ابن ملجم مرادی: تفاوت میان نسخه‌ها

| زیرنویس = ضربت خوردن حضرت علی(ع)،علی، اثر یوسف عبدی‌نژاد

| هدف = [[علی بن ابی‌طالب(ع)]]

'''عبدالرحمان بن عمرو بن ملجم مرادی''' قاتل [[علی بن ابی‌طالب(ع)]] در سال ۴۰ هجری/۶۶۱ میلادی است.<ref name = "EI">{{پک|Veccia Vaglieri|۱۹۸۶|ف=Ibn Muld̲j̲am|ج=۳|ص=۸۸۷–۹۰|زبان=en}}</ref>

== تصمیم‌گیری برای قتل حضرت علی (ع)بن ابی‌ابیطالب ==

[[پرونده:ابن ملجم مرادي.JPG|بندانگشتی|250px|بازسازی صحنه ضربت خوردن امام علی (ع)بن ابی‌طالب توسط ابن ملجم مرادی در مراسم این رویداد]]

در کتاب [[تاریخ طبری|طبری]] آمده که سه تن از [[خوارج]] به نام عبدالرحمن بن ملجم از قبیله [[کنده (قبیله)|کنده]]، [[برک بن عبدالله]] و [[عمرو بن بکر تمیمی]] که همدیگر را در مکه ملاقات کردند و با هم به مذاکره پرداختند و پس از اتمام [[مراسم حج]]، [[سوگند]] یاد کردند که [[علی(ع)]] و [[معاویه]] و [[عمرو عاص]] را که به اعتقاد خوارج مسئول وضع اسفبار مسلمانان بودند و گمراه شده بودند و با انگیزه انتقام از کشتار یارانشان در [[نهروان]]، بکشند. روز کشتن را ۱۷ [[رمضان]] تعیین نمودند و هر کسی به شهر قربانی خود رفت. عبدالرحمن به [[کوفه]]، برک به [[دمشق]] و عمرو به [[مصر]] رفتند.<ref name="EI" />

در کوفه، عبدالرحمن پیش مردان قبیله اش کنده رفت. اما نیتش را بر ملا نکرد، چرا که می‌ترسید در همه جا فاش شود. روزی گروهی از قبیله [[تیم الرباب]] را دید که برای ۱۰ تن از کشتگانشان در نهروان عزاداری می‌کردند و در میان آنان زنی زیبا رو به نام [[قطامه بنت شجنه]] را دید و دلباخته اش شد و از وی خواستگاری کرد. قطامه پذیرفت به شرطی که مهریه‌اش ۳۰۰۰ درهم، یک کنیز و یک غلام و کشتن علی باشد. وی در جنگ نهروان پدر و برادرش را از دست داده بود و در فکر انتقام‌گیری از علی بود. او نه تنها به عبدالرحمن در انجام این امر پافشاری کرد، بلکه خود نیز کمکش کرد و فردی به نام وردان از قبیله اش را به کمک وی فرستاد. عبدالرحمن نیز از فردی به نام شبیب بن بجره از قبیله بنی اشجع درخواست یاری نمود. شب قبل از واقعه، قطام با این سه تن در مسجد اعظم کوفه دیدار کرد و سینه‌هایشان را با حریر بست. (در منابع، شرح بیشتری بر این کار عجیب ارائه نشده‌است). این سه تن که شمشیرهایشان را در زهر خوابانیده بودند، کنار در مسجد منتظر ماندند تا علی به منظور اقامه نماز صبح به مسجد وارد گردد. به محض پدیدار شدن علی(ع)،علی، شبیب به وی حمله برد و شمشیرش را زد که به بازوی در خورد که فرار کرد و در میان جمعیت گم شد. وردان نیز فرار کرد اما وقتی به خانه رسید، پسرعمویش وی را دید که حریر از سینه باز می‌کرد و به وی ظنین شد و وردان را کشت. تنها ابن ملجم باقی ماند که در حالی که فریاد می‌کشید ''[[حکمیت]] خاص خداست نه تو و یارانت''، ضربتی به فرق سر علی(ع) زد و می‌خواست فرار کند که ابوادما همدانی وی را به زمین افکند. علی به خانه‌اش بازگشت و ابن ملجم را پیش وی آوردند و او به علی گفت که ۴۰ روز شمشیرش را تیز می‌کرد و از خدا می‌خواست که با آن بدترین مخلوق خدا را بکشد. علی (ع)در پاسخ گفت خود ابن ملجم با همین شمشیر کشته خواهد شد و وی را بدترین مخلوق خدا نامید.<ref name="EI" />

== اشعث بن قیس و توطئه کشتن حضرت علی (ع)بن ابی‌طالب ==

بسیاری از منابع می‌گویند وی از نقشه کشتن علی خبر داشته و ابن ملجم شب واقعه را در مسجد اعظم در حال مشاوره با وی به سر می‌برده‌است. در هنگام سحر، اشعث به ابن ملجم علامتی نشان داد که حجر بن عدی آن را شنید و از آن توطئه‌ای حس کرد و قصد داشت به علی(ع) اطلاع دهد، اما دیر رسید. اشعث به ابن ملجم رسیدن سحر را خبر داد که منابع شیعی آن را نشانه‌ای از تشویق وی برای کشتن علی(ع) می‌دانند. روایاتی دیگر می‌گویند که اشعث در خانه‌اش با ابن ملجم گفتگو کرده نه مسجد و حجر بعد از کشته شدن علی(ع) به اشعث می‌گفت که در اصل تو قاتل علی بودی. بر طبق یعقوبی، ابن ملجم یک ماه در خانه اشعث بود و شمشیرش را تیز می‌کرد. مسعودی روایتی متفاوت با دیگر منابع دارد که حاکی از آن است که وقتی اشعث از نقشه ابن ملجم آگاه شد، وی را سرزنش نمود. ابن مبرد نیز می‌گوید که اشعث نقشه کشتن را به علی(ع) اطلاع داد اما علی(ع) در پاسخ گفت که ابن ملجم هنوز وی را نکشته‌است و بنابراین نمی‌تواند وی را بکشد؛ بنابراین روایات از اشعث تصاویری مختلف از یک توطئه چی قتل علی(ع) تا یک یار وفادار به او، ارائه می‌دهند.<ref name="EI" />

== نام و سرنوشت دیگر هم پیمانان ابن ملجم مرادی در کشتن حضرت علی(ع)امام اولبن مسلمینابی‌طالب جهان==

در منابع روز ضربت خوردن امام علی(ع) ۱۷، ۱۹ و ۲۱ رمضان گزارش شده‌است. اما شیخ مفید روز ۱۹ را صحیح تر می‌داند و ابن ابی الحدید نیز می‌نویسد چون این سه تن کارشان را عبادت می‌دانستند بنابراین آن را در شب قدر ۱۹ رمضان قرار دادند تا ثواب بیشتری برده باشند. روز مرگ حضرت علی (ع)هم در منابع از ۱۱ تا ۲۱ رمضان گزارش شده و مدت تحمل ضربت را دو یا سه روز دانسته‌اند.<ref name="EI" />

مسعودی و ابن کثیر نام همپیمان ابن ملجم شبیب را شبیب بن نجده (به جای بجره) و نسبش را اشجع هروری می‌دانند. بلاذری معتقد است که شبیب توانست به حضرت علی(ع) ضربت بزند، اما دانشنامه اسلام این را رد می‌کند. شبیب بعدها توسط مغیره بن شعبه به جرم فتنه انگیزی در ناحیه کوفه و ارعاب مردم و پرسیدن نظر مذهبی آنان در مورد ازرقیان، بازداشت و کشته شد.<ref name="EI" />

در منابع در مورد شخصی که ابن ملجم را دستگیر کرد، روایات گوناگونی آمده‌است. بر طبق مبرد، مغیره بن نوفل بن حارث بن عبدالمطلب (نه حدرموته ابو ادما) و بر طبق یعقوبی، قثام بن عباس، ابن ملجم را دستگیر کردند. ابن ملجم پس از دستگیری فریاد زد:حضرت علی(ع)فرمودند:علی، به سگانت بگو که من را ول کنند.<ref name="EI" />