گفتاردرمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

# بصورتبه صورت کلی هر اختلالی که در دوران کودکی یا بزرگسالی بر درک یا بیان گفتار ویا کیفیت صدا یا عمل بلع تأثیر منفی بگذارد

کودکانی که در زمان تولد کامل به دنیا نمی آیندنمی‌آیند و بدلایلی نوزادان بصورتبه صورت نارس است و هچنین آنهاییآن‌هایی که در زمان تولد نارس بوده اندبوده‌اند. سکته مغزی می تواندمی‌تواند افرار را دچار عدم تکلم کند که برای این دسته از افرارد نیز گفتار درمانی توصیه می شودمی‌شود .

بعد از دو مورد قبلی که نیاز به گفتاردرمانی داشتند یک گروه دیگر که طیف سنی معمولامعمولاً کودکانی دچار تأخیر در شروع گفتار، اشکال در تلفظ اصوات گفتاری، لکنت زبان، اشکال در درک کلام، اختلال در صدا ،صدا، اختلال در بلع و کم شنوایی یا ناشنوایی دارند و همچنین زمانی که عدم برقراری ارتباط کلامی یا غیر کلامی از سوی کودک را شاهد هستیم.

گفتار درمانی در بین کودکانی با مشکلات [[ADHD]] ، [[اختلال یادگیری]] ، اوتیسم، فلج مغزی و سایر آسیب هایآسیب‌های مغزی هستند

گفتار درمانگران همچنین به درمان کودکانی می‌پردازند که در فراگیری زبان مادری یا استفاده درست از گفتار دچار مشکل هستند و نیز بزرگسالانی که به دلایلی، توانایی گفتاری خود را از دست داده‌اند یا دچار لکنت زبان هستند , به درمان آن هاآن‌ها می پردازند.