لخته شدن خون: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Wikimostafa (بحث | مشارکت‌ها) جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند گلیکوپروتئین به متن |
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۱۸:
رشته‌های [[فیبرین]] موجب تشکیل لخته خون می‌شود که در اینجا [[فاکتور XIII]] موجب استحکام لخته فیبرین می‌شود.
پایدار شدن نهایی لخته خون با فعال شدن فاکتور XIII یا همان فاکتور پایدارکننده فیبرین صورت می‌گیرد که شامل ایجاد پیوند کووالانسی ما بین اسید آمینه‌های [[لیزین]] با [[گلوتامین]] بین زنجیره‌های آلفا و Y مجاور هم در
== مهارکننده‌های طبیعی انعقاد ==
خط ۳۶:
== فیبرینولیز طبیعی ==
تشکیل لخته باعث قطع خون‌ریزی از عروق صدمه دیده و مجروح می‌شود اما نهایتاً باید برای برقراری مجدد جریان خون، لخته ایجاد شده از سر راه برداشته شود. این عمل با حل شدن لخته به وسیلهٔ سیستم فیبرینولیتیک انجام می‌شود. آنزیمی پروتئولیتیک به نام [[پلاسمین]]
== فاکتورهای انعقادی خون ==
خط ۱۳۸:
| CT
| دو تا سه دقیقه
| مقادیر آن
|-
خط ۱۵۵:
چون لخته شدن خون در عروق منشأ برخی از بیماری‌ها مانند [[سکته]] (قلبی یا مغزی) و [[آمبولی]] است داروهای ضدانعقاد مانند [[هپارین]]، [[وارفارین]] و [[آسپرین]] گاه برای پیشگیری از این بیماری‌ها به کار می‌روند. داروهای حل‌کننده لخته خون مانند [[استرپتوکیناز]] و [[اوروکیناز]] و [[فعال‌کننده بافتی پلاسمینوژن]] نیز گاه در درمان اورژانس چنین بیماری‌هایی کاربرد دارند. داروهای گروه دوم اصولاً با فعال کردن سیستم فیبرینولیتیک بدن موجب حل شدن لخته خون می‌شوند.
اوروکیناز
== جستارهای وابسته ==
| |||