بیشتر از یک چهارم رمان به تقریر نکات اخلاقی یا نمایش اطلاعات جامع هوگو اختصاص دارد، اما هیچ‌یک از پیرنگ‌ها یا زیرپیرنگ‌ها را جلو نمی‌برد. کاری که هوگو در رمان‌های دیگر خود مانند [[گوژپشت نتردام]] و [[رنجبران دریا]] انجام داده‌است. یک زندگینامه نویسزندگی‌نامه‌نویس ذکر می‌کند که «از انحرافات از نبوغ می‌توان به راحتی گذشت».<ref>A. F. Davidson, Victor Hugo His Life And Work (J.B. Lippincott, 1929), Kindle Location 4026, 4189</ref> موضوعاتی که هوگو دربارهٔ آن‌ها صحبت می‌کند مناسک مذهبی صومعه، ساختمان فاضلاب شهری پاریس، [[زبان مخفی]] (آرگو)، و خیابان‌های پاریس است. در یکی از فصول دربارهٔ صومعه هوگو از تیتر «پرانتز» استفاده می‌کند تا به خواننده هشدار دهد که این فصل ربطی به خط اصلی داستان ندارد.<ref>Victor Brombert, "Les Misérables: Salvation from Below," in Harold Bloom, ed. , Modern Critical Views: Victor Hugo (Chelsea House, 1988), 195</ref> او همچنین ۱۹ فصل را به [[نبرد واترلو|واترلو]]، جایی که در ۱۸۶۱ مشاهده کرده و رمان را در آنجا به اتمام رسانده، اختصاص داده‌است. در ابتدای بخش دوم با برخی موضوعات متفاوت مواجه می‌شویم به‌طوری‌که گویی شروع یک کار متفاوت است. یک منتقد این نوع کار را «درواز روحانی» رمان می‌نامد، به این عنوان که رویارویی تناردیه و کلنل پون مرسی «شانس ترکیب و ضرورت» را نشان می‌دهد، که مواجههٔ خیر و شر داستان است.<ref>Brombert, "Salvation from Below," 195-7</ref>
