آینه‌کاری: تفاوت میان نسخه‌ها

آب و آینه در [[فرهنگ ایرانی]]ان نماد پاکی و روشنایی، راستگویی و صفا بوده‌اند و به احتمال زیاد کاربرد آن در معماری نیز همین معنا را دارد. علاوه بر این ریشه‌های اقتصادی آینه‌کاری را نباید فراموش کرد. در سده ۱۰هجری قمری [[آینه]] از [[اروپا]] به ویژه از [[ونیز]] به ایران وارد می‌شد و بخشی از این آینه‌ها هنگام جابه‌جایی در راه می‌شکست. هنرمندان ایرانی برای بهره‌گیری از قطعات شکسته راهی ابتکاری یافتند و از آن‌ها برای آینه‌کاری استفاده کردند و آینه‌کاری ظاهراً با کاربرد آن‌ها آغاز شد. آینه کاری در آغاز با نصب جام‌های یکپارچه آینه بر بدنه بنا شروع شد. نه تنها درون بنا بلکه دیوارهای ستون‌دار عصر [[صفویان|صفوی]] نیز با آینه‌های بزرگ تزیین شد.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = بهشته نصیری راد|نشانی= http://www.chtn.ir/WebForms/Fa/Article/ArticleInfo.aspx?ID=719 |عنوان= از پیدایش آیینه تا هنر آیینه‌کاری | ناشر =میراث آریا |تاریخ = 19۱۹ اسفند 1387۱۳۸۷ |تاریخ بازبینی=}}</ref>

برای آینه کاری نمودن از عناصری و مصالحی همچون سریش قلم طراحی گچ نرم آینه چسب استفاده می‌کنیم.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=نجفی|کد زبان=fa|تاریخ=9708/04/0897|وبگاه=https://glass-mirrors.com/آینه-کاری/|نشانی=https://glass-mirrors.com/آینه-کاری/|عنوان=آینه کاری}}</ref>