محمداسماعیل رضوانی: تفاوت میان نسخه‌ها

رضوانی ستونی محکم برای رشته تاریخ ایران محسوب می‌شود و بدین سبب پدر علم تاریخ معاصر ایران نام گرفت.<ref>{{مدرکیادکرد وب|نشانی=https://www.yjc.ir/fa/news/4181942/%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D8%B1%D8%B6%D9%88%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%BE%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D9%84%D9%85-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE-%D9%85%D8%B9%D8%A7%D8%B5%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86|وبگاه=باشگاه خبرنگاران جوان|بازبینی=2019-05-15|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|عنوان=دکتر رضوانی؛ پدر علم تاریخ معاصر ایران}}</ref> از وی همچنین به عنوان پدر تاریخ مطبوعات ایران نام برده می‌شود.<ref name="کتابخانه ملی">[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=58007&pageStatus=0 مرد تاریخ مطبوعات به تاریخ پیوست، کتابخانه ملی ایران]</ref>

وی در خانواده‌ای روحانی دیده به جهان گشود. اجداد پدری وی، عبارت بودند از شیخ جعفر، آخوند [[ملا محمد علی خراشادی]]،خراشادی، آخوند ملا اسماعیل و سرکار آقا (از علمای منطقه خراسان در عهد [[صفویه]])، نسل اندر نسل در امور دینی و علمی منطقه [[قهستان]] از سرآمدان روزگار بودند. مادرش فاطمه نام داشت و جد مادریش ملا حسن یزدی بود.

استاد در تهران ضمن ارتقاء سطح علمی و ادامه تحصیل، در دبیرستان فرخی تدریس می‌نمود که با اخذ درجه دکتری، در [[دانشکده ادبیات دانشگاه تهران]]، [[تربیت معلم]]، [[دانشگاه شهید بهشتی]]، [[دانشگاه الزهرا]]، [[تربیت مدرس]] و [[بنیاد فرهنگ]] و [[دانشگاه آزاداسلامیآزاد اسلامی]] ساعاتی را به تدریس مشغول بود.

دکتر رضوانی پس از اخذ مدرک دیپلم در سال ۱۳۲۲ به خدمت وزارت فرهنگ در آمد و مدیر دبستان زادگاه خویش شد. وی در خلال سالها تحقیق و تدریس، چند صباحی نیز به کارهای اجرایی پرداخت، از جمله مدت سه سال رئیس بازرسی تعلیمات متوسطه تهران و معاون بازرسی فرهنگ استان تهران و نیز مسئول برگزاری امتحانات نهایی دبیرستان‌های استان مرکزی شد. وی همچنین مدت دو سال به اداره دبیرخانه [[دانشگاه شهید بهشتی]] ([[دانشگاه ملی ایران]]) پرداخت و مدت سه سال نیز در سمت معاونت آموزشی [[دانشکده ادبیات]] و علوم انسانی دانشگاه تهران|دانشکده ادبیات دانشگاه تهران]] مشغول به کار شد.

استاد رضوانی فعالیتهایفعالیت‌های اجرایی را به این انگیزه پذیرفت که معتقد بود هر استاد یا هر تحقیقی باید چند صباحی با پذیرفتن مسئولیتهایمسئولیت‌های اجرایی، با جامعه و رازهای درون آن و بند و بستهای و پیوندها و نیرنگهایی که در جامعه در جریان است آشنا شود، در آن صورت است که در تحقیقات علمی و کرسی تدریس، فکری بارزتر و اندیشه‌های روشنتر و وجودی مفیدتری خواهد داشت. او معتقد بود دنیای کتاب با دنیای واقعی که جامعه در آن در تکاپو است، متفاوت است و محقق باید با هر دو دنیا عمیقاً آشنا شود.