کوره بلند: تفاوت میان نسخه‌ها

کوره‌های بلند در [[چین]] از حدود سده پنجم پ.م. وجود داشته‌اند. در سده‌های میانه در اروپا نیز این‌گونه کوره‌ها ساخته‌شد و در سده ۱۵ از [[استان نامور]] در بلژیک به مناطق دیگر گسترش یافت. سوخت به‌کاررفته در این کوره‌ها [[زغال سنگ]] بود.<ref>Ebrey, Walthall, Palais (2006). East Asia: A Cultural, Social, and Political History. Boston: Houghton-Mifflin Company. P. 30.</ref> بزرگترین کوره بلند ایران به حجم ۲۰۰۰ متر مکعب و در ذوب آهن اصفهان احداث شده استشده‌است. کوره‌های بلند در دو نوع زنگدار و بدون زنگ ساخته می‌شوند. تکنولوژی ساخت کوره بلندهای ایران سابقاً توسط شوروی سابق و اخیراً توسط شرکت پوسکو کره جنوبی وارد ایران شده استشده‌است. کوره‌های روسی اساساً زنگدار و کوره‌های کره‌ای با تکنولوژی جدید تر و بدون زنگ ساخته می‌شوند. در کوره‌های بدون زنگ شارژ مواد توسط تجهیزی دوار صورت گرفته و باعث می‌شود مواد با نظم زیادی در کوره انباشته شود، لذا جریان هوای دم کوره بصورتبه صورت یکنواخت در بین مواد نفوذ کرده و نهایتاً مصرف کک کمتری بهمراهبه همراه خواهد داشت.

کوره هایکوره‌های بلند با حجم از ۷۰ مترمکعب تا ۵۰۰۰ متر مکعب طراحی می‌شوند.