معاویة بن ابی‌سفیان: تفاوت میان نسخه‌ها

معاویه در میان اهل سنت، با این حال مخالفت دو تن از خلفای راشدین با او، [[عمر بن خطاب]] و [[علی بن ابی طالب]] باعث شده‌است علمای اهل تسنن در قائل شدن مرتبهٔ [[عدل (کلام)|عدل]] و رضوان برای او شک کنند. معاویه در [[بیعت رضوان]] حضور نداشته و از «سابقون الأولون» نیست و در غزوه‌ها با پیامبر حضور نداشته‌است. عباسیان نیز با اینکه [[سنی|سنّی]] بودند، همواره در خطبه‌ها معاویه را [[لعن]] می‌کردند.{{مدرک}}

 

 

اما پیروان مذهب شافعی با استناد بر حدیث پیامبر که می‌گوید من کنت مولاه فهذا علیُ مولاه، معاویه را خارج از عدالت می‌دانند.{{مدرک}} البته شافعی مذهبان لفظ مولا را به معنای حکومت و زمامداری نمی‌دانند و مانند سایر مذاهب اهل سنت لفظ مولا را در این حدیث به دوستی معنا می‌کنند و اتفاقاً بر همین اساس معتقدند محمد گفته‌است هر کس من دوست او هستم علی نیز دوست اوست (هرکس مرا دوست دارد علی را نیز باید دوست بدارد) و هرکس او را دشمن بدارد مرا دشمن داشته؛ بنابراین معاویه را که در تمام مدت حکومتش علی را دشنام می‌داده و فرمان داده بود بر تمامی منابر او را سبّ نمایند، دشمن رسول خدا می‌دانند.