شورای ملی آذربایجان: تفاوت میان نسخهها
Bayandur777 (بحث | مشارکتها) صفحهای تازه حاوی «'''شورای ملی جمهوری دمکراتیک آذربایجان''' (به ترکی آذربایجانی: Azərbaycan Xalq Cümhuriyyə...» ایجاد کرد |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۹ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۸:۳۳
شورای ملی جمهوری دمکراتیک آذربایجان (به ترکی آذربایجانی: Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti Milli Şurası) رکن اصلی نهاد قانونگذاری در جمهوری دمکراتیک آذربایجان بود، که ابتدا از ۲۷ ماه مه تا ۱۷ ژوئن سال ۱۹۱۸ و سپس در فاصله زمانی ۱۶ نوامبر تا ۳ دسامبر ۱۹۱۸ فعالیت داشت.[۱]
کارهای اولیه
پس از انقلاب فوریه مانند بسیاری از اقلیت های قومی امپراتوری روسیه که در حال افول بود، آذربایجانی ها نیز اقدام به راه اندازی جنبش هایی با هدف استقلال سیاسی از روسیه کردند. بعد در ولایات و مناطقی که در آن آذری ها جمعیت قابل توجهی را داشتند، شوراهای ملی مسلمانان را تشکیل دادند. در تاریخ ۲۷ مارس ۱۹۱۷، نمایندگان شوراهای ملی مسلمانان دورم هم گرد آمدند تا کمیته اجرایی موقت آن شورا را دایر نمایند. محمدحسن حاجینسکی به ریاست این کمیته که شامل اعضایی چون محمدامین رسولزاده، علیمردان توپچوباشوف، فتحعلیخان خویسکی و سایر بنیانگذاران جمهوری دمکراتیک آذربایجان بود، انتخاب شد. پس از انقلاب اکتبر، قفقاز جنوبی از سیطره امپراتوری روسیه خارج شد.[۲] از این رو، «اداره کارپردازی و خواربار ارتش قفقاز جنوبی» که در شهر تفلیس تاسیس شده بود، استقلال جمهوری فدرال دموکراتیک قفقاز جنوبی را رسما اعلام کرد. آذربایجانی ها با ۴۴ عضو، تحت ریاست محمد امین رسولزاده بزرگ ترین فراکسیون را به تاسیس رساندند. این ۴۴ نماینده از احزاب و ائتلاف های مختلفی چون مساوات و دمکرات های بی طرف، «ائتلاف سوسیالیستی اسلامی»، «اتحاد مسلمانان» و «حزب سوسیالیستی دمکرات اسلامی» دورهم جمع شده بودند.
تاسیس
هنگامی که وقایع مارس رخ داد، کمیته اجرایی موقت متفرق و علیمردان توپچوباشوف، رئیس وقت آن بازداشت شد. بعد از آنکه اینتلیجنتسیای آذربایجانی از شهر باکو اخراج شد. پس از این اتفاقات تفلیس به مقر جنبش ملی آذربایجان تبدیل گشت. بعد از سقوط جمهوری فدرال دموکراتیک قفقاز جنوبی در ۲۶ ماه مه سال ۱۹۱۸ و انحلال ادارات دولتی آن، فراکسیون آذربایجانیان به شورای ملی آذربایجان تغییر نام داد. این شورا پس از مدتی نه چندان دور، وظایف پارلمانی را به عهده گرفت و در ۲۸ مه سال ۱۹۱۸، اعلام استقلال جمهوری دمکراتیک آذربایجان را نمود. در ۱۶ ژوئن همان سال، شورای ملی آذربایجان به گنجه نقل مکان و آن را به عنوان پایتخت موقت این دولت تازه تاسیس تا زمان انحلال اداره «۲۶ کمیسر باکو» تعیین کرد.[۳]
اعضای شورای ملی آذربایجان
۸. موسیبیگ رفیعاف
۱۱. میرهدایت سیدف
۱۲. خلیل خاصمحمدف
۱۳. احمد محمدبیگف
۱۵. شفیعبیگ رستمبیگاف
۱۶. حوادبیگ ملیک- یگانبیگآف
۱۷. مصطفی محمودف
۱۸. مهدیبیگ حاجیبابایف
۲۰. حاج سلیم آخوندزاده
۲۱. مهدیبیگ حاجینسکی
۲۲. خدادادبیگ مالک اصلانف
۲۳. موسیببیگ اخیجانف
۲۴. لطفعلیبیگ بهبودف
۲۵. فریدونبیگ کچرلی
۲۶. ابراهیم وکیلف
۲۷. حمیدبیگ شاهتاختینیسکی
۲۸. رحیمبیگ وکیلف
۲۹. علیاصگربیگ محمودف
۳۰. یوسف افندیزاده
۳۱. میرزا جلال یوسفزاده
۳۲. محمدرضا وکیلف
۳۳. اسلامبیگ قبولف
۳۴. صمدآقا آقامالیاوغلو
۳۵. اکبرآقا شیخالاسلامف
۳۶. ابراهیم ابیلف
۳۷. جعفر آخوندف
۳۸. میریعقوب میرمهدیزاده
۳۹. هیبتقولی محمدبیگلی
۴۰. سلطان مجید غنیاف
۴۱. ابراهیمبیگ حیدرف
۴۲. علیخان گانتمیر
۴۳. اصلانبیگ صفیکوردسکی
۴۴. احمدبیگ پپینف
۴۵. باقر رضایف
۴۶. جاموبیگ حاجینسکی
۴۷. محرم محرمف [۴]