ترکیب بردو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۳:
 
== تاریخچه کشف ترکیب بردو ==
سال‌ها قبل از اینکه بیماری سفیدک داخلی در اروپا زنگ خطر را برای کشاورزان به صدا درآورد، کشاورزان در تاکستان‌های فرانسه برای جلوگیری از آسیب دیدن انگورها توسط رهگذران در مسیرهای اصلی و فرعی اطراف تاکستان‌ها، چند هفته قبل از رسیدن انگورها مخلوطی از هیدروکسید کلسیم و سولفات مس به روی آنهاآن‌ها می‌پاشیدند که رهگذران دیگر تمایلی به ناخنک زدن به محصولات تلخ و گس پیدا نکنند.
 
سال ۱۸۷۸ میلادی قارچ مولد سفیدک داخلی Plasmopara viticola در مدت کوتاهی خسارات زیادی به کشاورزان اروپایی زد.<ref name="apsnet.org">[http://www.apsnet.org/apsstore/shopapspress/Pages/40047.aspx "The Discovery of Bordeaux Mixture Mixture"]</ref>
خط ۹:
بیماری در شرایط مساعد در یک فصل تمامی تاکستان‌ها را آلوده می‌کرد. در آن ایام تنها [[قارچ کش]] مرسوم گوگرد بود که اثری روی بیماری نداشت.
 
در سال ۱۸۸۱ استاد گیاه‌شناسی [[دانشکده علوم]] شهر بردو فرانسه به نام میلارد Millardet که می‌دانست تاکستان‌های منطقه شدیداً به بیماری سفیدک داخلی آلوده شده و برگ‌های آنهاآن‌ها ریخته‌است، متوجه شد برخی ردیف‌های کنار جاده به بیماری آلوده نشده‌اند. روی برگ‌ها با ماده آبی رنگی پوشیده شده بود که معلوم شد این ماده رنگی، ترکیب مسی ای است که برای ممانعت از دزدی پاشیده شده‌است.
 
دو سال بعد پروفسور میلاردت موفق به کشف خاصیت قارچ کشی فلز مس برای کنترل سفیدک داخلی در تاکستان‌ها گردید. ترکیب قارچ کشی که پروفسور میلاردت کشف کرد، سولفات مس و هیدروکسید کلسیم بود که با توجه به محل کشف، ترکیب بردو نامیده شد و تا امروز استفاده از آن ادامه دارد.<ref name="apsnet.org" />
خط ۲۷:
 
=== ماندگاری پس از بارش ===
به دلیل دانه بندی بسیار ریز، چسبندگی بالا و تثبیت شدن بصورتبه صورت کمپلکس روی بافت گیاه حتی پس از بارش‌های طولانی نیز یون‌های مس روی گیاه [[باقی مانده]] و نسبت به سایر سموم مسی ماندگاری طولانی تری روی گیاه دارد.<ref>[http://www.abc.net.au/gardening/stories/s1631445.htm]</ref>
 
=== سمیت ===