علی‌اکبر فراهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آقا علی‌اکبر فراهانی''' (۱۲۳۶<ref name="Pirniakan" /> یا ۱۲۴۲ قمری<ref name="persianartmusic" /><ref name="yadeyar" />- ۱۲۷۴ قمری<ref name="Pirniakan" />)، مشهور به '''جناب میرزا'''، فرزند «شاه ولی»، یکی از برجسته‌ترین نوازندگان دربار [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] و استاد نواختن [[تار]] بود.

 

 

از دوران [[صفویه]] تا آمدن وی به دربار، از دوره‌های سیاه موسیقی سنتی ایرانی به حساب می‌آید، به این دلیل که در این مدت کار علمی بر روی موسیقی انجام نشده‌است.<ref>Cole, Momen</ref> آقا علی‌اکبر پس از چند صد سال بر روی موسیقی سنتی کار تئوری انجام داد. وی در هر دو زمینهٔ آهنگ‌سازی و نوازندگی سرآمد بود. [[عارف قزوینی]] در دیوان خود به او اشاره کرده و می‌نویسد: آقا علی‌اکبر بی‌اندازه مورد تشویق و محبت شاه بوده به طوری که اغلب وقت را در مصاحبت شاه گذرانیده و او را از نغمات عالی و بی‌نظیرِ ساختهٔ خود، سرمست نگاه می‌داشته‌است. از عجایب اینکه درجه و میزان هنر استاد به حدی بود که کسی را یارای مخالفت یا جرأت حسادت با او نبوده و اخلاقاً هم طوری با اطرافیان شاه می‌زیسته که محبوب همه واقع و مورد توجه عموم قرار گرفته بود.<ref>قزوینی</ref> وی به قدری مورد توجه شاه بود که در سال ۱۸۵۶ میلادی برابر با ۱۲۷۳ قمری، پرتره‌ای از وی رسم شد که به گفته خالقی در آن زمان وی باید ۴۰ یا ۴۵ ساله می‌بوده باشد.