راست میانه: تفاوت میان نسخه‌ها

مشوق چشم‌گیر ''راست میانه''، به ویژه در بریتانیا، [[محافظه‌کاری]] سنتیِ نویسنده، سیاست‌مدار و سخنور ایرلندی [[ادموند بورک]] بود.<ref>{{citation | last = Eatwell | first = Roger | author-link = Roger Eatwell | contribution = The nature of the Right: the right as a variety of styles of thought | editor-last1 = Eatwell | editor-first1 = Roger | editor-last2 = O'Sullivan | editor-first2 = Noël | editor-link = Roger Eatwell | title = The nature of the right: American and European politics and political thought since 1789 | page = 66 | publisher = Twayne Publishers | location = Boston | year = 1990 | series = Themes in right-wing ideology and politics series | isbn = 978-0-86187-934-2 | quote = Burke has been seen as the father of modern British conservatism, which serves as the best example of the moderate right tradition.}}</ref> محافظه‌کاری سنتی برک ​​بیش از محافظه‌کاری اروپایی [[ژوزف دو مستر]] فرانسوی میانه‌گرا بود. ژوزف دومیستر، پس از تجربهٔ [[انقلاب فرانسه]] وضع موجود بلافاصله قبل از انقلاب را به طوربه‌طور کامل (بر خلاف برک) به عنوان یک وضعیت ضد انقلابی و [[ارتجاع (علوم سیاسی)|ارتجاعی]] محکوم کرد که می‌کوشیدند همه جامعهٔ مدرن را منفصل و آن را به سوی یک جامعهٔ به شدت مبتنی بر مذهب بازگشت دهند.<ref>{{citation | last1 = Adams | first1 = Bert | last2 = Sydie | first2 = R.A. | contribution = Section I The origins of sociological theory: the philosophical precursors of sociology | editor-last1 = Adams | editor-first1 = Bert | editor-last2 = Sydie | editor-first2 = R.A. | title = Sociological theory | pages = 25–26 | publisher = Pine Forge Press | location = Thousand Oaks, California | year = 2001 | isbn = 978-0-7619-8557-0 | ref = harv | postscript = .}}</ref> در حالی که برک انقلاب فرانسه را محکوم کرد، او از [[انقلاب آمریکا]] که او آن را یک انقلاب محافظه‌کاری می‌دید حمایت کرده بود.<ref name="David">{{citation | last = Bridge | first = Carl | author-link = Carl Bridge | contribution = Burke and the conservative tradition | editor-last1 = Close | editor-first1 = David H. | editor-last2 = Bridge | editor-first2 = Carl | editor-link2 = Carl Bridge | title = Revolution: a history of the idea | page = 81 | publisher = [[Croom Helm Ltd.]] | location = London | year = 1985 | isbn = 978-0-7099-3420-2 | ref = harv | postscript = .}}</ref> برک ادعا کرد که آمریکایی‌ها به همان دلیل دست به انقلاب زدند که انگلیسی‌ها در طول [[انقلاب شکوهمند]] انقلاب کرده‌بودند، که در هر دو مورد یک پادشاه از مرزهای وظایف خود تجاوز کرده بود.<ref name="David"/> برک ادعا کرد که انقلاب آمریکا انقلابی موجه است؛ زیرا [[جرج سوم (پادشاهی متحده)|جرج سوم]] از حقوق عرفی خود با تحمیل مالیات بر مستعمره نشینان آمریکایی بدون رضایت آنهاآن‌ها تجاوز کرده بود.<ref name="David"/> برک با انقلاب فرانسه مخالف بود به این دلیل که او مخالف مرام ضد سنتی آن و نیز استفاده از ایده‌های انتزاعی، مانند [[اعلامیه حقوق انسان و شهروند]] و [[مساوات‌خواهی]] جهانی آنان که برک با سرزنش آن ادعا می‌کند که آن انقلاب به طوربه‌طور مؤثر تأیید کرده که «آرایش‌گران» می‌توانند کار سیاستمداران را انجام دهند.<ref name="David"/>

در بریتانیا، جنبش محافظه‌کاری سنتی را حزب محافظه‌کار بریتانیا نمایندگی می‌کرد.<ref name="IanAdams"/> [[نخست‌وزیر بریتانیا|نخست‌وزیر]] محافظه‌کار بریتانیا [[بنجامین دیزرائیلی]] با توجه به مسائل اجتماعی ناشی از نبودِ کمک از سوی اقتصاد بازار آزاد برای طبقه کارگر، با راه‌اندازی [[ملت یک‌پارچه محافظه‌کار]] ادعا داشت که این عدم کمک برای طبقات پایین جامعهٔ بریتانیا را به دو ملت - غنی و فقیر تقسیم کرده بود و این تأثیر و نتیجهٔ تشکیل شرکت‌های خصوصی بی‌بند و بار بوده، و ادعا کرد که او در پی درهم‌شکتن آن وضعیت بود.<ref name="IanAdams_a">{{cite book | last = Adams | first = Ian | title = Political ideology today | page = 59 | publisher = Manchester University Press | location = Manchester New York | year = 2001 | edition = 2nd | isbn = 978-0-7190-6020-5}}</ref> دیزرائیلی گفت که او از یک کشور متحد انگلستان حمایت کرده چه در حالی که نمایندگی طبقهٔ بالا یا دیگران در سطح پایین‌تر را داشته استداشته‌است.<ref name="IanAdams"/> دیزرائیلی دیدگاه خصمانه‌ای نسبت به تجارت آزاد داشت و [[قیم مآبی|پدرسالاری]] اشرافی و همچنین ترویج [[امپریالیسم]] مورد نظر او بود.<ref name="IanAdams"/> با این حال، با احیای جنبش سوسیالیستی در بریتانیا با ظهور حزب کارگر، و با اضمحلال حزب لیبرال، حزب محافظه‌کار در مسیر تبدیل شدن به مدافع جامعهٔ سرمایه‌داری و مبارز علیه سوسیالیسم قرار گرفت، در حالی که حمایت از سرمایه‌داری در در قالب اصول محافظه‌کاری سنتی ارائه و تبلیغ می‌شد.<ref name="IanAdams"/>