طبیعتگرایی (فلسفه): تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Freshman404 (بحث | مشارکتها) جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند کشیش به متن |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۱:
{{ویکیسازی}}
'''طبیعتگرائی''' یا '''ناتورالیسم''' {{انگلیسی|Naturalism}} معمولاً در اشاره به این باور فلسفی بکار میرود که تنها قوانین و نیروهای طبیعت (نه قوانین و نیروهای فرا طبیعی) در جهان فعالند و چیزی فراتر از جهان طبیعی نیست. پیروان این اندیشه را ناتورالیست یا طبیعتگرا و خودش را ناتورالیسم یا طبیعتگرایی گویند. اینان بر آنند که قوانین طبیعی است که بر ساختار و رفتار عالم طبیعی حاکم است و کائنات مخلوق صرف همین قوانین است و آماج دانش کشف و انتشار بسامان قوانین طبیعی است. توجه داشته باشید که طبیعتگرا در عین حال به کسانی که در گیر
فیلسوف '''پاول کورتس''' میگوید بهترین راه شرح طبیعت کارگیری اصول مادی، از جمله جرم و دیگر خواص فیزیکی و شیمیائی پذیرفته شده [[جامعه علمی]] است. افزون بر این، این معنا از طبیعتگرایی بر این است که روح، شبح و خدایان واقعیت نداشته طبیعت را هدفی نیست. معمولاً این معنای طبیعتگرایی را [[طبیعتگرایی متافیزیکی]] یا فلسفی مینامند.
خدا باوران مخالف این اندیشهاند که هرچه هست طبیعت است و دیگر هیچ. به ایزد یا خدایانی که طبیعت را آفریدهاند باور دارند. در یزدانشناسی اینان نیز جای دارند و آنها را معلول علتهای ثانوی میدانند. در [[سده بیستم]] دبلیو وی کواین و جورج سانتی انا همراه فیلسوفانی دیگر چنین استدلال میکردند که موفقیت طبیعتگرایی در علم بدین معناست که روشهای علمی باید در فلسفه نیز کار گرفته شود. از این دیدگاه علم و فلسفه تشکیل یک پیوستار میدهند.
خط ۳۶:
=== رابرت تی. پناک ===
رابرت پناک معتقد است عوامل و
این دست طبیعتگرایی هیچ چیز از وجود و نبود امر فراطبیعی که طبق این تعریف ورای آزمون طبیعی قرار میگیرد نمیگوید. دیگر [[فیلسوفان علم]] بر آنند برخی توضیحات فراطبیعی میتواند در اصل سنجش پذیر باشند اما با توجه با نتایج گذشته چنان نا محتملند که نباید منابع را صرف اکتشاف شان کرد. به هر روی رد اصول فراطبیعی تنها مسئلهای مربوط به عمل است و از همین رو میشود همزمان طبیعتگرایی روشمند و [[هستی شناسی]] معتقد به فرا طبیعت (مابعد الطبیعه) بود. مثالش اینکه گرچه عالمان طبیعتگرا در تلاش علمی خویش از طبیعتگرایی روشمند پیروی میکنند همزمان میتوانند خدا باور باشند (هستیشناسی معتقد به وجود امر فراطبیعی)، یا میتوانند طبیعت گرایانی متافیزیکی و از این طریق ملحد باشند. این موضع منکر دانش برخاسته از آنچه در گذشته فراطبیعی شمرده میشد نمیشود هر چند میگویند گر بتوان چنین پدیدهای را به شکلی طبیعت گرایانه آزمود و روشن ساخت، طبق تعریف دیگر از مقوله فراطبیعی شمرده نمیشود.
خط ۴۶:
=== دبلیو وی. کواین ===
دبلیو وی. کواین طبیعتگرایی را این موضع تعریف میکند که هیچ دادگاه عالی جز خود علوم طبیعی برای داوری در مورد حقیقت وجود ندارد. هیچ روشی بهتر از روش علمی برای داوری دربارهٔ دعاوی علم نیست و نیازی به «فلسفه اولی»، از جنس متافیزیک یا معرفتشناسی(انتزاعی) که بتواند پشت سر علم ایستاده به توجیه علم و روش علمیپردازد نیست و هیچ وجهی هم ندارد.
بنا
=== کارل پوپر ===
کارل پوپر طبیعی گرائی را با نظریه استنتاج علمی برابر گرفت و بخاطر ایراداتی که به استنتاج داشت رد کرد (نک. اشکال استنتاج)، با این همه سودمندیش را به عنوان ابزار حدس و گمان پذیرفت.
[[روش طبیعت]] گرایانه (که گاه «نظریه استنتاجی دانش» نامیده میشود)
پوپر میگفت علم میبایست به جای اینکار روشی مبتنی بر امکان نشان دادن
== منابع ==
|