در [[روش علمی]]، ٬برایبرای فرمولبندی و مطرحکردن فرضیههافرضیهها، به مشاهدهمشاهدهٔ طبیعت نیاز است. این روش دارای مراحل زیر است:
* مطرح نمودن یکطرح ''پرسش'' دربارهٔ یک [[پدیده|پدیدهی]] طبیعی
* انجام ''مشاهدهمشاهدهٔ'' از پدیدهٔ مورد نظر
* مطرح کردنپیشنهاد یک [[فرضیه]] برای توضیحتوصیف آنچهرویداد رخمورد دادهاستنظر
* پیشبینیبررسی و بررسی''پیشبینی'' نتایج منطقی و اجتنابناپذیر فرضیهٔ مطرحشده
* آزمودن[[آزمایش]] فرضیه (و نتایج آن) بهوسیله یک [[آزمایش]]
* رسیدن به یک [[نتیجه منطقی]]، براساس دادههای بهدستآمده درنتایج آزمایش<ref name="Kosso">{{cite book
| last = Kosso
| first = Peter
خط ۴۶:
| id = | isbn = 053873187}}</ref>
مشاهده در مراحل دوم و پنجم روش علمی ظاهر شدهاستشده است. در روش علمی مشاهدهها باید [[تکرارپذیر]] باشند. به دلیل [[درونی بودن]] و کیفی بودن مشاهداتی که به وسیلهتوسط حواس انسانی انجام شدهاندگرفته ،است، این مشاهدات قابل ذخیرهسازی و مقایسه نیستند. ایدهٔ [[اندازهگیری]] برای آسان کردن ارائهارائهٔ نتایج و ثبت دادههای مشاهداتیدادههایی که در زمانهاطول زمان و مکانهامکانهای گوناگون وبه توسطوسیلهٔ افراد مختلف رخانجام دادهاندگرفته است، گسترش یافتهاستیافته است. اندازهگیری به معنای استفاده از مشاهده برای مقایسهمقایسهٔ شئشیء مورد اندازهگیری با یک [[استاندارد (علم اندازهگیری)|استاندارد]]، یک فرایند ٬نمونهاینمونهای پیشساخته یا تعریف که میتواند بین همه آزمایشگران به اشتراک گذارده شود و نیز شمارش تعداد استانداردهای قابل مقایسه با شئ مورد نظر است. اندازهگیری ، مشاهده را تبدیل به یک عدد قابل ثبت میکند .نتیجهٔ دو مشاهده که منجر به عدد یکسانی میشوند در محدودهٔ [[تفکیکپذیری|دقت اندازهگیری]] [[یکسان]] هستند.
حواس انسانی محدود هستند و تحت تأثیر خطاهایی نظیر [[خطای دید]] قرار میگیرند. [[ابزار علمی|ابزارهای علمی]] برای تقویت توان مشاهداتی انسان ایجاد شدند. این ابزارها شامل [[ترازو]] ، [[ساعت]] ٬[[تلسکوپ]] ٬[[میکروسکوپ]] ٬[[دماسنج]] ٬[[دوربین]] و نظیر اینها میشوند. برخی از ابزارها نیز کمک به مشاهده پدیدهها و مواردی میکنند که بهطور مستقیم توسط انسان ٬قابل مشاهده نیست. برای مثال ٬می توان به [[ولتسنج]] ٬[[طیفسنج]] ٬[[دوربین آنالوگ]] ٬[[اسیلوسکوپ]] ٬[[تداخلسنجی]] و [[شمارشگر گایگر]] اشاره کرد.