رابرت دنیرو: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
با فرض حسن نیت ویرایش 78.141.213.111 (بحث) خنثیسازی شد. (توینکل) برچسب: خنثیسازی |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۶۰:
رابرت دِنیرو همچنین نامزدی دریافت چهار جایزه [[گولدن گلوب]] را بخاطر بازی در فیلمهای [[نیویورک، نیویورک (فیلم)|نیویورک، نیویورک]] (۱۹۷۷)، فرار نیمهشب (۱۹۸۸)، اینو ببین (۱۹۹۹) و [[ملاقات با والدین]] (۲۰۰۰) شد. در سمت کارگردانی نیز اثری همچون [[چوپان خوب (فیلم)|چوپان خوب]] از وی وجود دارد.
رابرت دِنیرو به عنوان یکی از بزرگترین و استثناییترین بازیگران تاریخ سینما شناخته میشود. وی تاکنون در بیش از نود فیلم در طول دوران فعالیتش ظاهر شدهاست. وی در ماه
== کودکی ==
خط ۹۵:
=== بزرگترین بازیگر همه دوران تاریخ سینما ===
بر اساس تحلیلی که در ماه
او از میان ۲۰۰ فیلمی که مورد توجه قرار گرفته، هفت نقش ماندگار را تصویر کرده که از هر بازیگر دیگری بیشتر است. [[چارلی چاپلین]]، [[کلینت ایستوود]] و [[لئوناردو دیکاپریو]] هر یک با پنج نقش ماندگار و [[مورگان فریمن]] و [[تام هنکس]] با چهار نقش ماندگار در این فهرست ۲۰۰ فیلمی حضور دارند.
خط ۱۰۱:
== مروری بر چند فیلم ==
[[پرونده:Robert de niro 13.jpg|alt=رابرت دنیرو در نقش تراویس بیکل|بندانگشتی|رابرت دنیرو در نقش تراویس بیکل]]
مهمترین فیلمهای رابرت د نیرو را [[مارتین اسکورسیزی]] کارگردانی کردهاست و شاید بتوان بازی د نیرو در نقش «[[تراویس بیکل]]» را الگویی برای کل بازیگری وی در نظر گرفت. عنوان این فیلم [[راننده تاکسی]] بود و دِ نیرو در نقش یک سرباز از جنگ برگشته که بعلت بیداری ذهنی و دیدن زندگی کثیف مردم قادر به خوابیدن نیست در مؤسسه تاکسیرانی مشغول بکار میشود و شعار همیشگی اون اینه که: <span style="font-size: large;">یه بارون حسابی لازمه تا پیادهروهای این شهرو تمیز کنه</span>. اون با دردمندی حاضر به مسافرکشی شبانه در محله «[[هارلم]]» نیویورک میشود. تراویس پس از اندکی متوجه فجایعی که در خیابانها و در بطن مردم در جریان است میشود و با وجود حالت انفعالی که دارد تصمیم به برطرف کردن این مشکلات مینماید. روشهای او خشونت بار است و نهایتاً تنها قادر به بازگردانیدن [[جودی فاستر]] (که در سن ۱۲ سالگی نقش یک فاحشه را بازی میکرد) به خانه میگردد. حس انزوای تراویس تا
[[پرونده:Awakenings.jpg|بندانگشتی|دنیرو در کنار رابین ویلیامز در فیلم بیداریها]]
[[بیداریها (فیلم)|بیداریها]] فیلمی در مورد یک بیمار فلج ذهنی بود که دِ نیرو نقش او را به خوبی ایفا کرد. [[تنگه وحشت (فیلم ۱۹۹۱)|تنگه وحشت]] یک فیلم تکان دهنده در مورد وحشت از انتقام بود. دِ نیرو برای این فیلم دندانهای خود را با [[اورتودنسی]] به هم ریخت و تنش را با جوهر گیاهی (که بعدها جذب بدن میشد) کلاً [[خالکوبی]] کرد تا نقش یک جنایت کار جنسی را بازی کند. [[کازینو]] آخرین همکاری دنیرو و [[مارتین اسکورسیزی]] تاکنون است که او با ایفای نقش [[سم راتستین]] کازینو دار بزرگ [[لاس وگاس]] توانست یکی از آخرین هنرنماییهای درخشان خود را در دهه ۹۰ به منصه ظهور گذارد، در همان سال و ایفای نقش نیل مک کالی در فیلم [[مخمصه (فیلم ۱۹۹۵)|مخمصه]] و سکانس بیاد ماندنی دو پدرخوانده که به گفتگوی شنیدنی او و [[آل پاچینو]] - ایفاگران نقشهای [[ویتو کورلئونه]] و [[مایکل کورلئونه]] در حماسه مافیایی [[پدرخوانده]] اثر سترگ [[فرانسیس فورد کاپولا]]ی کبیر - میانجامد برگ زرین دیگری در کارنامه بلندبالای این غول سینمای جهان است. هر چند دنیرو در سال [[۲۰۰۳ (میلادی)|۲۰۰۳]] به بیماری [[سرطان پروستات]] مبتلا شد ولی توانست بر آن غلبه کند. در فهرست جدید [[بنیاد فیلم آمریکا]] که در سال [[۲۰۰۷ (میلادی)|۲۰۰۷]] منتشر شد فیلمهای [[گاو خشمگین]]، [[پدرخوانده: قسمت دوم]]، [[راننده تاکسی]]، [[شکارچی گوزن]] و [[رفقای خوب]] به ترتیب در رتبههای ۴#، ۳۲#، ۵۲#، ۵۳# و ۹۲# قرار گرفتند و از این حیث او در کنار [[جیمز استوارت]] با بیشترین تعداد فیلم رکورد دار
|