یوهان کرایف: تفاوت میان نسخه‌ها

در فصل ۱۹۷۰–۱۹۶۹ برای دومین بار فاتح هردو جام باشگاهی هلند شد. در فصل بعد برای اولین بار به شدت مصدوم شد. پس از انجام یک عمل جراحی در دیدار مقابل آیندهوون در ۳۰ اکتبر ۱۹۷۰ به میدان بازگشت. در این بازی برای اولین مرتبه، شماره ۱۴ اسطوره‌ای را به تن کرد، چراکه هم‌تیمی‌اش، گریهم‌تیمی‌اش،‌گری مورن پیراهن شماره ۹ کرایف را تصاحب کرد. از این زمان به بعد، در بیشتر بازی‌ها با شماره ۱۴ ظاهر شد و از آن به بعد بود که همه کرایف را با شماره ۱۴ به یاد می‌آورند

در سال ۱۹۷۷ در تصمیمی ناگهانی از بازیهایبازی‌های ملی خداحافظی کرد. دلیل این کار در آن زمان اینطور اعلام شد که نمی‌خواست در جام جهانی کشور کودتا زده آرژانتین که مردم بسیاری قربانی آن شده بودند شرکت کند.

او همچنان و به خصوص در میان طرفداران مسن تر بارسا، یکی از قهرمانان کاتالان است، نه فقط به خاطر موفقیت‌های فوتبالی با بارسا، بلکه به خاطر نجات بخش بودن او برای غرور کاتالانی. در سال ۲۰۰۶ از او به خاطر فعالیت‌ها و افتخار آفرینی اش برای کاتالانهاکاتالان‌ها تقدیر شد و به او مدال Creu de Sant Jordi تعلق گرفت. تنها چیز مهم و ارزشمند برای او فوتبال است، در سال ۲۰۰۳ از خوان لاپورتا برای انتخابات ریاست باشگاه بارسلونا حمایت کرد و سران باشگاه را قانع کرد تا فرانک ریکارد، از شاگردانش را به سمت مربیگری این تیم انتخاب نمایند. ریکارد با تقلیدی کوچک از استاد خود کرایف، بار دیگر بارسا را با قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۰۶، به اوج فوتبال اروپا رساند.