هزیود: تفاوت میان نسخه‌ها

وی در شهر [[کومه]] (کیمه) از بلاد [[آیولیا]](ایولیس) واقع در [[آسیای صغیر]] به دنیا آمد. پدرش در این شهر دچار فقر شد و به ناچار به [[آسکرا]] مهاجرت نمود. هزیود از کودکی به شبانی پرداخت و در مزارع کار کرد و در پی گله‌های خود، در دامنهٔ کوهستان [[هلیکون]] خرامید. در همین زمان بود که طبع شعر در وی بوجودبه وجود آمد و انگار که [[خدایان]] [[هنر]] در کالبد او، [[شعر]] دمیدند. پس به خواندن و سرودن شعر روی آورد و ضمن شرکت در مسابقات شعر و موسیقی، موفق به دریافت جوایز متعدد گردید. بنا به گفته عده‌ای، وی برخی از این جوایز را از دست [[هومر]] دریافت کرده‌است.<ref name="ReferenceA"/>

اثر دیگر او، منظومهٔ [[کارها و روزها]] می‌باشداست که شعری استوار در وصف زندگی کشاورزان است و حکم اندرزنامه‌ای را دارد که خطاب به [[پرسئوس]] که برادر بی وفای هسیود بود، سروده شده‌است.

از جمله مفاهیم پیشنهادی خاص او، مفهوم [[خائوس]] می‌باشداست. خائوس، مادهٔ بی نظام و بی تعیّنی بود که به نظر هزیود، جهان از آن ساخته شده بود. برخی از محققین مفهوم خائوس را به مفهوم قرآنی «[[هبا]]» نزدیک دانسته‌اند.<ref>[[تاریخ تمدن]]، [[ویل دورانت]]، ترجمه: [[امیرحسین آریان پور]] و دیگران، جلد دوم، پانوشت مترجم در صفحه:۸۵</ref>