انیو موریکونه: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌شده][نسخهٔ بررسی‌شده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷۶:
:موریکونه همچنین از اعضای کمیسیونی است که در انتخاب نخستین یازده بازیکن [[باشگاه فوتبال آ. اس. رم]]، ملقب به جیالورسی (به معنای قرمزها و زردها)، در سالن مشاهیر باشگاه به همراه هواداران تیم نظر داد و گاهی اوقات به تماشای مسابقات این تیم باشگاهی می‌رفت.<ref name="همراه با سرجو لئونه به استادیوم می‌رفتیم">{{یادکرد|نشانی=http://www.cinemaema.com/module-pagesetter-viewpub-tid-26-pid-7688.html|عنوان=همراه با سرجو لئونه به استادیوم می‌رفتیم |تاریخ بازبینی=۱۵ مهر ۱۳۹۱ |تاریخ=|ناشر=سینمای ما |زبان=| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FVczrqmF | تاریخ بایگانی = ۳۰ مارس ۲۰۱۳}}</ref> وی در این باره می‌گوید: «سابقاً به اتفاق سرجو لئونه به استادیوم می‌رفتیم. در دیلیرویوم دنیال جای پارک می‌گشتیم. شور و شوق هواداران و صف‌های طرفداران… خاطره روشنی از نخستین مسابقه‌ای که به استادیوم رفتم دارم. با پدرم به کمپو تستاچیو رفتیم. خیلی کوچک بودم. در تراس‌های پشت دروازه می‌ایستادیم و من فقط چند یارد با گیدو ماستی فاصله داشتم. بله یادم هست آن روزها او در دروازه می‌ایستاد».<ref name="همراه با سرجو لئونه به استادیوم می‌رفتیم"/>
* اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی [[کوئینتین تارانتینو]] از موریکونه دعوت کرد تا برای فیلم [[بیل را بکش]] (۲۰۰۳) موسیقی بسازد، اما آهنگساز به این دلیل که از او خواسته شده بود تنها برای دو یا سه دقیقه از فیلم موسیقی بنویسد آن کار را نپذیرفت.<ref name="وب‌گاه روزنامه همشهری"/> پس از آن نیز تارانتینو بار دیگر از او برای [[جنگوی آزاد شده]] دعوت به همکاری کرد که در نهایت نارضایتی موریکونه را در پی داشت چرا که بدون توافق با او، برای چگونگی استفاده موسیقی در فیلم تصمیم نهایی گرفته شده بود.<ref>{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=http://www.hollywoodreporter.com/news/italian-composer-morricone-slams-tarantino-428954 |عنوان=Italian Composer Ennio Morricone: I'll Never Work With Tarantino Again |ناشر=Hollywood Reporter |زبان=en||تاریخ=|تاریخ بازبینی=31 March 2013 | پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6FZZO2AYa | تاریخ بایگانی = 2 April 2013}}</ref>
[[پرونده:Yo-Yo Ma Plays Ennio Morricone.jpg|بندانگشتی|راست|200px|آلبوم «یو-یو ما انیو موریکونه می‌نوازد» (۲۰۰۴)]]
* [[ویولنسل]] نواز مشهور [[یو-یو ما]] و انیو موریکونه در سال ۲۰۰۴ آلبومی با نام «یو-یو ما انیو موریکونه می‌نوازد»<ref group="پ">Yo-Yo Ma Plays Ennio Morricone</ref> منتشر کردند که با استقبال روبرو شد. این آلبوم از تاریخ ۱۶ إلی ۲۳ [[ژوئیه]] در [[رم]] با همراهی «ارکستر سمفونیک رم» ضبط شد و پس از انتشار توانست به رتبه سوم [[جدول بیلبورد]] آثار موسیقی کلاسیک دست یابد. این آلبوم ۱۰۵ هفته بر بالای جدول باقی ماند.<ref>{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=https://www.billboard.com/music/yo-yo-ma/chart-history/classical-albums/song/462193 |عنوان=YO-YO MA CHART HISTORY |ناشر=Billboard |زبان=en||تاریخ= |تاریخ بازبینی=27 April 2019 | پیوند بایگانی = | تاریخ بایگانی =}}</ref> موریکونه در این آلبوم قطعاتی از آثار معروفش را برای تکنواز ویولنسل تنظیم نمود. در این اثر موسیقی فیلم‌های ''ماموریت''، ''افسانه ۱۹۰۰''، ''سینما پارادیزو''، ''مالنا''، ''تشریفات محض''، ''روزی روزگاری در آمریکا''، ''روزی روزگاری در غرب''، ''خوب بد زشت''، ''خسارات جنگ''، ''تسخیرناپذیران'' و همچنین موسیقی مجموعه‌های تلویزیونی ''موسی'' و ''مارکو پولو'' به اجرای مجدد در آمد. رهبری ارکستر بر عهده موریکونه و پیانیست آن [[جیلدا بوتا]] بود. قطعات این آلبوم در ۱۶ نوامبر سال ۲۰۰۴ در رم به روی صحنه رفت و از نکات قابل توجه این اجرا رفتار یو-یو ما بود که سعی می‌کرد مانند یک رهبر عمل کند. او با اشاره چشم و حرکاتش تلاش در هماهنگی بهتر میان نوازندگان سازهای زهی که همراه با او ساز می‌زدند داشت. این آلبوم پس از انتشار اولیه مجددا در سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۶ به انتشار مجدد در کشورهای [[اروپا]]، [[آمریکا]]، [[کانادا]]، [[ژاپن]]، [[استرالیا]] و [[نیوزلند]] در آمد.<ref>{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=https://www.discogs.com/Yo-Yo-Ma-Ennio-Morricone-Yo-Yo-Ma-Plays-Ennio-Morricone/release/2024396 |عنوان=Yo-Yo Ma, Ennio Morricone |ناشر=Discogs |زبان=en||تاریخ=|تاریخ بازبینی=27 April 2019 | پیوند بایگانی = | تاریخ بایگانی =}}</ref><ref>{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=https://www.discogs.com/Yo-Yo-Ma-Ennio-Morricone-Yo-Yo-Ma-Plays-Ennio-Morricone/master/211870 |عنوان=Yo-Yo Ma, Ennio Morricone |ناشر=Discogs |زبان=en||تاریخ=|تاریخ بازبینی=27 April 2019 | پیوند بایگانی = | تاریخ بایگانی =}}</ref><ref>{{یادکرد|نویسنده=|نشانی=https://variety.com/2004/music/reviews/yo-yo-ma-plays-ennio-morricone-1200529656 |عنوان=Yo-Yo Ma Plays Ennio Morricone |ناشر=Variety |زبان=en||تاریخ=9 November 2004 |تاریخ بازبینی=27 April 2019 | پیوند بایگانی = | تاریخ بایگانی =}}</ref>
* سال ۲۰۱۱ موریکونه به همراه [[هیلی وستنرا]]، خوانندهٔ کلاسیک و سوپرانوی جوان نیوزیلندی، شروع به ساخت آلبومی به نام «''پارادیزو''» کردند. این آلبوم شامل قطعاتی است که پیش از این توسط موریکونه ساخته شده و توسط هیلی وستنرا بازخوانی شده‌اند. موریکونه دربارهٔ این همکاری گفته‌است «وقتی برای اولین بار صدای «هیلی» را شنیدم بسیار تحت تأثیر قرار گرفته و مجذوب آن شدم. وقتی به من پیشنهاد شد قطعاتی را مجدداً برای «هیلی» تنظیم نمایم خوشحال شدم و از نتیجه کار نیز بسیار خشنودم. می‌خواهم یادآوری کنم که این آلبوم فقط یک تکرار و گلچین ادبی نیست و شامل برخی از ترانه‌هایی می‌شود که برای اولین بار شنیده می‌شوند. امیدوارم که این آلبوم برای بسیاری از شنوندگان خشنودی و برای حرفهٔ خواننده‌اش پیشرفتی به ارمغان بیاورد».<ref>{{یادکرد |نویسنده=|نشانی=http://hayleywestenra.com/2011/07/18/a-message-from-ennio-morricone |عنوان=A MESSAGE FROM ENNIO MORRICONE |ناشر=hayleywestenra |تاریخ=13 April 2016|تاریخ بازبینی=13 April 2016|زبان=en| پیوند بایگانی = | تاریخ بایگانی =}}</ref>