شورای ملی آذربایجان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شورای ملی جمهوری دمکراتیک آذربایجان''' (به ترکی آذربایجانی: Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti Milli Şurası) رکن اصلی نهاد قانون‌گذاری در [[جمهوری دمکراتیک آذربایجان]] بود، که ابتدا از ۲۷ ماه مه تا ۱۷ ژوئن سال ۱۹۱۸ و سپس در فاصله زمانی ۱۶ نوامبر تا ۳ دسامبر ۱۹۱۸ فعالیت داشت.<ref>[https://525.az/site/?name=xeberprint&kecid=1&news_id=24919 Seymdən Parlemana- M.Ə.Rəsulzadə. 525.az]</ref>

پس از [[انقلاب فوریه]] مانند بسیاری از اقلیت هایاقلیت‌های قومی [[امپراتوری روسیه]] که در حال افول بود، [[مردم آذری|آذربایجانی]] ها‌ها نیز اقدام به راه اندازی جنبش هاییجنبش‌هایی با هدف استقلال سیاسی از روسیه کردند. بعد در ولایات و مناطقی که در آن آذری هاآذری‌ها جمعیت قابل توجهی را داشتند، شوراهای ملی [[مسلمان]]ان را تشکیل دادند. در تاریخ ۲۷ مارس ۱۹۱۷، نمایندگان شوراهای ملی مسلمانان دورم هم گرد آمدند تا کمیته اجرایی موقت آن شورا را دایر نمایند. [[محمدحسن حاجینسکی]] به ریاست این کمیته که شامل اعضایی چون [[محمدامین رسول‌زاده]]، [[علیمردان توپچوباشوف]]، [[فتحعلی‌خان خویسکی]] و سایر بنیانگذاران جمهوری دمکراتیک آذربایجان بود، انتخاب شد. پس از [[انقلاب اکتبر]]، [[قفقاز جنوبی]] از سیطره امپراتوری روسیه خارج شد.<ref>[http://azerbaijans.com/content_359_en.html Democratic Republic of Azerbaijan. azerbaijans.com]</ref>

از این رو، «اداره کارپردازی و خواربار ارتش قفقاز جنوبی» که در شهر [[تفلیس]] تاسیستأسیس شده بود، استقلال [[جمهوری فدرال دموکراتیک قفقاز جنوبی]] را رسمارسماً اعلام کرد. آذربایجانی هاآذربایجانی‌ها با ۴۴ عضو، تحت ریاست محمد امین رسول‌زاده بزرگ ترینبزرگ‌ترین [[فراکسیون]] را به تاسیستأسیس رساندند. این ۴۴ نماینده از احزاب و ائتلاف هایائتلاف‌های مختلفی چون [[مساوات (حزب)|مساوات]] و دمکرات های بیدمکرات‌های طرف،بی‌طرف، «ائتلاف سوسیالیستی اسلامی»، «اتحاد مسلمانان» و «حزب سوسیالیستی دمکرات اسلامی» دورهم جمع شده بودند.

== تاسیستأسیس ==

هنگامی که [[وقایع مارس]] رخ داد، کمیته اجرایی موقت متفرق و علیمردان توپچوباشوف، رئیس وقت آن بازداشت شد. بعد از آنکه [[اینتلیجنتسیا]]ی آذربایجانی از شهر [[باکو]] اخراج شد. پس از این اتفاقات تفلیس به مقر جنبش ملی آذربایجان تبدیل گشت. بعد از سقوط جمهوری فدرال دموکراتیک قفقاز جنوبی در ۲۶ ماه مه سال ۱۹۱۸ و انحلال ادارات دولتی آن، فراکسیون آذربایجانیان به شورای ملی آذربایجان تغییر نام داد. این شورا پس از مدتی نه چندان دور، وظایف پارلمانی را به عهده گرفت و در ۲۸ مه سال ۱۹۱۸، اعلام استقلال جمهوری دمکراتیک آذربایجان را نمود. در ۱۶ ژوئن همان سال، شورای ملی آذربایجان به [[گنجه]] نقل مکان و آن را به عنوان پایتخت موقت این دولت تازه تاسیستأسیس تا زمان انحلال اداره «۲۶ کمیسر باکو» تعیین کرد.<ref>[http://mfa.gov.az/content/544 Tarix. mfa.gov.az]</ref>

۱.# [[محمدامین رسول‌زاده]]