مردم شول: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش Royaazizifar (بحث) به آخرین تغییری که FreshmanBot انجام داده بود واگردانده شد برچسب: واگردانی |
Royaazizifar (بحث | مشارکت‌ها) جز ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار: |
||
خط ۴:
|popplace={{پرچم|ایران}}: مناطقی در [[استان فارس]] و [[استان بوشهر|بوشهر]]
|langs= [[لری جنوبی]]
|rels= [[شیعه]] (زرتشت)
|related= [[زبان لری|لُر زبانان]] و دیگر [[مردمان ایرانی]]
}}
مردمان '''شول''' به گویشی از [[لری جنوبی]] سخن می‌گویند.<ref>http://ethnologue.com/language/luz</ref> این قبیله نخستین بار در لرستان سکونت داشته‌است و در حدود سال ۳۰۰ هَ.ق. نیمی از لرستان را تحت فرماندهی قرار داده بود و بوسیلهٔ سیف الدین ماکان روزبهان (که اجداد او از دوره ساسانیان بر این منطقه حکومت داشتند) اداره می‌شد و او را با لقب پیشوا می‌خواندند. مورخان اسلامی اطلاعی از این قبیله نداده‌اند، ولی نجم الدین که از نوادگان او بود در زمان حمداﷲ مستوفی در این منطقه حکومت می‌کرد. ابن بطوطه (۷۴۸ هَ. ق) در راه شیراز به کازرون به قبیله شول برخورد کرده‌است و گوید که آنان قبیله‌ای از اعاجم‌اند که صحرانشینند و میان آن‌ها مردمانی پرهیزگار و متقی وجود دارد. [[شهاب‌الدین العمری]] (متوفی بسال ۷۴۹ هَ. ق) گوید که قبیله شول با شبانکاره خویشاوندی مستحکمی دارند.
اجمالاً کوچیدن شولها و تمایل آنان به جنگ و پیکار و حمله‌های قبایل مجاور علیه آن‌ها از علل از هم پاشیدگی ایشان و مستهلک شدنشان در دیگران بوده‌است و اکنون در منطقهٔ جنوب کشور آثار مختصری از آنان بجای مانده‌است مانند: شول گب (کوهی در شمال بوشهر)، [[دره شوری]] یا دره شولی (قبیله‌ای از قشقایی)، دو قریه بنام شول یکی نزدیک [[دالکی]] و دیگری نزدیک شمال غرب شیراز است و شاید قریهٔ شولی که در خارج شهر بوده‌است آخرین دژ قبیلهٔ شول بوده و از سبک معماری خانه‌ها پیداست که در حفظ و نگاهداری سنتهای ایرانی و خصوصیات آن می‌کوشیدند. شول نقش رستم در نزدیکی نقش رستم از توابع شهرستان مرودشت استان فارس با جمعیتی حدود ۳۰۰۰نفر<ref>http://www.loghatnameh.com/dehkhodaworddetail-347b72ddba4940b3851ccfdbd915a02e-fa.html</ref>
== تاریخچه ==
خط ۱۶:
{{تقسیمات لرستان}}
== جستارهای وابسته ==
* [[کردشولی]]
* [[شولستان]]
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
* دایرة المعارف اسلام
* لغت‌نامه دهخدا
| |||