امواج تراهرتز: تفاوت میان نسخه‌ها

از دیدگاه عملی، تابش تراهرتز به دلیل نمایاندن ناحیه‌ای در الکترومغناطیس که فرکانس الکترومغناطیسی ان از دسترسی مستقیم دور مانده و باید توسط خصوصیات جایگزین [[طول موج]] یا [[انرژی]] اندازه‌گیری شو، بسیار مورد توجه است. به دلایلی که گفته شد، تابش تراهرتز ناحیه‌ای را به ما نشان می‌دهد که در ان امکان تولید و سوارسازی ( یا مدولاسیون) سیگنال‌های الکترومغناطیسی همدوس توسط ابزارهای رایج برای تولید امواج رادیویی و ریزموج همدوس، وجود ندارد و بنابراین ابزارهای و روش‌های جدیدی نیاز است. به این ناحیه فرکانسی، [[شکاف تراهرتز]] می گویندمی‌گویند.

تابش تراهرتز بین دو طیف تابشی [[فروسرخ|مادون قرمز]] و [[ریزموج]] قرار می‌گیرد و برخی ویژگی‌های خود را در هر کدام از آن‌ها نشان می‌دهد. مانند مادون تابش قرمز و ریزموج، تابش تراهرتز نیز در خط دید مستقیم حرکت می‌کند و یک تابش غیر یونیزه‌کننده است. مانند تابش ریزموج،تابش تراهرتز می‌تواند در در گسترهٔ وسیع و متفاوتی از مواد غیر فلزی نفوذ کند. این امواج میتوانندمی‌توانند از میان لباس، کاغذ،مقوا، چوب، ساختمان‌های سنگی، پلاستیک‌ها و [[سرامیک|سرامیک ها]] عبور کند. عمق نفوذ آن کمتر از تابش ریزموج خواهد بود.نفوذ تابش تراهرتز در مه و ابرها ناچیز است و نمی‌تواند در آب مایع و فلز نفوذ کند.<ref>[http://cerncourier.com/cws/article/cern/28777 JLab generates high-power terahertz light] Retrieved 12 May 2010.</ref>

همان طور که در شکل می بینیدمی‌بینید [[جو زمین]] یک جاذب قدرتمند برای تابش تراهرتز در نوار جذبی خاصی از بخار آب است، بنابراین گستره تابشی تراهرتز به قدری محدود می‌شود که دیگر نمی‌تواند در ارتباطات راه دور مفید باشد. به هر حال، در فاصله حدود ۱۰ متر این گستره نور ممکن است هنوز اجازه کاربردهای مفید فراوان دیگری در [[سامانه|سامانه های]] تصویربرداری و ساخت پهنای باند بالای [[شبکه بی سیم]] را بدهد. به علاوه، تولید و شناسایی تابش همدوس تراهرتز یک چالش فناوری به حساب می‌آید، اگر امروزه چه منابع تجاری ارزان قیمت در گستره فرکانسی 100–300 GHz موجود است، که شامل [[ژیروترون|ژیروترون ها]]، [[نوسان سازهای پس رفته]] (backward wave oscillator) و [[دیودهای تشدیدی-تونلی]] (resonant-tunneling diode) هستند.