حسن رشدیه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Moosavi9871 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایشگر دیداری
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۸۳:
هنگام بازگشت [[ناصرالدین شاه]] از سفر فرنگ، رشدیه طرح‌های آموزشی خود را ارائه کرد و شاه او را مأمور کرد که به [[ایران]] آمده و همین سبک را در شهرهای ایران راه‌اندازی کند.
 
او پدر [[شهناز آزاد]] بود.<ref name="karnama">{{یادکرد|کتاب=کارنمای زنان کارای ایران (از دیروز تا امروز)|نویسنده = [[پوران فرخزاد|فرخ‌زاد، پوران]]|ناشر =[[نشر قطره]]|شهر=[[تهران]]|صفحه=ص. ۳۵|سال=۱۳۸۱|شابک=964-341-116-8}}</ref> یک محله اعیان نشیناعیان‌نشین در شمال شرق تبریز در جنب بلوار باغمیشه به افتخار وی، [[شهرک رشدیه]] نام‌گذاری شده‌است.
 
{{شعر}}
خط ۱۷۳:
هنگامی که [[علی امین‌الدوله]] به عنوان والی آذربایجان، انتخاب شد، رشدیه را به تبریز دعوت کرد و دربارهٔ مدارس جدید با او صحبت کرد. او دبستان باشکوهی را در محلهٔ [[ششگلان]] [[تبریز]] ساخت که هشتمین مدرسهٔ او بود. به سبب حمایت‌های امین الدوله، مخالفین کاری از پیش نبردند اما بعد از رفتن رشدیه به تهران، مدرسه به خاطر وضعیت مالی، منحل شد. «.. اما هیچ‌کدام از معلمین آن بیکار ننشستند و هر کدام در گوشه‌ای به تعلیم و تربیت مشغول شدند…»
 
وقتی امین الدوله در سال ۱۲۷۶ به [[تهران]] آمد، میرزاحسن خان رشدیه نیز به پشتوانه او به [[تهران]] آمده و مدارسی را به نام مدارس رشدیه در [[تهران]] بنیانگذاریبنیان‌گذاری کرد. اما بعد از عزل امین الدوله و قدرت یافتن [[میرزاعلی‌اصغر اتابک]] مشکلات زیادی را متحمل شد. بزرگان و اعیان از ترس اینکه مبادا به مخالفت با اتابک متهم شوند فرزندان خود را از مدرسه بیرون آوردند و مدرسه تعطیل شد.
 
بعدها شایعه شد که رشدیه ضد امام زمان و اهل بیت است و اخیراً «[[بابیه|بابی]]» شده‌است. پس از آن رشدیه به قم رفت و تا آخر عمر در این شهر سکونت داشت. در همان سال ورود مدرسه‌ای تأسیس کرد و در آن به تدریس مشغول شد.
خط ۲۲۷:
* [http://www.iran-newspaper.com/1384/840414/html/special1.htm به بهانه صد و پنجاه و چهارمین سالروز تولد میرزا حسن رشدیه بنیانگذار آموزش نوین]
* رشدیه، شمس الدین: سوانح عمر، تاریخ ایران، ۱۳۶۲.
* رشدیه، فخرالدین: زندگینامهزندگی‌نامه پیر معارف، هیرمند، ۱۳۷۰.
* بامداد، مهدی: تاریخ رجال ایران، ج ۱، چاپ، ۱۳۴۷.
* [[ماهنامهٔ حافظ]]، شمارهٔ ۱۱، بهمن ۱۳۸۳.