نیلز بور: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نیلز هنریک داوید بور'''<ref>نام نیلز بور را در پارسی «نیلز بوهر» هم می‌نویسند.</ref> {{به دانمارکی|Niels Henrik David Bohr}}{{رچ}} ([[۷ اکتبر]] [[۱۸۸۵ (میلادی)|۱۸۸۵]] - [[۱۸ نوامبر]] [[۱۹۶۲ (میلادی)|۱۹۶۲]]،<ref name="nobelprize.org">{{cite web|title=Niels Bohr&nbsp;– Biography|url=http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/physics/laureates/1922/bohr-bio.html|publisher=[[جایزه نوبل|Nobel Prize]]|accessdate=10 November 2011}}</ref> [[کپنهاگ]]، [[دانمارک]]) [[فیزیکدان]] [[دانمارک]]ی بود که شهرت او بیشتر به علت ردکردن [[مدل اتمی رادرفورد|مدل اتمی]] [[ارنست رادرفورد]] و ابداع [[مدل اتمی بور|مدل اتمی خود]] است. او تلاش‌هایی بنیادی در زمینهٔ شناخت ساختار [[اتم]] و [[مکانیک کوانتوم]] داشت و برای همین تلاش‌هایش در سال ۱۹۲۲، به او [[جایزه نوبل فیزیک|جایزهٔ نوبل فیزیک]] داده شد. او مدل پیشنهادی اتم که مانند سامانهٔ خورشیدی بود (یک هسته در مرکز و الکترون‌ها پیرامونش در گردش) را گسترش داد، او بر روی نظریه‌اش در بستر مکانیک کوانتوم کار کرد و گفت که الکترون از یک تراز انرژی به صورت کمیتی گسسته و نه پیوسته، به یک تراز دیگر انرژی می‌پرد. بور با بسیاری از فیزیکدانان نامی در مؤسسه‌اش در [[کپنهاگ]] همکاری کرد. همچنین او عضو گروه فیزیکدانان بریتانیایی [[پروژه منهتن|پروژهٔ منهتن]] بود. بور در سال ۱۹۱۲ ازدواج کرد و صاحب چند فرزند شد که یکی از پسرانش، [[آگه بوهر]] فیزیکدان بود و توانست در سال ۱۹۷۵ مانند پدرش، جایزهٔ نوبل را از آن خود کند.دلیلی که آن زمان برای جهش الکترونی می آورد نوعی گداخت را توجیه می کرد ولی امروزه با استفاده از تئوری هیبریداسیون و مدل های احتمالی حظور الکترون و احتمال های ابرالکترونی می دانیم محظور الکترون در یک تراز به احتمال هم مربوط است.