پس از میلاد: تفاوت میان نسخه‌ها

خارج از قلمرو امپراطوری کارولینی‌ها، اسپانیا به تاریخ‌نگاری بواسطه [[عصر سزارها]] یا [[عصر اسپانیائی]] ادامه داد که به خوبی تا قرون وسطی نیز ادامه یافت. مبدأ این تاریخ سال ۳۸ بی سی بود. [[عصر شهدا]] که به سال شماری از جلوس [[دیو کلیشن]] در سال ۲۸۴، شخصی که آخرین ولی شدیدترین کشتار مسیحیان را انجام داد پرداخت، در شرق رواج یافته و هنوز هم بطوربه‌طور رسمی توسط [[مسیحیت قبطی|قبطی]] مورد استفاده قرار دارد. این مبدأ همچنین توسط [[کلیسای تواهیدو|اتیوپی یائی]] مورد استفاده قرار داشت. سیستم دیگر در نظر گرفتن مبدأ تاریخ از [[مصلوب کردن]] مسیح می‌باشد که تصور می‌شود که زمان آن به [[هیپولیتوس (نویسنده)|هیپولیتوس]] و [[ترتلیان]] برگشته و گفته می‌شود که وقوع آن در زمان کنسولگری جمینی (ای دی ۲۹) بوده که در دست نوشته‌های معمول قرون وسطی نیز آمده‌است.

* در [[هندوستان]]، [[تقویم ملی هندی|تاریخ ساکا]] سنتی که مبدأ آن سال ای دی ۷۸ می‌باشد، تقویم رسمی است. بهرحال، تقویم گریگوری به عنوان تقویم [[غیررسمی]] بطوربه‌طور گسترده مورد استفاده قرار دارد. اسناد دولتی معمولاً دو تاریخ را نشان می‌دهند.

* در [[اسرائیل]] تقویم رسمی کشور [[تقویم سنتی عبری]] است که از تاریخ [[انو ماندی|گاه‌شماری از زمان خلقت]] استفاده می‌کند. بهرحال، تقویم گریگوری به عنوان تقویم «غیررسمی» بطوربه‌طور گسترده مورد استفاده قرار دارد.. اسناد دولتی معمولاً دو تاریخ را نشان می‌دهند.

سیستم مشترک دیگر استفاده از دروه [[نشانه]] بود (که در آن ۱۵ نشانه بوجودبه وجود آورنده یک دروه مالیات کشاورزی و شروع سال جدید دوره به‌شمار می‌رفت). استفاده از تاریخ دوره‌ای بروی اسناد و وقایع (بعنوان مثال «پنجمین نشانه»، «دهمین نشانه») در قرن چهارم آغاز گشته و بسیار طولانی‌تر از زمان ختم دریافت مالیات نیز مورد استفاده بود. این سیستم در شهر [[گال]] [[مصر]] و بخش‌های وسیعی از [[یونان]] تا زمان [[استیلای اسلام بر مصر|استیلای اسلام]] و در [[امپراطوری روم شرقی]] تا زمان استیلای آن در سال ۱۴۵۳، مورد بهره‌برداری قرار داشت.