار هفته‌نامه ==
در ۲ آبان سال ۱۳۸۱، و در دوازدهمین سالگرد انتشار هفته‌نامهٔ گل آقا،گل‌آقا، هم‌زمان با چاپ ۵۴۸مین شماره، گل آقاگل‌آقا تصمیم به تعطیلی هفته‌نامه به دلایلی نامعلوم گرفت، و با چاپ سرمقالهٔ شماره ۵۴۸، که این بار در آن نه شاغلام و غضنفری بود و نه گل آقایی،گل‌آقایی، با نام صابری از تصمیم خود برای پایان کار هفته‌نامه خبر داد.گل آقاگل‌آقا به دلیل چاپ نشریه اینشریه‌ای درست در مورد بی کاریبیکاری بسته شد.
 
== مؤسسهٔ گل آقاگل‌آقا ==
از موسسات بنیانگذاری شده توسط صابری است که با نشر هفته نامهٔ [[بچه‌ها گل آقا|بچه‌ها گل‌آقا]] ماهنامه و سالنامه گل آقاگل‌آقا و نشر کتبی دربارهٔ طنز به کار خود ادامه می‌داد. در تاریخ ۳ دی ۱۳۸۷ دختر آقای صابری، پوپک صابری فومنی، مدیر مسئول هفته‌نامه گل‌آقا اعلام کرد که این هفته‌نامه تا اطلاع ثانوی دیگر منتشر نخواهد شد و مؤسسه نیمه تعطیلنیمه‌تعطیل است. فعالیت‌های مؤسسه گل آقاگل‌آقا محدود به تولید [[انیمیشن]] و همچنین به‌روزرسانی وبگاه گل‌آقا می‌باشد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=نگاهی به زندگی «گل آقا»/ می‌باشدصابری فومنی معلمی طنزپرداز|نشانی=http://www.mefda.ir/news/49754/نگاهی-به-زندگی-گل-آقا-صابری-فومنی-معلمی-طنزپرداز|وبگاه=معاونت {{نیازمندفرهنگی و دانشجویی وزارت بهداشت|تاریخ=2018-03-30|بازبینی=2019-05-15|کد منبعزبان=fa}}</ref>
 
== مرگ ==
کیومرث صابری فومنی پس از دوره‌ای از تحمل بیماری [[سرطان خون]]، در صبح ۱۱ اردیبهشت سال ۱۳۸۳ در [[بیمارستان مهر تهران]] درگذشت. در حالی که به اصرار خودش جز سه چهار نفر، کسی از بیماری‌اش خبر نداشت. گفته می شودمی‌شود به این دلیل که «دلی آزرده نشود و خاطری اندوهگین نگردد».
 
== میراث ادبی ==
خط ۷۹:
 
== فیلم مستند ==
عاطفه تلقانی با تولید مستند ''راز گل آقاگل‌آقا'' طی سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۲ به واکاوی زندگی حرفه‌ای کیومرث صابری فومنی پرداخت. در این فیلم مستند یکی از اشعار رضا رفیع آخرین سردبیر مجله گل آقاگل‌آقا که در سوگ وی سروده بود، به ترانه درآمده‌است. خانواده صابری و نیز مؤسسه گل‌آقا به ساخت این مستند اعتراض کردند.<ref>https://www.tasnimnews.com/fa/news/1392/02/01/44792/توضیحات-کارگردان-راز-گل-آقا-در-مورد-حواشی-ساخت-این-مستند</ref> پوپک فرزند صابری نیز این مستند را «جناحی» دانست و گفت: «این مستند معرف گل‌آقا که نیست هیچ، راز گل‌آقا که قطعاً نیست. آقای صابری طنزنویس سیاسی بود و نمی‌توان این دو را از هم تفکیک کرد که بگوییم طنزنویس بود و سیاسی نبود. این دو مسئله در تمام سال‌های انتشار گل‌آقا با هم گره خورده بود و اکنون نمی‌توان اینها را از هم جدا کرد یا تکه‌ای از آن را که مدنظرمان است جدا و نمایان کنیم. نمی‌توانیم پیشینه آقای صابری را برش بزنیم و آن بخشی را که نیاز داریم بگذاریم و بقیه‌اش را رها کنیم.<ref>http://iranefardanews.com/2018/05/پوپك-صابري-فومني-اين؛-راز-گل-آقا-نيست/</ref>» همچنین برای نوروز سال ۱۳۹۳ مستندی با نام «پرونده سازی» توسط عاطفه تلقانی ساخته شد که این مستند دیدگاه وزرای وقت را که روزگاری شخصیت‌های کاریکاتورهای مجله گل آقاگل‌آقا بودند، به تصویر کشیده‌است. {{نیازمند منبع}}
 
== پانویس ==
خط ۸۵:
 
== پیوند به بیرون ==
* [http://www.golagha.ir/ وبگاه رسمی مؤسسه گل آقاگل‌آقا]
* [http://saberi.golagha.ir/ وبگاه رسمی کیومرث صابری]