رابرت دنیرو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
با فرض حسن نیت ویرایش 78.141.213.111 (بحث) خنثی‌سازی شد. (توینکل)
برچسب: خنثی‌سازی
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۶۰:
رابرت دِنیرو همچنین نامزدی دریافت چهار جایزه [[گولدن گلوب]] را بخاطر بازی در فیلم‌های [[نیویورک، نیویورک (فیلم)|نیویورک، نیویورک]] (۱۹۷۷)، فرار نیمه‌شب (۱۹۸۸)، اینو ببین (۱۹۹۹) و [[ملاقات با والدین]] (۲۰۰۰) شد. در سمت کارگردانی نیز اثری همچون [[چوپان خوب (فیلم)|چوپان خوب]] از وی وجود دارد.
 
رابرت دِنیرو به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و استثنایی‌ترین بازیگران تاریخ سینما شناخته می‌شود. وی تاکنون در بیش از نود فیلم در طول دوران فعالیتش ظاهر شده‌است. وی در ماه میمه سال ۲۰۱۵ به عنوان بزرگترین بازیگر تاریخ سینما از لحاظ تعداد نقش‌های کلیدی ایفا شده برگزیده شد.<ref name="بزرگترین بازیگر جهان معرفی شد">[http://www.entekhab.ir/fa/news/204791 بزرگترین بازیگر جهان معرفی شد] خبرگزاری انتخاب</ref>
 
== کودکی ==
خط ۹۵:
 
=== بزرگترین بازیگر همه دوران تاریخ سینما ===
بر اساس تحلیلی که در ماه میمه سال ۲۰۱۵، بر مبنای شمار نقش‌های کلیدی یک بازیگر تهیه شد (نه بر مبنای جوایز سینمایی)، دنیرو به عنوان بزرگترین بازیگر همه دوران تاریخ سینما برگزیده شد. دنیرو هفت نقش اصلیِ ماندگار را ایفا کرده‌است، «[[پدر خوانده]]»، «[[روزی روزگاری در آمریکا]]»، «[[راننده تاکسی]]»، «[[گاو خشمگین]]»، «[[مخمصه (فیلم ۱۹۹۵)|مخمصه]]»، «[[کازینو (فیلم)|کازینو]]» و «[[شکارچی گوزن]]» هفت نقشِ ماندگار اوست.<ref name="بزرگترین بازیگر جهان معرفی شد"/>
 
او از میان ۲۰۰ فیلمی که مورد توجه قرار گرفته، هفت نقش ماندگار را تصویر کرده که از هر بازیگر دیگری بیشتر است. [[چارلی چاپلین]]، [[کلینت ایستوود]] و [[لئوناردو دی‌کاپریو]] هر یک با پنج نقش ماندگار و [[مورگان فریمن]] و [[تام هنکس]] با چهار نقش ماندگار در این فهرست ۲۰۰ فیلمی حضور دارند.
خط ۱۰۱:
== مروری بر چند فیلم ==
[[پرونده:Robert de niro 13.jpg|alt=رابرت دنیرو در نقش تراویس بیکل|بندانگشتی|رابرت دنیرو در نقش تراویس بیکل]]
مهم‌ترین فیلم‌های رابرت د نیرو را [[مارتین اسکورسیزی]] کارگردانی کرده‌است و شاید بتوان بازی د نیرو در نقش «[[تراویس بیکل]]» را الگویی برای کل بازیگری وی در نظر گرفت. عنوان این فیلم [[راننده تاکسی]] بود و دِ نیرو در نقش یک سرباز از جنگ برگشته که بعلت بیداری ذهنی و دیدن زندگی کثیف مردم قادر به خوابیدن نیست در مؤسسه تاکسی‌رانی مشغول بکار می‌شود و شعار همیشگی اون اینه که: <span style="font-size: large;">یه بارون حسابی لازمه تا پیاده‌روهای این شهرو تمیز کنه</span>. اون با دردمندی حاضر به مسافرکشی شبانه در محله «[[هارلم]]» نیویورک می‌شود. تراویس پس از اندکی متوجه فجایعی که در خیابان‌ها و در بطن مردم در جریان است می‌شود و با وجود حالت انفعالی که دارد تصمیم به برطرف کردن این مشکلات می‌نماید. روش‌های او خشونت بار است و نهایتاً تنها قادر به بازگردانیدن [[جودی فاستر]] (که در سن ۱۲ سالگی نقش یک فاحشه را بازی می‌کرد) به خانه می‌گردد. حس انزوای تراویس تا مدتهایمدت‌های مدیدی بر بازی دِ نیرو سنگینی می‌کرد. البته دِ نیرو بازیگری چیره‌دست است و با ایفای نقشهاینقش‌های متفاوتی پس از این فیلم سعی در دور شدن از کارکتر تراویس داشت.
 
فیلمهایفیلم‌های خوب دِ نیرو بسیارند، او حضور ماندگاری در حماسه [[۱۹۰۰ (فیلم)|۱۹۰۰]] اثر [[برناردو برتولوچی]] دارد، [[شکارچی گوزن]] یک فیلم انتقادی محشر از [[جنگ ویتنام]] بود، در این فیلم رابرت دنیرو در نقش کارگر کارخانه فولاد است که به [[جنگ ویتنام]] می‌رود در آنجا دوستان خود را از دست می‌دهد، فیلم فجایع جنگ و پس از آن را به شدت تکان دهنده نمایش می‌دهد، سکانس بیاد ماندنی [[رولت روسی]] همچنان یکی از جنجالی‌ترین سکانس‌ها در تاریخ سینمای جهان است. او برای بازی در نقش [[جیک لاموتا]] (بوکسور موفق آمریکایی در دهه ۱۹۴۰ و اواسط ۱۹۵۰) در فیلم [[گاو خشمگین]] برنده [[جایزه اسکار|اسکار]] بازیگری گردید. او برای ایفای نقش [[جیک لاموتا]] نزدیک به ۳۳ کیلوگرم وزن خود را افزایش داد و ضرب‌المثل بازیگری گردید، رکورد افزایش وزن او بعدها در سال [[۱۹۸۷ (میلادی)|۱۹۸۷]] توسط بازیگر فیلم غلاف تمام فلزی شکسته شد.<ref name="زندگینامه رابرت دنیرو"/> در [[سلطان کمدی]] او با ایفای نقش [[روپرت پاپکین]] عاشقِ شهرت و روان پریش به زیبایی در کنار غول سینمای کمدی [[جری لوئیس]] قد علم کرد، [[روزی روزگاری در آمریکا]] شاهکار [[سرجیو لئونه]] یک اودیسه بود، که بخاطر اکران نامناسب در آمریکا و کوتاه کردن زمان فیلم به ۱۳۷ دقیقه با استقبال خوبی از جانب مردم و منتقدین روبرو نشد ولی اکنون در اکثر لیست‌های فیلم‌های برتر تاریخ سینما خودنمایی می‌کند.
[[پرونده:Awakenings.jpg|بندانگشتی|دنیرو در کنار رابین ویلیامز در فیلم بیداری‌ها]]
[[بیداری‌ها (فیلم)|بیداری‌ها]] فیلمی در مورد یک بیمار فلج ذهنی بود که دِ نیرو نقش او را به خوبی ایفا کرد. [[تنگه وحشت (فیلم ۱۹۹۱)|تنگه وحشت]] یک فیلم تکان دهنده در مورد وحشت از انتقام بود. دِ نیرو برای این فیلم دندان‌های خود را با [[اورتودنسی]] به هم ریخت و تنش را با جوهر گیاهی (که بعدها جذب بدن می‌شد) کلاً [[خالکوبی]] کرد تا نقش یک جنایت کار جنسی را بازی کند. [[کازینو]] آخرین همکاری دنیرو و [[مارتین اسکورسیزی]] تاکنون است که او با ایفای نقش [[سم راتستین]] کازینو دار بزرگ [[لاس وگاس]] توانست یکی از آخرین هنرنمایی‌های درخشان خود را در دهه ۹۰ به منصه ظهور گذارد، در همان سال و ایفای نقش نیل مک کالی در فیلم [[مخمصه (فیلم ۱۹۹۵)|مخمصه]] و سکانس بیاد ماندنی دو پدرخوانده که به گفتگوی شنیدنی او و [[آل پاچینو]] - ایفاگران نقش‌های [[ویتو کورلئونه]] و [[مایکل کورلئونه]] در حماسه مافیایی [[پدرخوانده]] اثر سترگ [[فرانسیس فورد کاپولا]]ی کبیر - می‌انجامد برگ زرین دیگری در کارنامه بلندبالای این غول سینمای جهان است. هر چند دنیرو در سال [[۲۰۰۳ (میلادی)|۲۰۰۳]] به بیماری [[سرطان پروستات]] مبتلا شد ولی توانست بر آن غلبه کند. در فهرست جدید [[بنیاد فیلم آمریکا]] که در سال [[۲۰۰۷ (میلادی)|۲۰۰۷]] منتشر شد فیلم‌های [[گاو خشمگین]]، [[پدرخوانده: قسمت دوم]]، [[راننده تاکسی]]، [[شکارچی گوزن]] و [[رفقای خوب]] به ترتیب در رتبه‌های ۴#، ۳۲#، ۵۲#، ۵۳# و ۹۲# قرار گرفتند و از این حیث او در کنار [[جیمز استوارت]] با بیشترین تعداد فیلم رکورد دار